Husky's zijn cool...

Woensdag hebben we behalve een korte wandeling van een uur niets gedaan. We hebben nog niet eerder zo'n rustige vakantie samen gehad. Maar Donderdag was de grote dag dat we met een Husky trip mee zijn gegaan. We moesten er om 11 uur zijn, het is 60 kilometer rijden, we hebben er anderhalf uur over gedaan. Het maakt het er niet sneller op met die sneeuw.

Toen we aankwamen werden we netjes begroet door het echtpaar waar we onszelf 2 dagen eerder bij uitgenodigd hadden. We kregen wat warmere kleding en enorme laarzen aangemeten. Daarna meteen achter het huis naar de kennels, er stonden 3 sleeën klaar. 1 voor de eigenaresse en 1 voor ons beide. Syl kreeg een slee met 4 husky's, Pat had er 5 nodig. De dame zelf nam er 6. We kregen wat uitleg van het echtpaar, doe nooit dit en let op dat, je weet wel. Daarna werden de honden aan de sleeën bevestigd en konden we gaan. De slee zit met een dik touw aan een boom vast in eerste instantie. Die husky's zijn zo enthousiast dat ze er anders zonder berijder er vandoor gaan.

Op de slee zitten 2 remmen. De eerst is om tijdens het glijden wat langzamer te gaan. De tweede is om de slee stil te zetten als er gepauzeerd word ofzo. Er is ook nog een anker aan boord die in de sneeuw gestampt moet worden als de slee geparkeerd moet worden en zo'n anker is ook echt nodig. De eigenaresse had er zelfs 2 en dan nog gingen er bijna vandoor. Als je ff stopt zitten de husky's ongeveer een minuut stil en rollen ze door de sneeuw om vervolgens weer met volle vaart door te willen gaan. We begonnen met rijden over het bevroren meer. Aan de overkant stond de eigenaar met de sneeuwscooter klaar om ff te kijken of we het allemaal aankonden, alles was goed bevonden dus we mochten door. Over heuveltjes door de bossen en over diverse bevroren meertjes en riviertjes. Het had de hele nacht gesneeuwd dus op alle bomen lag een laag sneeuw, een waar winter wonderland dus. Wel extra zwaar voor de honden want die moesten door de verse sneeuw rennen.

In eerste instantie lijkt het alsof ze als een speer gaan maar eenmaal op gang hebben ze een vaartje van ongeveer 12 km per uur, lekker relaxed dus. Genoeg tijd om om je heen te kijken en voor Pat ging het zelfs langzaam genoeg om wat mooie foto's te maken en zelfs nog een paar kleine filmpjes. Hij had af en toe zelfs 1 hand in z'n zak. Syl reed in het midden en kreeg zo aardig wat informatie over de omgeving en de honden van de eigenares. Maar het was niet allemaal zomaar staan op die slee, de honden hadden af en toe wat hulp nodig bij het heuvelop gaan, dat betekend meesteppen of achter de slee aanlopen en goed vasthouden want anders gaan ze er zonder je vandoor! Af en toe moet je dan ook nog sturen en dat dat moeilijk is bleek wel toen Syl van de slee in een dikke laag sneeuw donderde, en de honden met slee ervandoor gingen. Gelukkig was daar Dominique om de honden op te vangen en vast te houden voor me! Lachen hoor als je ongeveer in de sneeuw getorpedeerd wordt! Pat begon er zelfs bij te zingen en volgens Dominique vinden de honden het erg leuk als je dat doet, worden ze blij van zeg maar. We hebben een tocht van 25 km gedaan in ongeveer 2,5 uur, fantastisch! En omdat je toch bezig bent met van alles heb je het geen minuut koud en heb je totaal niet in de gaten dat zo lang onderweg bent. Eenmaal terug in de kennel hebben we de honden hartelijk bedankt en zijn ze uitgespannen. De rest van de honden begon lekker te janken en te blaffen en stond klaar om ook een tochtje te maken, zij mochten vandaag weer!

We hebben nog ff koffie gedronken en hebben daarna de terugreis aanvaardt. Het was natuurlijk weer pikkedonker toen we thuis waren, we hebben de kachel opgestookt, gekookt en nog een filmpje gekeken. En natuurlijk nog nagenoten van de tocht! Wat een gave ervaring, ik zou zeggen; een must do! In ieder geval 1x in je leven! De foto's en filmpies komen weer hier op de site te staan. Als je bent aangemeld krijg je vanzelf een keertje een berichtje.

Vandaag (vrijdag de 30ste) hebben we wederom een rustig dagje gehad. We hebben mogen ervaren wat een toestand het voor de lokale bevolking moet zijn om even een boodschapje te doen. We zijn er op uit gegaan om diesel te tanken en 1 brood te kopen. Dit hebben we bij de dichtstbijzijnde supermarkt gedaan. We zijn in totaal 1 uur en 3 kwartier onderweg geweest. Het sneeuwde behoorlijk en de schuiver had 'onze' weg nog niet gedaan. Eerst worden de hoofdwegen schoongemaakt, ons park ligt aan een kleinere weg, 20 kilometer van de 'grotere' weg.

Vanmiddag hebben we nog eventjes op typische scandinavische sleeën gereden. Dit zijn van die apparaten met een handvat waar je achterop staat. Je moet wel zelf steppen, naar beneden gaat vrij makkelijk, maar naar boven.... pfftttt, wat is het hier dan warm in -8.

Morgen vertrekken we naar Kopenhagen, de rit word ingeschat op zo'n 12 uur. We zullen de 31 december dus in de avond annkomen. Misschien hebben we nog wat energie om de oudjaarsnacht weg te proosten. Zo niet dan vieren we het nieuwe jaar wel in de auto naar huis op 1 januari.

Voor zover Zweden, op naar de volgende reis...
Groetjes, Pat en Syl