Joepie we zijn in Florida

Na meer dan 6 maanden en dat is lang voor ons gaan we maar weer eens op reis. Vrijdag ochtend 29 januari stappen we in de auto naar Schiphol. We hebben 1 tas en wat handbagage bij ons. We komen ongetwijfeld met meer dan dit terug, shoppen in Amerika heeft namelijk nogal wat voordelen. We hebben zowaar een vakantievlucht via Tui geboekt, voor een leuke prijs uiteraard. De vlucht van Tui bevalt goed, sommige dingen zoals frisdrank en een filmpje moeten we ter plekke kopen, maar we worden uitstekend verzorgt.

We komen ’s avonds na 7 uur aan op Orlando airport, na wat wachten zijn we vlug de douane door waarna we meteen doorlopen naar de car rental. We hebben een autootje bij de vlucht geboekt. Voordat we het zelf doorhebben staan we op de parkeerplaats een Ford Mustang uit te zoeken! In het donker zien die auto’s er behoorlijk imposant uit, nadat we er eentje hebben gepakt is het rijden ook meteen imposant, daarover later meer. We rijden in een half uurtje naar ons hotel en niet veel later liggen we lekker te slapen. Zaterdag ochtend zitten we net na 7 uur aan het ontbijt. Ja, best vroeg maar het tijdsverschil zorgt ervoor dat we erg vroeg wakker zijn.

We hebben een rit van zo’n twee uur voor de boeg om naar ons tijdelijke onderkomen te rijden in Switzerland aan de St. Johns rivier. Omdat we tijd zat hebben rijden we de toeristische route door het Ocala National Forest. Maar voordat we daar aankomen rijden we door het dorpje Mount Dora. Er zijn eigenlijk geen bergen in dit gebied maar het plaatsje ligt op een soort heuvel aan een groot meer. Het is een oud dorpje met een mooi historisch centrum. We stappen even uit en lopen wat rond. Op een piepklein terrasje drinken we koffie in de zon. We bestellen een kleine koffie, die natuurlijk vijf x zo groot is als een gewone koffie in ons kleine kikkerlandje. Moeten we weer even aan wennen. We stappen weer in onze bolide en zoeken de juiste route naar het Ocala national forest. Onderweg valt het ons op dat de houten huizen mooie veranda’s hebben, vaak helemaal “ingepakt” met muggengaas. In de zomer is dit muskieten-en-ander-ongedierte-gebied. De temperatuur is een aangename 20 graden. Het is in dit deel van Florida heerlijk rustig, de bomen hebben baarden van Spaans mos en de huizen aan de meren hebben veranda’s en lange bootsteigers, met boot natuurlijk. Je zou niet denken dat deze staat zoveel pretparken, grote steden en toeristische uitspattingen heeft. In dit deel van de staat is het nog normaal dat iedereen elkaar groet en een praatje maakt. Dit is het Amerika dat we zo leuk vinden!

Eenmaal in het Ocala national forest, een groot bosgebied in het binnenland van Florida, stoppen we bij Juniper Springs, waar een heldere water bron is. We wandelen door het bos, langs een watertje waardoor heen je de bodem ziet en dat helder blauw is. Bij een bruggetje zien we onze eerste kaaiman en schildpadden van de reis.

Als we bij ons huis aankomen wachten Bob en Karen ons op en laten ons ons onderkomen voor de komende vijf nachten zien. Het is een rond tuinhuis, met alles erop en eraan. Inclusief een garage voor onze bolide, vanuit de garage loop je zo ons huis binnen. Aan het tuinhuisje zit een veranda die net zo groot is als ons eigen huis. We hebben uitzicht over een kreek die direct toegang heeft tot de St. Johns river. Uiteraard hebben we de beschikking over twee kano’s. Het water wordt omgeven door hoge bomen met mos, als we geluk hebben zien we zeekoeien en alligators. We rijden nog even naar de supermarkt waar we eten voor een paar dagen inslaan en gaan met een biertje/cider nog ff chillen. We maken het niet laat….

Zoals iedereen wellicht wel weet is in Amerika groter, beter, mooier, sneller, dikker, lichter, duurder etc. etc. Het meeste klopt ook echt. Ons huisje is waarschijnlijk net zo groot als ons eigen huis thuis, het heeft een garage voor 2 auto’s, een TV van anderhalve meter. Zelfs de koelkast en oven zijn 2x de maat die wij kennen. De auto die we gehuurd hebben, een Mustang is niet bepaald groot, maar wel ongekend krachtig en rijdt als een zonnetje. We kunnen nergens snel rijden met het ding, maar Pat probeert het toch even af en toe. Zo gaat ie van 100 naar 150 in 5 seconden. Supermarkten, politieagenten, pizza’s, hotels, cafe’s, koffie, salades, werkelijk alles is net wat groter. Shopping malls hebben alles wat een huishouden nodig heeft. 1 of 2 supermarkten, iets voor huisdieren, een paar fast food restaurants, verse producten, minimaal 2 apotheken en natuurlijk een joekel van een parkeer terrein. En weet je wat? In onze omgeving zitten zeker 10 van die malls inclusief alles erop en eraan op een rij, dat kan gewoon hier!

Zondag rijden we naar Daytona Beach. De Daytona 500 is aan de gang en we rijden langs het circuit, door de hoge tribunes zien we niets van de race, maar we horen het wel. In Daytona Beach rijden we een stukje het strand op. Er zijn inmiddels 2 punten van Pat’s bucket list geschrapt. De eerste was een Mustang huren, de tweede, een keer over het strand Daytona rijden, check! Via de kustweg en allemaal kleine kustplaatsjes rijden we richting Jacksonville. We lunchen in Flagler Beach met uitzicht op surfers. We vergeten weer even dat ook de porties eten hier groter zijn en hebben dus net iets te veel als we twee taco salades bestellen. Aangezien het 18 graden is zitten we lekker buiten en zien we tijdens het eten in de verte een aantal dolfijntjes zwemmen. We rijden over de A1A, de scenic route langs de kust. De weg leidt ons langs tientallen kilometers over een smal stuk land, met aan de ene kant zee en de andere kant een rivier. Hier kunnen we niet zomaar het strand op omdat de hele kust is volgebouwd met immense huizen en iedereen z’n prive strand toegang heeft. De weg is kaarsrecht, de mensen die hier wonen zullen tientallen kilometers moeten rijden voor hun boodschappen.

In Jacksonville willen we de river walk doen. Bij gebrek aan een goede kaart rijden we een paar keer verkeer in de stad maar uiteindelijk vinden we de river walk. Deze valt een beetje tegen en het brouwcafé dat hier zit is op zondag om 16.00 uur dicht, we zijn er om 16.20 uur…. Afijn de stad trekt ons niet zo aan dus we zoeken de juiste weg op en rijden langs mijlen en mijlen aan shopping mals terug naar onze buurt. We lopen nog ff naar binnen bij de slijter waar ze een ongelofelijk assortiment hebben en zijn rond het donker thuis. Syl zet het huis nog ff onder de rook als ze een mega steak bakt en na de film Armageddon vallen onze ogen weer dicht.