Land 50, Paraguay

Pat heeft een paar jaar geleden bedacht dat we samen 50 landen bezocht willen hebben voordat hij 50 wordt. Een ietwat onzinnig doel, maar wel leuk. Inmiddels is het zover en hebben we sinds 2001 samen 50 landen bezocht. Achteraf bleek het doel goed haalbaar, want we hebben de 50 landen bezocht voordat Syl 40 wordt. Een groot aantal in Europa, maar ook wat in Azië en de Amerika's. Als je bovenin de website op het hartje klikt zie je de hele lijst met landen. Enfin, we zijn in Paraguay aangekomen. Dinsdag was een reisdag en gaan we met een bus van Foz do Iguazu naar Asuncion. De rit duurt 8 uur en voert ons heel kalm over het Paraguaanse platte land.

We rijden over 1 van de weinige verharde wegen. Alle wegen die we kruisen zijn overhard en van een mooi roodachtige klei. Onderweg stoppen we bij de grens van Brazilie om onze douane formulier terug te geven en bij de grens van Paraguay om te stempelen. Het is verder een voorspoedige rit. Vanaf het busstation nemen we een taxi naar ons hotel in het centrum. De taxi chauffeur is een soort stunt piloot en wil perse alle auto's inhalen die we tegenkomen in de smalle straatjes, wij hebben geen haast maar dat weet hij niet. In het hotel worden we keurig ontvangen en meteen naar het hipste restaurant van de stad gestuurd. We eten en drinken wat bij een ander restaurant, wat achteraf erg populair blijkt te zijn. We weten dat er vrij weinig hoogtepunten zijn in Asuncion, dus we doen het woensdag heel rustig aan. We wandelen wat langs de haven en de rivier, bekijken het presidentieel paleis en de wijk die het centrum vormt. Het centrum bestaat uit rechte straten met vierkante blokken. De gebouwen zijn veelal niet hoger dan een paar verdiepingen en zien er nogal bombastisch uit. De gevels bevatten versieringen, luiken, grote deuren en balkons. Heel vaak zijn de gebouwen niet eens in gebruik en al deels vervallen. Door het drukke verkeer en de smog zijn de gevels van zo'n beetje alle gebouwen donker geworden. Op elke hoek zijn verkopers te vinden die op straat hun waar verkopen. Op het eerste gezicht lijken het souveniers voor toeristen, maar we zien hier helemaal geen toeristen. De prulletjes moeten dus wel voor de locals bedoelt zijn. Er lopen opvallend veel mannen met een soort thermoskan in de vorm van een tonnetje aan de hand bungelend. Deze tonnetjes worden overal op straat verkocht. Het blijken tonnetjes voor thee te zijn, er wordt water en kruiden ingedaan. Aan het tonnetje hangt een beker met een metalen rietje waar de mannen aan lurken. Een bijzonder gezicht, vooral de mannen met roze tonnetjes.

In de haven liggen een stuk of 4 marine schepen. Er ligt zelfs een marine schip dat is ingezet tijdens een oorlog. Ook dat is bijzonder, want Paraguay ligt niet aan zee. We vermoeden dat de schepen op de Paraguay rivier worden gebruikt. Niemand kijkt op of om als wij het marine terrein op slenteren en Pat foto's staat te maken. Bij het paleis is opvallend veel gewapende bewaking aanwezig. We kunnen dus het paleis niet bezoeken. De bewaking zal te maken hebben met de onafhankelijkheids dag die op 14 mei word gevierd, dat is morgen. We lunchen heel licht met een salade en wat olijven in een barretje met een mooi uitzicht op het paleis. Na nog verder rond geslenterd te hebben drinken we een biertje in het Hard Rock cafe. We eten er ook nacho's, dit blijkt zoveel te zijn dat we er tot de volgende ochtend genoeg aan hebben. 'S avonds proberen we een biertje te drinken in de Britannia bar op een half uur lopen van ons hotel. Dit lukt niet echt want we zijn toch wat moe geworden. Dan maar weer vroeg naar bed en donderdag ook vroeg weer op. Als we zitten te ontbijten zien we een paar groepen met kinderen langslopen in uniforms. Het defilé blijkt straks van start te gaan. We vragen even hoe het zit en gaan direct na het ontbijt weer op pad. Het defilé ter ere van de onafhankelijkheid loopt langs de rivier en dat is vlakbij ons hotel. Er staan al heel wat mensen langs de kant te wachten, wij gaan er lekker tussen staan. Op een gegeven moment komen er een paar geblindeerde Landcruisers voorbij en wat later word de president aangekondigd. Meneer zit, dus de parade kan van start gaan. De parade bestaat uit diverse groepen kinderen die scholen, dansscholen, maatschappelijke doelen en landen vertegenwoordigen. Bij de meeste groepen is een drumband aanwezig die allemaal dezelde roffel spelen. Daar loopt dan ook steevast een groep meisjes bij met een soort stok die ze af en toe omhoog gooien of in de lucht houden. Opvallend is dat ze allemaal witte of zwarte laarzen met hele hoge hakken aan hebben en waar een groot aantal eigenlijk niet op kan lopen. Na twee uur is de parade voorbij en lopen we terug naar ons hotel. We moeten besluiten hoe we vrijdag naar Bolivia gaan. Dit kan met de bus, dat duurt 24 uur en kost €50,- pp, of dit kan per vliegtuig, dat duurt 1 uur en 50 minuten en kost €200,- pp.... Eigenlijk is dat laatste een beetje boven budget maar we besluiten desondanks toch te gaan vliegen. Als vliegtickets, hotelletje in Santa Cruz en een globale route in Bolivia geregeld/bedacht zijn gaan we weer op pad. We hebben trek en lopen een BBQ restaurant in waar je via een buffet je bordje kan volscheppen en dan het gewicht dient af te rekenen. Het vlees dat voor onze ogen van de spies wordt gesneden smaakt erg goed, de salade trouwens ook.

Blijkbaar is het een vrije dag, er zijn behoorlijk wat mensen op de been. Overal zijn marktkraampjesen kleedjes met spulletjes. Het gaat om nieuwe prularia en wat tweede hands spulletjes. Omdat Paraguay dezelfde vlag heeft als Nederland vinden we het grappig om een hand gehaakt rozetje te kopen in rood, wit en blauw. Verder slenteren we lekker tussen de mensen en de kraampjes door. Het is best druk, maar lang niet zo druk als in onze hoofdstad op een willekeurige dag. Het is gewoon een kalm stadje, waar de bussen en auto's de herrie maken. Tegen de avond drinken en eten we nog wat bij Bolsi, een populair restaurant met terras. Er wordt hard gewerkt aan de opbouw van een feest. Maar net voor het feest begint houden wij het voor gezien. We gaan naar ons kamertje om de tas in te pakken zodat we vrijdag op tijd op het vliegveld kunnen zijn. Op dit moment is het vrijdag middag en zijn we in dik een uur naar Santa Cruz in Bolivia gevlogen. Het kleine stukje Paraguay dat we hebben gezien geeft waarschijnlijk geen duidelijk beeld,van het land, maar we vonden het toch leuk om er een paar dagen te zijn geweest.

De komende 4 weken verblijven we waarschijnlijk in Bolivia. Dit is het hoogtepunt van deze reis. In dit land is zoveel te zien en te beleven dat we dit graag rustig aan willen doen. Over Bolivia dus later meer.

Ciao