We zijn aangekomen in het slaperige plaatsje Samaipata. Dit ligt op zo'n 3 uur rijden van Santa Cruz. De dagen hiervoor hebben we doorgebracht in Santa Cruz de la Sierra. Dit is de grootste stad van Bolivia, maar in onze ogen erg dorps. We overnachten 1 nacht in een iets te klein hokje zonder ramen. De volgende ochtend annuleren we het hokje voor de rest van ons verblijf hier. We zijn toch wel erg gesteld op een klein beetje luxe hebben we gemerkt de laatste jaren. Ons dag budget laat dat ook toe, dus stappen we een 5 sterren boutique hotel in. We krijgen meteen de suite te zien, deze is groter dan onze woonkamer. De suite heeft 2 TV's een zithoek, eethoek, bubbelbad en andere handige zaken. Wat niet zo handig is, is dat er 20 meter aan ramen van vloer tot plafond in zit. Van al deze ramen moeten we 's avonds de verduistering laten zakken, wat een werk :-)
Het doel van het verblijf in Santa Cruz was om het nabijgelegen nationaal park en de jezuieten missies te bezoeken. Dit is uiteindelijk niet gelukt omdat de tour bureau's te duur waren en omdat een auto huren mislukt is. Helemaal niet zo erg, wij vermaken onszelf bijna overal. We genieten van onze luxe kamer, verkennen de stad een beetje, hangen rond in het park, bezoeken de kathedraal en drinken her en der een biertje. Maandag 18 mei nemen we een taxi naar Samaipata. De rit duurt 3 uur (voor 25 euro) en voert ons de stad uit de bergen in. Santa Cruz ligt op 400 meter hoogte, Samaipata op 1700. We proberen geleidelijk hoger de bergen in te gaan om hoogteziekte te voorkomen. Later zullen we boven de 4000 meter komen. We hadden eerder al een leuke pousada gevonden waar we ons laten afzetten. Ze hebben nog een knus kamertje met ontbijt en 1 maaltijd per dag voor ons. We kunnen meteen met de inbegrepen lunch beginnen. Het eten blijkt hier fantastisch, alles vers, veel groenten en heerlijke smaken. Dat vinden we niet erg. 'S middags lopen we wat door het dorpje, het is opvallend rustig. Geen druk verkeer of harde muziek, gewoon rust. We boeken meteen een condor trek en voor donderdag een 3 daagse tour richting Sucre. 'S avonds eten we op het dorpsplein bij een lokaal restaurantje, ook weer heerlijk.
Op dinsdag lopen we na het ontbijt het dorpje weer in. We gaan eerst even langs het museum om kaartjes te kopen voor de vlakbij liggende archeologische site. Uiteraard lopen we het museum ook even door, hierin wordt uitgelegd wat de archeologische site van El Fuerte eigenlijk is. Aangezien het allemaal in het Spaans wordt uitgelegd snappen we er weinig van maar het wordt wel duidelijk dat het oud is, heel oud. Zo'n 3000 jaar oud. In ons boekje staat dat er nu algemeen wordt aangenomen dat het oorspronkelijk een heilige plaats is waar de slang en pavha mamma (moeder aarde) werden vereerd. De Inca's hebben er in de 15e eeuw een fort gebouwd dat later door de Spanjaarden is gebruikt. Eerlijk gezegd zeggen de opgravingen ons niet zo veel maar de ligging is geweldig. We hebben uitzicht over de heuvels om ons heen, we wandelen op ongeveer 1900 meter hoogte en steigen en dalen regelmatig op onze wandeling. De weg hierheen gaat behoorlijk steil omhoog en is nog niet helemaal geasfalteerd. Das nu niet zo erg maar in het regenseizoen verandert de weg in een grote glibberige modderpoel, de rit naar boven is dan een stuk minder relaxed. Als we klaar zijn brengt de taxichauffeur, die op ons heeft gewacht, ons terug naar ons hotelletje waar we lekker gaan lunchen. Nu zitten we in de tuin ff te relaxen in de zon, morgen gaan we een flinke wandeling doen die ons hopelijk naar de machtige Andes condor leidt....
Later meer
.png){kind=small}
.png)
