Iguazu watervallen

Vrijdag komen we aan in Foz do Iguazu, een plaats vlakbij de watervallen van Iguazu. We worden netjes van het vliegveld gehaald en krijgen direct allerlei informatie om onze oren, da's handig. Als we zijn aangekomen in ons nieuwe onderkomen gaan we meteen maar weer op pad. Fabio, de huis eigenaar brengt ons naar downtown waar we de eerste de beste bier garten in stappen. We eten en drinken er wat waarna we weer terug naar onze homestay wandelen, het is een half uurtje. Zaterdag ochtend zijn we weer helemaal fit en nemen de bus naar de entree van het nationale park waarin de watervallen zich bevinden.

Aanvankelijk zou Fabio ons naar de bus brengen, maar eenmaal onderweg liep er een band leeg. Het is nogal een warrig persoon, hij was vergeten de band op te pompen en ook om de pomp mee te nemen. Wij lopen naar de bus, hij weer naar huis voor de pomp. De bus rijdT in een half uurtje naar de entree. Aangekomen bij de kaart verkoop krijgen we zeer gedetailleerde uitleg over wat ons te wachten staat en wat we moeten doen. We kopen entree tickets en meteen tickets voor een boottocht over de rivier richting de watervallen. Met een bus rijden we rustig via de jungle naar het hoogtepunt van dit deel van Brazilie. Als we uit de bus stappen hebben we meteen een beeld van de watervallen. Ja, nou moet ik gaan beschrijven wat wij hebben gezien, dat is pas lastig. Komptie...

Aan de Braziliaanse kant van de Iguazu watervallen loopt een anderhalf kilometer lang wandelpad langs de rivier de Iguazu met uitzicht op de watervallen. We hebben echt super mooi weer, dus het zicht is net zo mooi. We zien aan de overkant tientallen watervalletjes als 1 grote waterval naar beneden komen. We zijn meteen onder de indruk. Als we verder lopen zien we dat de waterval veeeeel groter is dan we in eerste instantie konden zien. 80% van de watervallen liggen aan de Argentijnse kant, deze zijn goed zichtbaar vanuit Brazilie. Al met al zijn de watervallen bijna 3 kilometer breed en 80 meter hoog. Je kunt je voorstellen dat dit een muur van water is. Eigenlijk zijn het meerdere muren van water met daartussenin kleinere watervalletjes. In totaal bestaat Iguazu uit zo'n 275 watervallen! Tijdens de wandeling van 1,5 km hebben we continue zicht op het vallende water, het houdt maar niet op. Op diverse plekken zijn inhammen waar het water met grote kracht naar beneden valt en een enorme wolk van waterdamp veroorzaakt. Tussen de watervallen in zijn de rotsen bedekt met een soort groen gras, dat mooi meebeweegt met het water en de stromingen. Op die manier lijkt het bijna een hangende tuin. Aan het eind van het pad komen we via een loopbrug over het water, deze leidt ons naar een uitzichtpunt midden in de rivier, omringd door watervallen, waterdamp, druppels, regenbogen en een oorverdovend lawaai van vallend water. Het is ontzettend betoverend indrukwekkend en zoveel mooeier dan we hadden bedacht vooraf. We gaan met de lift naar een uitkijkpunt ongeveer 30 meter hoger en hebben ineens uitzicht van bovenaf. Ook gaaf aangezien we nu zicht hebben op de rivier Iguazu die het water voor dit natuur spektakel aanvoert. Het is een behoorlijk brede rivier die eigenlijk heel rustig lijkt totdat hij zich over een 80 meter hoge rand naar beneden stort....

OK, tijd om wat te eten, drinken en alvast wat indrukken te verwerken. O ja, de neusbeertjes die hier in grote getale rondlopen mogen we niet vergeten. Ze zijn schattig en lijken zeer aaibaar maar lopen met zn allen om je heen te drentelen zodra je eten in je hand hebt of als je een plastic tas bij je hebt. Ze hebben, net zoals de aapjes in de apelheul, geleerd dat mensen een makkelijke voedselbron zijn... Goed, we hebben weer nieuwe energie en die gaan we gebruiken voor een boottochtje. We stappen in de parkbus en laten ons afzetten bij de bootmensen daar stappen we in een elektrisch karretje om de vijf kilometer naar de rivier te overbruggen. Onderweg wordt er wat uitgelegd over de jungle en de rivier, lopen we een stukje naar een watervalletje en komen uiteindelijk bij de rivier. De verwachting is dat we wel wat nat zouden kunnen worden dus we stoppen onze tassen in een kluisje, doen onze regencapes aan, doen daaroverheen het verplichte zwemvest, schoentjes uit en instappen maar! We zitten in een zodiac en uit ervaring weten we dat die behoorlijk snel kunnen gaan, onze capitein heeft er zin in dus gaan we met een rotvaart over de rivier, stroomopwaarts naar de watervallen. Om daar te komen moeten we wat stroomversnellingkjes op maar da's allemaal geen probleem, langzamer varen is ook niet nodig dus na een paar minuten zijn we al wat nat aan het worden. Na drie kilometer komen we bij de watervallen aan, het perspectief vanaf hier is toch wel weer heel anders dan wanneer je er overheen kijkt. We krijgen even de tijd om de watervallen te bewonderen en vervolgens krijgen we meerdere waterval dopen te verwerken. Ondanks onze regencapes zijn we tot op de onderbroek nat, maar het is wel gaaf om zo'n beetje onder de waterval door de varen, erg cool!

Terug op de wal zit onze dag erop, we gaan druipend nat in de bus naar de uitgang zitten en stappen vervolgens in de bus naar het dorp. Tegen de tijd dat we terug zijn zijn onze kleren nog net zo nat dus een warme douche is erg welkom. Om deze dag goed af te sluiten gaan we in het dorp wat biertjes drinken en wat eten.

Zondag slapen we uit, doen we de was en gaan we naar het vogelpark waar we een paar mooie toucans, ara's en andere lokale vogelsoorten van dichtbij kunnen zien. Eerst wassen we nog wat kleding, maar verder is het een rustig dagje. Maandag daarentegen gaan we weer vol aan de bak. We worden rond 9 uur opgehaald om samen met wat anderen in een tourbusje naar Argentinië te rijden. We hebben een chauffeur en gids bij ons, erg handig, want ze regelen de grenszaken voor ons. We moeten immers het land even uit. De eerste stop die we maandag maken is bij het 3 landen punt van Argentinië, Paraguay en Brazilië. Hier wordt wat verteld over de rivieren waar we over kijken en de geschiedenis van dit gebied en de 3 landen. Rond half 12 zijn we bij de ingang van het Argentijnse deel van het nationale park. Hier bekijken we de rest van de dag de watervallen van de andere kant.

Argentinie heeft enorm z'n best gedaan om overal loopbruggen te maken. We wandelen dus letterlijk kilometers over water. Eerst nemen we een treintje naar het uiterste punt van het park om daar in de keel van de duivel te kijken. Het machtigste stuk van de watervallen zijn waarschijnlijk wel de 'devils throat'. Die is een halve cirkel waar het water werkelijk naar beneden buldert. Er is een witte massa aan water te zien als de bodem wordt geraakt. En dan het kabaal! We nemen rustig de tijd om dit verschijnsel te leren begrijpen, maar helemaal lukt dat niet, het is overweldigend. Later op de middag wandelen we langs de onderkant en bovenkant van een deel van de watervallen. Ook hier weer is de grootsheid goed waar te nemen, maar lastig te begrijpen. Het maakt het nog extra speciaal omdat de rivier en dus de watervallen zich midden in de jungle bevinden. Overal is het mooi groen, logisch ook, want de zon schijnt hier vaak flink en aan regen is ook geen gebrek. Ohja, de 'devils throat' hadden we ook al vanuit het vliegtuig gezien. We zagen van grote hoogte een grote glinsterende rivier, met op 1 plek een groot gapend gat waarin het water leek te verdwijnen.

Het is lastig te zeggen welke kant van de watervallen we het mooist vonden. We hebben de Braziliaanse en Argentijnse kant bekeken, de rivier via een boot, van boven via een toren en vliegtuig en zijn er ook nog eens overheen gewandeld. Alles was even mooi. Als je ooit de kans krijgt dit te gaan zien, neem dan de tijd en bekijk beide kanten.

Op naar ons 50ste land.

Pat en Syl