Sightseeing Rio

Ondertussen is het alweer vrijdag en moeten er nog vier dagen beschreven worden.... Oeioeioei.... Het lijkt alsof er zes weken terug gegraven moet worden in ons geheugen! We zijn gebleven bij een zieke Pat. Zondagochtend voelt ie zich echt nog niet goed maar als hem na een broodje het zweet uitbreekt lijkt het in eens wat beter te gaan. We blijven rustig thuis en zeggen de huurauto af. Het lijkt ons beter als we Pat goed de tijd geven beter te worden en we kunnen ons best nog een paar dagen extra vermaken in Rio. Op vrijdag hebben we een vlucht naar Foz do Iguazu en die kunnen we niet vervroegen, dus relaxen we nog wat in onze hangmatten met uitzicht over Copacabana strand.

Maandag ochtend doen we rustig aan maar Pat wil toch wel graag even naar de botanische tuin dus hoppen we in een taxi en staan we rond 11 uur bij de ingang. Blijkbaar hebben ze de openingstijden veranderd, we zijn pas vanaf 12 uur welkom. Geeft niet, we lopen ff naar een barretje om wat te drinken. Om 12.01 uur staan we voor de deur en vermaken ons een paar uur in de enorme tuinen. We hadden gelezen dat hier soms ook tucans rondvliegen dus we lopen vol spanning door de tuin. Gelukkig hoeven we niet erg lang onze adem in te houden, Pat spot al vrij snel een tucan en nog een, en nog een, en nog een.... Het blijken er een stuk of 10 te zijn. Het zijn mooie kleurrijke vogels, blauw, geel, oranje, rood.... Ze hebben het allemaal. Even verderop zien we reuzenwaterlelies, de bladen hebben de vorm en grootte van een flink dienblad, erg cool om te zien. We lopen een tijdje rond, maken veel foto's en tegen de tijd dat we honger krijgen staan we weer buiten en bestellen we een heerlijke houtoven pizza. We doen het nog een beetje rustig aan dus nemen we de taxi weer terug en relaxen we de rest van de middag. We nemen 's avonds wel de moeite om naar beneden te lopen om sushi te eten, dat kan gewoon niet verkeerd zijn.

Dinsdag maken we een wandeling naar het fort van Leme, dat we kunnen zien vanuit ons huis. Het blijkt een korte maar steile wandeling te zijn en enigszins warm komen we boven aan om te kunnen genieten van het uitzicht. We lopen een tijdje in het fort rond, zien heel veel penseelaapjes en een mooi uitzicht over oa onze eigen sloppenwijk en lopen weer naar beneden. Het is lunchtijd dus we strijken neer bij een restaurantje / strandtentje op de Copacabana en eten kipfilet / vette worst (had het ff niet in de gaten bij het bestellen) rijst, friet en black beans. Het eten is Ok (ook niet meer dan dat) maar is wel klaargemaakt door een mannetje onder de grond. Echt waar! De strandtentjes zien er allemaal min of meer hetzelfde uit, het zijn ronde gebouwtjes met een terrasje en een ondergrondse wc. We hadden ons al afgevraagd waar de kokkies van deze tentjes werkten en dat blijkt dus onder de grond te zijn, daar komen we achter als onze bestelling zeer on-ceremonieel door een gat in de bar wordt geschreeuwd.... Volgens ons feilloos ingebouwde kompas is het niet ver naar de leuke barretjes van copacabana. Onderweg hierheen laten we nog even de nieuwe zonnebril van Syl rechtzetten. Bij een straat kraampje kopen we wat ansichten en kliederen die verderop in een kroegje vol. Om de hoek zit een postkantoor waar we een half uurtje moeten wachten tussen de locals om de kaarten met postzegel te mogen versturen.

Pat had eerder deze week een bier cafeetje gezien, waarschijnlijk vlakbij een metro station. We gaan weer op pad en komen wat later aan bij een mooi restaurant waar ze alle gerechtjes los verkopen. Je kunt er als gast aan de toonbank kiezen wat je wilt hebben, ze verkopen zelfs rolmopsen. Intussen blijkt het het 'biercafe' te zijn wat Pat heeft gezien. Ze hebben inderdaad lekkere biertjes, maar het is dus geen biercafe, geen probleem. We wandelen gewoon wat verder richting alle cafeetjes. We komen bij een enigszins druk barretje uit, ploffen neer en drinken wat. We hebben hier nog niet zoveel groente gegeten dus bestellen we een salade. En ja, natuurlijk kennen we de regel van ongekookte groente en de tropen maar we gokken het er maar op. De salade is prima, het bier ook en als we opstappen lopen we verder naar een andere bar. Het blijkt dat ze hier literflessen bier verkopen in een ijsemmer. Dat vinden we natuurlijk grappig dus dat gaan we drinken. En we delen er nog een pizza bij, die zo slecht blijkt te zijn dat we de helft laten staan. Nou ja, we lopen nog 1 deurtje verder naar een soort van brewpub en drinken daar een weizen bier, dat in een glas van 600 ml wordt geserveeerd.... We delen hem dus. Het is te ver om terug naar huis te lopen dus hoppen we in een taxi die ons 15 minuten later keurig afzet in onze favella.

Woensdag willen we boot van van half 11 hebben naar het eilandje Paqueta. Dit eiland ligt middenin de baai van Rio. Toen de Portugezen Rio ontdekte kwamen ze via deze baai binnen en noemde het Rio de Janeiro. De Januari rivier, niet wetende dat de 'rivier' waar ze op vaarden een baai was. Het is een enorme baai, naar schatting zo groot als het Ijsselmeer ofzo. Midden in de baai ligt dus het eilandje Paqueta. Dit eiland ligt op 70 minuten varen van downtown Rio. Eenmaal op het eiland aangekomen wordt ons gevraagd of we met een riksja mee willen, nee joh, we lopen wel. Als we een collaatje en wat chocolade hebben gekocht blijken we letterlijk in 5 minuten aan de andere kant van het eiland te zijn. Nu blijkt de haven aan het smalste gedeelte van het eiland te liggen! Aan deze kant zijn amper mensen, hooguit wat kinderen en honden. We gaan even lekker zitten op een van de vele picknick plaatsen op het strand met uitzicht op een stuk baai. Niet veel later wandelen we een park in met een wat hoger gelegen uitzichtpunt. Na nog wat gewandeld te hebben langs verborgen strandjes en haventjes komen we na 2 uur weer aan bij de haven. Het is een beetje gaan regenen, dus we bekijken de lokale kerk even waarna we wat eten. Het restaurant heeft geen menu, we bestellen 1 gerecht wat blijkt te bestaan uit 2 grote stukken kip, rijst en patat. We krijgen het samen niet op. Op het caribisch aandoende eiland is verder weinig te beleven, dus nemen we een vroege boot terug. Thuis luieren we weer eens wat, 's avonds eten we in de Bar do Alto. Dit is een restaurant bovenin onze fevela met net zo'n mooi uitzicht als ons eigen huis en heel relaxed.

Helaas is de laatste dag in Rio aangebroken. 'S morgens leest Syl wat en verwerkt Pat de laatste foto's. Liana had ons gewezen op een mooie kerk, daar rijden we heen met de taxi. Helaas, pindakaas, het interieur van de kerk word gerestaureerd, we mogen echt niet naar binnen. Gelukkig hebben we nog een backup kerk, dit is de kerk waar we eerder voor hebben gestaan, deze heeft de vorm van een Inca tempel. Best lelijk aan de buitenkant, maar van binnen een verrassing. Omdat er van buiten geen ramen zichtbaar zijn is het opvallend hoe licht het binnen is. Er zijn 4, 90 meter hoge glas in lood ramen en alle joekels van deuren staan open zodat er veel licht binnen komt. De piramide vorm is van binnen goed behouden, er zijn verder geen palen geplaatst waardoor het een enorme hal lijkt. Er schijnen tijdens een dienst met de paus 25.000 mensen binnen te zijn geweest. Het is genoeg geweest met de kerken, het wordT tijd om te gaan stappen;-) We willen onze laatste uurtjes graag in Ipanema doorbrengen, dit is naar verluid het sjiekere gedeelte van de stranden. We nemen de metro en stappen de laatste halte uit, lekker snel en gemakkelijk. Eerst lopen we nog 'even' richting het fort, daar had Pat op dag 1 een leuke T-shirt winkel gezien. Na dik een half uur lopen blijkt het met de t-shirts nogal tegen te vallen, hij heeft pech deze keer. Gelukkig had Syl wel een leuk shirt op de kop getikt toen we nog in het centrum waren.

Laatst leerden we dat een van de bekendste liedjes van Brazilië geschreven is in een bar in Ipanema. Het lied heet 'the girl from Ipanema' als je het hoort herken je het meteen. Die bar willen we natuurlijk even opzoeken, we vinden de tent vrij makkelijk, maar echt druk is het niet, dus ook geen gezelligheid. We drinken er een biertje waarna we belanden bij Rayz, een coole tent met een mooie veranda waar we lekker buiten kunnen zitten en de boel in de gaten kunnen houden. Ze hebben een paar uitzonderlijk goede bieren op voorraad waar we er een aantal van uitproberen. Rond een uurtje of negen worden we weer veilig in onze sloppenwijk afgezet. Deze keer door de formule 1 coureur onder de taxi chauffeurs. Deze gast heeft geen idee wat bochten zijn en neemt ze alsof we nog op het rechte stuk rijden, best spectaculair. In ons gezellige huisje drinken we de laatste biertjes op met mede bewoner Jo uit China. We praten en lachen wat af, het wordt helemaal grappig als ze wat filmpjes laat zien van haar verblijf op een schip dat in 4 maanden rond de wereld heeft gevaren.

Vrijdag de 8ste is een reisdag. We moeten op 11 op het vliegveld zijn om via Curitiba In 2x 1,5 uur naar Foz do Iquazu te vliegen. Op Curitiba moeten we 4 uur wachten, de tijd besteden we nuttig met het proeven van de aldaar beschikbare lokale biertjes. Pat heeft nog nooit zo'n lekkere IPA gedronken, zo zie je maar weer, goed bier hoeft niet uit Europa of Amerika te komen. Iets na 6 uur 's avonds worden we door Fabio van het vliegveld opgehaald en naar zijn pousada gebracht. Onderweg bestookt hij ons met informatie over de watervallen en andere details. Morgen naar de watervallen.

Doei.