Glimwormen en heel veel rust

Vanuit Hobbiton rijden we vrijdag via een prachtige route langs melkboerderijen naar Waitomo. Dit plaatsje staat bekend om ze grottenstelsel. Aangezien deze regio vroeger zeebodem was is de bodem redelijk poreus. In de loop van de eeuwen is er dan ook heel wat regenwater doorheen gesijpeld dat heeft geresulteerd in een uitgebreid grottenstelsel. Omdat er altijd water en lucht toevoer is is het een ideale

plek voor glimwormen om van worm uit te groeien tot vliegje. Er zijn dan ook veel grotten waar glimwormen leven, een aantal daarvan zijn te bezoeken. Dit kan gedaan worden in een grote groep van 50 man, waarbij je 45 minuten in een grot bent en 10 daarvan op het water in een bootje waar je glimwormen ziet. Wij kiezen voor een iets minder commercieel tourtje waarbij we met een groep van max. 12 mensen zitten en 3,5 uur lang worden “vermaakt”. Het tourtje start om 10.00 uur en Norm onze gids stapt stipt om 10 u z’n bus in. We gaan met hem mee naar 2 grotten, gelegen op een kwartiertje rijden afstand. Onderweg vertelt hij wat over het ontstaan van de grotten, de omgeving, het dorp Waitomo waar 42 mensen wonen en stelt hij ons de nodige vragen. Het landschap waar we doorheen rijden is grillig heuvelachtig, rotsachtig groen. Norm wijst ons regelmatig op grote gaten in het landschap, hiervan zijn er 100-den te vinden, groot en klein. Niet zo handig voor de boeren hier in de buurt, het gebeurt nog wel eens dat er een koe of schaap in een gat verdwijnt en te pletter stort op de vloer van de grot.

Afijn, we stappen uit in een dalletje, krijgen een helm op en off we go! We lopen een grot in en moeten na een meter of 10 allemaal onze lampen uitdoen. Het is zwart, pikzwart. Je kunt letterlijk geen hand voor ogen zien, ook onze eigen schoenen niet. De lampen mogen weer aan en we lopen een tijdje door een mooie grot met stalagmieten, stalagtieten en kolommen (stalagmiet en stalactiet raken elkaar). Het pad is keurig onderhouden en Norm steekt her en der lampen aan. Op een gegeven moment moeten we even stilstaan en naar het plafond kijken. We zien overal minuscule draadjes met druppeltjes eraan van het plafond naar beneden bungelen. Deze draden worden gesponnen door de wormen, ze vangen er vliegjes en spinnetjes mee die ze vervolgens leegzuigen en dus opeten. Als we onze lampen uitdoen zien we de wormen opgloeien in het donker. We lopen nog wat verder en komen bij de boot die ons over een ondergrondse rivier voert. Alle lampen moeten uit en ook mogen er geen foto’s en video’s gemaakt worden. Het is de bedoeling dat we in stilte genieten van de glimmertjes die we in steeds grotere getale zien. Redelijk snel wennen onze ogen aan het donker en waar we voorheen geen hand voor ogen zagen zien we nu steeds meer glimwormen, zoveel dat het licht weerkaatst in de ondergrondse rivier. Het enige wat we horen is de dichterbij komende waterval… Vol ontzag kijken we om ons heen. Na een tijdje zien we elkaar zelfs zitten in de boot, de rotswanden dan weer dichtbij, dan weer wat verder af… Het is alsof we in een perfecte Efteling attractie zitten maar dan eentje die moeder natuur heeft gemaakt. Magisch….

Na enige tijd te hebben gevaren komen we terug bij het beginpunt en stappen uit de boot zonder dat we een lamp nodig hebben, ook de terugweg gaat grotendeels zonder lampen, we kunnen in het donker kijken! Je ogen wennen er best snel aan. Als we weer buiten komen staan we te knipperen met onze ogen tegen het felle licht.

Tijd voor koffie. We drinken samen koffie in een kleine vallei en dan is het op naar de volgende grot. Dit is een grot vrijwel zonder glimwormen maar met een heel mooi aangelegd wandelpad langs allerlei rotsformaties en een aantal karkassen van geiten, possums en een loopvogel die reeds lang is uitgestorven. Heel bijzonder. Na 12-en worden we keurig bij het beginpunt afgeleverd, dit was de tijd en het geld dubbel en dwars waard!

Op naar Rotorua, het zwavelachtige vulkanische hoogtepunt van het land. We verblijven 4 nachten op een camping maar dan niet in ons groene krotje maar in een motelkamer op de camping. Pat heeft nergens zin in en zit niet zo in zn hummetje dus hebben we besloten dat het tijd is om even gas terug te nemen en een paar dagen op dezelfde plek te blijven in een heuse kamer met bankstel, tv, badkamer en klein keukentje. We hebben bij aankomst in NZ een Top10 camping kaart gekocht en hebben daarmee 40% korting gekregen op de kamer. Anders was het ver boven budget geweest maar nu kunnen we het betalen mits we gewoon thuis eten. Prima, doen we dat toch. Pat wil toch even met rust worden gelaten dus uiteten gaan hoeft even niet. Dus in Rotorua checken we in in ons fijne kamertje en beginnen aan het rusten. In de paar dagen dat we hier zitten wandelen we door het thermische park van het stadje, door het centrum en een stuk langs het meer. Daarnaast bezoeken we de Redwood forest waar we een fijne wandeling maken tussen deze Californische woudreuzen.

Vanmorgen (na 3 nachten goed slapen en 2 dagen weinig doen) stond Pat bijna weer te springen om verder te gaan. Dus vandaag nog wel een rustige dag maar morgen…. dan gaan we naar Tongariro National Park. Het park waar Mount Doom uit The Lord of the Rings ligt. Hopelijk is het weer zoals ze hebben voorspeld: mooi! Dan kunnen we deze keer de vulkanen die hier liggen in volle glorie bewonderen…

We kunnen weer dooooorrrrr….