Hervey Bay

De Hervey Bay ligt op de migratie route van bultrugwalvissen. Deze walvissen migreren tussen half juli en november van het noorden van Australië naar  Antarctica waar ze de zomer doorbrengen. Op deze lange tocht is de Hervey Bay een goede rustplaats omdat ie wordt afgeschermd door Fraser Island. Het is dus een perfecte plek om met een boot mee te gaan en walvissen te gaan spotten! Dat regelen we dan ook zo snel mogelijk na aankomst op de camping en diezelfde middag  genieten we van een boottocht over de Hervey bay.

Aangezien dit volledig georganiseerd is is de lunch en koffie en thee bij de prijs inbegrepen, helemaal goed! De eerste 2 uur van het tochtje gaan walvisloos voorbij maar we zien we een dolfijn met de boot meezwemmen en dat is ook altijd erg leuk om te zien. We zijn alweer op de terugweg als we ons eerste exemplaar zien, van een redelijke afstand. Deze walvis zit niet te wachten op ons gegluur en is redelijk snel onvindbaar maar hij kwam wél een paar keer met z’n staart heel mooi uit het water. De volgende bultug heeft er meer zin in en komt tot op  5 meter naast de boot zwemmen! Wauw, ze zijn echt heel erg groot! Deze is wel een beetje nieuwsgierig en komt nog een paar keer voorzichtig omhoog uit het water. Na een tijdje laten we hem alleen en varen verder. De laatste walvis die we zien komt welliswaar niet zo heel dicht bij de boot maar springt wel een paar keer uit het water om met een grote klap weer op z’n rug terecht te komen, ook lijkt íe te zwaaien naar ons met z’n vinnen, cool! Rozig maar blij stappen we om 6 uur van de boot af en we worden weer keurig “thuis” afgeleverd.

Vrijdag is onze dag om naar Fraser Island te gaan. Fraser Island is het grootste zandeiland ter wereld en sinds 1992 world heritage listed. Het eiland bestaat daadwerkelijk uit uitsluitend zand en het bijzondere eraan is dat er een aantal grote zoetwater meren en rivieren zijn én er regenwoud groeit! Natuurlijk willennwe dit graag met onze eigen  zien en we boeken een toertje waarbij we met max. 16  man in een bus zitten. Aangezien die bus vol zat worden we in een Toyota landcruiser Sahara met 4 anderen door een “privé” gids over het eiland vervoert. We moeten ‘s ochtends in alle vroegte opstaan om om kwart over 7 opgehaald te worden en om half 9 op de boot te stappen.  Er schijnen in deze ondiepe zeestraat zeekoeien te zitten dus we houden onze ogen goed open tijdens de overtocht maar zien ze helaas niet.

Onze auto is als eerste van de ferry af en Henning onze gids/chauffeur scheurt met een rotgang weg. De wegen zijn niet geasfalteerd hier wat dus betekend dat je over zandwegen rijdt die na verloop van tijd als het weinig regent in 1 grote zandbak veranderen. Onnodig om te zeggen dat je hier uitsluitend met 4 WD kunt rijden die hoop op z’n wielen staat anders zit je echt in no time vast! We rijden naar één van de meren op het eiland en zijn verbaasd over de fijnheid van het zand, de witte kleur ervan en het doorzichtige blauwe water. Het lijkt wel een paradijsje! We rijden verder naar “the Station”. Dit is de plek waar vroeger de houtkappers woonden en het ligt in een prachtig stukje regenwoud. Er is een loopbrug langs een riviertje gemaakt en Henning geeft ons uitleg over de diverse bomen en planten die hier groeien. We rijden verder naar de oostkant van het eiland en komen uit op de Highway… een heel breed strand waar tijdens eb wel 16 auto’s naast elkaar kunnen rijden, gelukkig zijn er vandaag niet zo veel maar we laten ons vertellen dat hier in de zomer het verkeer geregeld moet worden! je kunt namelijk ook naar dit eiland met eigen vervoer, zolang het maar 4wd is. Je kunt hier op diverse plekken camperen en ik kan me goed voorstellen dat mensen het leuk vinden om dat te doen. Terwijl we een tijdje 140 km p/u rijden over het strand proberen wij dingo’s aan de ene en walvissen aan de andere kant te spotten. We stoppen bij mooi gekleurde zandsteen heuvels en rijden dan naar onze lunchplek.

Voor alles wordt gezorgd vandaag, van vervoer tot drinken tot aan de lunch dus. Wat een luxe, hier moeten we maar niet aan gaan wennen! De grote steaks komen te voorschijn terwijl wij gaan zitten aan de gedekte tafel. Het vlees ligt nog niet op de barbie of verschillen laughing Kuckaburra’s komen aangevlogen. Zij  hopen op de left-overs…. Na de lunch stappen we weer in de auto en rijden we via een bijna verroest scheepswrak naar Ely Creek. Dit is één van de riviertjes die het eiland rijk is en stroomt op de plak waar wij stoppen de zee in. Het is een idyllisch plekje en ik trek m’n schoenen uit om even het water in te stappen. Het is behoorlijk fris en verfrissend aangezien de zon aardig zijn best doet vandaag.   Eénmaal terug in de auto ;beginnen we alweer aan het laatste ritje over dit prachtige eiland en stappen we rond half 5 op de boot terug naar het vaste land.

Aangezien het een frisse avond is gaan de in de warme tv kamer zitten en genieten we nog wat na van deze mooie dag.

Vandaag hebben we een welverdiende lummeldag ingebouwd en wassen wat, doen de “administratie” en zo meteen gaan we eens even de ierse pub opzoeken om een Guinnes te drinken!

Tot later!

Syl en Pat