Texas
Azoren
Roadtrip Amerika
Londen
IJsland
Zuid Amerika
Japan
Wereldreis 2009
Bosnië en Herzegovina
Onze foto's
Oostenrijk
Laughing kookaburra, de grootste IJsvogel
Laughing kookaburra, de grootste IJsvogel
 

Het is alweer 1 Augustus en P zei vanmorgen: “Volgende maand zijn we alweer thuis…” Daar heeft ie natuurlijk gelijk in maar daar denk ik nog maar even niet aan. Vandaag hebben we een lummeldagje op onze keurige camping in Hervey Bay. Dit is ondertussen de 3e dag dat we hier staan en morgen gaan we weer verder maar laat ik beginnen met wat al geweest is. We waren gebleven in de Glass House Mountains waar we afgelopen dinsdag  de Australian Zoo hebben bezocht. Een bijzondere dierentuin waar ze aan de ene kant erg hun best doen om educatief te zijn en dieren zo veel mogelijk in hun natuurlijke omgeving te laten zien, aan de andere kant wordt de nagedachtenis aan Steve Irwin schaamteloos uitgebuit.

Het leuke aan de dierentuin is dat diverse soorten Kangaroo’s in een grote “tuin” los rondlopen en je er dus tussendoor kunt lopen, je kunt ze voeren en aaien. Er is altijd wel een medewerker in de buurt om alle vragen te beantwoorden, iets waar ze de tijd voor nemen. In een andere omgeving kun je tussen de koala (veelal slapend) doorlopen en als ze wakker zijn kunnen ze geaaid worden, ook hier staat altijd een medewerker bij. Verder zijn er in de dierentuin tijgers, olifanten, veel vogels, schilpadden, otters, slangen, dingos en natuurlijk heel veel krokodillen. 2 x Per dag wordt er een voorstelling gegeven waar ze diverse vogels los laten vliegen en natuurlijk veel uitleggen over krokodillengedrag. Ze demonstreren daarbij hoe snel een krokodil is als ze eten zien. Voor beesten van 5 meter lang zijn ze behoorlijk snel! En ze kunnen ook hoog uit het water springen als ze dat willen, ook dat wordt natuurlijk op z’n Steve Irwins gedemonstreerd waarbij er overdreven wordt gepraat en de mannen (en vrouwen) de typische kaki uniformen aan hebben. Het is allemaal behoorlijk overdreven maar wel educatief en gewoon leuk om te zien. Dan realiseer je je nog wel even dat je inderdaad maar niet te dicht bij rivieren en meertjes moet gaan staan in krokodillen gebied!

Nadat we nog een superfoute koelkast magneet hebben gekocht voor onze verzameling gaan we maar weer. We moeten nog even op zoek naar een nieuwe kaartlezer voor het geheugen kaartje van de camera, die andere heeft verbogen pootjes en doet het dus niet meer. We verwachten de hoofdprijs te moeten betalen maar dat valt gelukkig erg mee en dus kunnen we de gemaakte foto’s weer op ons computertje zetten en kijken of we mooie plaatjes hebben geschoten…

‘s Avonds maken we wederom gebruik van de camping bbq (eigenlijk meer een gasbakplaat) en eten we een heerlijke steak met roerbak groenten, lekker!! 

We staan zoals altijd om woensdag weer op tijd naast ons bedje en rijden zo’n 150 km naar Noosa. Het plaatsje Noosa is een vriendelijk dorp aan zee met een Nationaal Park naast de deur, en daar komen we voor. We zorgen voor een plekje op een camping en rijden naar het Nationale Park om een wandelingetje te maken. Aan de ingang van het park staat tot onze grote vreugde aangegeven dat er een koala in een boom langs het wandelpad ligt te slapen én dat er bultrugwalvissen gespot zijn net  buiten de kust! We starten de wandeling en inderdaad zien we niet veel later het schattige beestje lekker opgekruld op een tak liggen slapen. Aaahhh, scháttig! We maken natuurlijk te veel foto’s vanuit alle mogelijke hoeken en lopen, blij dat we onze eerste echte wilde koala hebben gespot verder. Het NP van Noosa is niet zo groot en bestaat voornamelijk uit kust bos en stranden. We lopen op een pad langs zee door het bos dus, erg mooi en we zien een paar bijzondere bomen onderweg. Op het keerpunt van de wandeling, vlak voordat we de kust verlaten en definitief het bos inlopen zien we ze! We zien heel in de verte wat water omhoog gespoten worden en weten het meteen, bultruggen! Met behulp van de verrekijker zien we de staart en vinnen mooi uit het water komen en staan braaf nog een tijdje te wachten tot dat ie weer boven komt om te ademen. Ons geduld wordt beloond en we zien zelfs nog meer walvissen zwemmen, dat smaakt naar meer maar eerst moeten we deze wandeling even afmaken.  En dat doen we met veel plezier! Omdat P z’n rug nog steeds niet 100 % is zijn we blij dat we na een uur of 2,5 weer bij de auto zijn, het ruggetje is toe aan even rust!

Op de camping spelen we nog een potje pool en de beweging lijkt de rug van P goed te doen, dit moeten we dan misschien maar vaker doen!

Donderdagochtend maken we de korte rit naar Hervey Bay. Hervey Bay ligt aan de Hervey Bay (jaja) die wordt gevormd door het vaste land en Fraser Island.

Maar om het verhaal niet al te lang te maken beschrijf ik de rest daarvan in het volgende hoofdstuk!

Hugs from down under!

Syl en Pat