Van Hoi An naar een heel bijzonder landschap

We zouden zondag de 29ste december om 9 uur worden opgehaald. We zitten netjes klaar, als er om half 9 word aangebeld, ze zijn wat vroeger. Als we buiten komen staan er 2 brommertjes. Of we mee willen rijden naar de boot, om een dorpje te bezichtigen. Nee joh meisje, dat doen we niet, we hebben een fietstocht geboekt. Na wat heen en weer gediscussieer besluiten we om het tourtje af te blazen, we willen fietsen. Het meisje druipt af en wij pakken de fiets van het hotel om naar het reisburootje te gaan. We krijgen direct ons geld terug inclusief excuses, netjes hoor.

Een bakkie koffie en een kleine wandeling door de oude straatjes later zitten we op de fiets. We hebben geen route, dus fietsen we maar een brug over een eiland op. Het is een leuk eiland, met een mooie en nette uitstraling. Via kleine achteraf weggetjes en tussen de huizen van de locals door fietsen we het eiland rond. Als we rond zijn staan we ook zo weer aan de overkant, deze keer fietsen we niet richting old town, maar de andere kant op. We rijden zo de rijst paddy's in, jammer genoeg staat de rijst niet in bloei. We zien wel boertjes in de modder ploeteren om de stukjes land klaar te maken voor nieuwe rijst. Alle akkertjes staan onder water, sommige worden droog gepompt. We kunnen al fietsend een heel stuk de akkers in rijden zodat we er even later midden in staat, een erg leuk gezicht. Na 2 uur vinden we de oude stad weer. Hier kopen we nog 5 tickets om huizen en tempels te bezoeken. De eerste 5 tickets hebben we de vorig dagen al gebruikt. Zo komen we vandaag bij een community hall terecht. In de hall is natuurlijk ook een kleine pagode gevestigd waar de lokale mensen hun goden kunnen vereren. Omdat we zo leuk worden ontvangen steken we een wierrookje aan. We mogen ook op de trommel slaan, zo'n grote houten met vel bespannen trommel.

Op de eerste dag hadden we een leuke tshirt winkel gezien waar we nog wat shirtjes kopen. Ook bezoeken we een oud woonhuis waar we al snel een winkel worden ingelokt, we laten netjes weten dat we niets nodig hebben. Het begint inmiddels tegen de avond te lopen, we moeten nu toch echt stoppen met rondkijken en wat gaan drinken en eten. Dit was jammer genoeg de laatste avond dat we in deze leuke stad zijn. Maandag ochtend worden we rond 6 uur opgehaald om naar het vliegveld te worden vervoerd. We vliegen naar Hanoi, om vanuit daar met de auto naar Nimh Binh te rijden. Het is wederom een auto met chauffeur omdat we hier zelf geen auto kunnen huren. Op zich niet zo gek want het verkeer is hier echt heel anders dan in alle landen waar we eerder zijn geweest. Vooral de brommertjes rijden maar wat raak en lijken zich aan geen enkele regelen te houden, tenminste niet aan de regels zoals wij ze kennen. Aangekomen op Hanoi airport staan er heel wat mannetjes met borden met namen erop. Die van ons zit er niet tussen. Na een half uur zoeken en bordjes lezen besluiten we om het hotel maar te bellen. De chauffeur is niet gelukt, of we over 10 minuten terug willen bellen. Als we terug bellen blijkt er toch een chauffeur in de buurt te zijn. Als we in de hal staan te wachten krijgt Pat vanuit het niets een telefoon in de handen gedrukt. Het is de dame van het hotel die meldt dat de eigenaar van de telefoon de chauffeur is. Mooi.

Na 2 uur rijden we via Ninh Binh een kleine onverharde weg op. We worden begeleid door iemand op een brommertje. We moeten deze onverharde weg een paar kilometer volgen. Een echte weg is het niet eens. Het is meer een smalle dijk tussen de rijst velden door, de chauffeur heeft er erg veel moeite mee. De weg zit vol kuilen en ligt bezaait met stenen, er zitten ook een paar krappe bochten in. Terwijl we over het dijkje rijden hebben we een fantastisch uitzicht over de omgeving. Hier beginnen de vreemdsoortige uitstulpingen van het karst gebergte. Dit zijn individueel geplaatste bulten van misschien 100 of 200 meter hoog, vol met begroeiing. Rond de bergen liggen veel watertjes waarin rijst word geteeld of vis wordt gekweekt.

Als we een laatste scherpe bocht nemen houdt de weg op en zijn we ook meteen bij onze lodge. Er word een tafeltje aangewezen in het restaurant en hier drinken we een koppie thee. En ja hoor hebben wij weer, het eerste diertje dat we zien is een ijsvogel op een takje voor onze neus, het is Pat z'n favoriete vogeltje. Het restaurant is volledig gebouwd van bamboe, met een palm bladeren dak. Het past precies bij deze omgeving. Eerst eten we nog een Pho om daarna naar onze hut te worden gebracht. Het is een prachtige hut met een bed dat uitzicht op het water en de karstbergen heeft. De hut heeft geen ruiten, we liggen dus eigenlijk buiten. De douche ruimte heeft ook geen ruiten, dus douchen gebeurd ook half buiten. Voor het slaapgedeelte is een buiten zitje met nog meer uitzicht en een hangmat. De hut is inclusief fietsen, want dat is de beste manier om de omgeving te verkennen. Als we te horen krijgen dat ze net een week open zijn, kijken we niet eens verbaast, het ziet er zo netjes uit hier. We gunnen onszelf geen rust en lopen meteen verder het dal in waar onze hut staat. Wat verderop staat een piepklein huisje van de boer die hier wat verbouwd. Langs het huisje, over het erf, loopt een pad dat we volgen. Via een dijkje komen we uit bij een grot. Gelukkig hebben we een zaklamp meegenomen zodat we de grot in kunnen. Als we de grot weer uit willen ziet Syl ineens licht aan de andere kant van de grot. We kruipen richting het licht en voor we het weten staan we buiten. Dit is een heel absurd moment. Het lijkt wel of we zelf een verborgen vallei hebben ontdekt. We zijn namelijk via een grot door een berg gekropen en aan de andere kant ligt een hele vallei. Uiteraard, was deze al ontdekt, het is zelfs een stuk land van het boertje waar we eerder langskwamen. Ongelofelijk dat dit nergens beschreven staat, we zijn er eigenlijk wel blij om.

Na een half uurtje te hebben rond gekeken gaan we weer terug naar onze mooie hut voor wat rust. Rond een uur of 5 komt er een groepje vogels voorbij vliegen, ze dalen voor onze neus in het riet. Even later komt er nog een groepje en doet hetzelfde. Dit gaat zo een uurtje door, voordat het eenmaal donker is zijn er honderden vogels in her riet geland om er de nacht door te brengen. De vogels zijn volledig onzichtbaar in het riet, een goed plekkie dus. Het is behoorlijk koud en we zitten zelfs met een sjaal en muts op. Helemaal ingepakt gaan we naar het restaurant, dit is net zo open als onze hut, dus dikke kleding is vereist. We eten en drinken wat waarna we vroeg op bed liggen, het is gewoon te koud om buiten te zitten. Dat is helemaal niet erg, dan zijn we morgen lekker vroeg wakker en kunnen we een lange dag vol maken met de omgeving verkennen. We hebben er zin in.

Tot over een paar dagen,

Pat en Syl