Waren we de dag van aankomst nog een beetje voorzichtig en wat wantrouwig, dat is nu wel verdwenen. Alle mensen zijn van zuid tot noord zo aardig en blij. Zelfs in de gebieden waar veel toeristen komen zie je dat de mensen oprecht aardig en blij zijn. Natuurlijk moeten er ook zaken gedaan worden en zullen de verkopers van souvenir prullen proberen je hun waar aan te smeren. Maar een simpele no thank you, een grapje of tegenvraag en de harde verkoop techniek is verdwenen. Pat doet zelfs wel eens een dansje als iemand even niet vrolijk kijkt, het duurt niet lang of er wordt weer breeduit gelachen, vaak hardop.
In de rustige en minder toeristische gebieden valt de hartelijkheid extra op. We worden vaak nagekeken als we op onze veel te kleine fietsies traag voorbij rollen. Dikwijls horen we pas een zacht Hello als we al voorbij zijn, mensen zijn wat schuchter. Kinderen beginnen 100 meter voordat we bij ze in de buurt komen al Hello te schreeuwen en uitbundig te zwaaien. Meer woordjes kennen ze vaak niet, want verder schreeuwen ze dingen in het Vietnamees naar ons. Zoals Gelukkig Nieuwjaar in het Vietnamees. Brommer rijders horen we achter ons inhouden om heel langzaam voorbij te rijden en ons een tijdje aan te staren. Het is blijkbaar op sommige plekken best bijzonder om 2 iets te grote blanke toeristen langs hun akkers te zien zwoegen. Er komen hier natuurlijk drommen toeristen. De meeste zitten echter in een bus of komen op een andere manier met een hele groep tegelijk. Er zijn ook veel Aziatische toeristen en die worden minder uitbundig begroet dan wij. In het gebied rond Ninh Binh waar we 15 minuten door de rijst akkers moeten fietsen om bij een weg te komen, kijken ook de boertjes op. De boertjes staan vaak tot hun knieën in de modder, maar als ze ons opmerken wordt er gezwaaid, best bijzonder toch!
Heel veel mensen, jong en oud dragen hier nog de traditionele gevlochten punt hoedjes tegen de zon. Dit geeft een heel typische Vietnamese uitstraling. Vaak hebben ze ook nog een mondkapje op. Het lijkt hier op heel veel plekken bijna mistig van alle stof dat door de lucht dwarrelt, dus een mondkapje is niet zo gek. Op de fiets hebben wij ook vaak onze hand voor neus en mond, vanwege opwaaiend stof. December is dan ook het droge seizoen.
Het valt op dat mensen erg lief zijn voor hun dieren. We hebben gezien dat een klein geitje was verstoten door z'n moeder. Een Vietnamese man zorgt er dan voor dat het geitje toch bij de moeder kan drinken door moeder geit goed vast te houden. Geiten lopen hier overigens overal rond en zijn min of meer wild. Een verstoten biggetje word meegenomen naar huis en gevoerd met melk en rijst. Het biggetje krijgt een mandje en er word continue naar omgekeken. Bij vrijwel elk huis lopen honden rond te scharrelen. Ze worden blijkbaar nog steeds wel gegeten. Maar over het algemeen zien we dat de mensen de dieren erg goed verzorgen. De meeste honden blaffen niet eens als we voorbij rijden, opmerkelijk. Zo zien we ook katten, ganzen, eenden en heel veel kippen bij mensen thuis, allemaal in goede staat.
Een paar andere leuke dingen die we tegenkwamen:
rijst, rijst en nog eens rijst. Alles lijkt wel van rijst gemaakt en de Vietnamezen eten het de hele dag door. Op elke menukaart staat Pho (mie soep), noodles, white rice of fried rice. Vaak is er geen alternatief. Zelfs dieren word rijst gegeven. Vietnam is niet voor niets na India het grootste rijst export land ter wereld.
Naast rijst eten is men ook helemaal verliefd op TV kijken. Van horen zeggen vooral films en cartoons, het nieuws wordt niet veel gevolgd. Veel huishoudens hebben meerdere TV's. De huizen zijn vaak open, het eerste wat dan opvalt is een reusachtige TV. We hebben een aantal keren meegemaakt dat de TV zo hard aan stond dat we deze van 100 meter afstand al konden horen. We fietsten een keer door een tunnel in aanbouw, ook daar zat een bouwvakker TV te kijken, er was bijna geen ontvangst, maar dat maakt blijkbaar niet zoveel uit.
En dan natuurlijk de brommertjes. Vietnam is geen auto vriendelijk land. Auto's worden blijkbaar extra zwaar belast zodat alleen rijke mensen en taxi bedrijven auto's kunnen aanschaffen. Dit zal de reden zijn waarom er zo ongelooflijk veel brommertjes rondrijden. Voor een brommer is een rijbewijs nodig, maar daar is niets meer van te merken als men eenmaal op de weg zit. Auto's krijgen de linkerbaan, terwijl brommertjes in grote getale rechts rijden. Brommertjes rijden overigens net zo goed links hoor. Of op de verkeerde weghelft. Eigenlijk rijden ze overal waar ze maar willen. Vaak wordt er wel netjes gestopt voor een rood licht, maar een zebrapad word volledig genegeerd, dus pas op. Een bekend plaatje is natuurlijk dat een brommer als vrachtwagen wordt gebruikt. We hebben regelmatig gezien dat een brommer zo vol was geladen met spullen dat het een wonder is dat de bestuurder er nog op past, laat staan dat hij de brommer nog kan besturen. Lichte zaken worden soms meters hoog opgebouwd. Zwaardere zaken worden vaak met een zelfgemaakt frame vastgezet. Dieren liggen levend voor en achterop in mandjes of kooitjes. Brommertjes worden ook gebruikt als kleine keuken incl. elektriciteit, koeling en wokpannen.
We zijn een aantal malen van de weg afgeroepen met de mededeling dat we niet verder mogen fietsen. Toevallig heeft degene die ons van de weg roept dan een fietsenstalling. Handig hoor en dat voor een paar dubbeltjes.
Dit waren zomaar wat anekdotes
.png){kind=small}
.png)
