2 dagen in spectaculaire natuur

Vandaag is het oudejaarsdag en er zijn slechtere plekken om wakker te worden. Voor het eerst sinds een paar dagen besluit de zon zich te laten zien dus als we om 7 uur uit onszelf wakker worden is dat met een blauwe hemel. We zetten de boiler aan voor warm water, zetten koffie en gaan naar ons valleitje zitten kijken terwijl de zon om het hoekje van de berg komt. We douchen lekker warm en hebben het daarna meteen weer koud aangezien de buiten temperatuur niet zo hoog is en we zitten tenslotte buiten. Na een prima ontbijt stappen we op onze fietsies en rijden in 2.15 uur naar de Shua Bai Dinh tempel. Onze tocht voert ons over een goede weg door het karstgebergte, langs watertjes en veel mensen die Hello zeggen. We hebben een uitdraai van Google maps mee gekregen dus we weten waar we heen moeten, wel zo handig.

De weg is geasfalteerd maar toch nog behoorlijk stoffig dus af en toe stoppen we even als er vrachtwagens langskomen. Na anderhalf uur fietsen zien we het enorme complex van Shua Bai Dinh liggen, tegen een heuvel aan. We nemen een binnendoor weg richting de grote poort. Jammer genoeg is de grote poort niet de ingang, dan maar verder fietsen. De ingang is onvindbaar, langs de muur om het complex fietsen we de andere kant op. De weg gaat al glooiend de heuvel op. Ik zal je vertellen dat een heuvel op fietsen op een Vietnamees fietsje niet makkelijk is. In Nederland zou het een kinder fietsje zijn. Enfin, eenmaal boven gekomen kopen we tickets en stappen in een elektrisch autootje om het complex op te komen. We staan weer onderaan de heuvel, notabene aan de andere kant van de poort waar we eerder stonden, tsja. Via een honderden trede tellende galerij lopen we weer omhoog. Het is een soort galerij, met over de hele lengte in de muur nisjes met gouden boeddha's, duizenden. In dezelfde galerij staan 250 menshoge beelden van verlichte boeddha geleerden, ze zijn bijna allemaal kaal :-)

Ergens onderweg staat een enorme pagode met daarin een boeddha van 10 meter hoog, in het goud. Er omheen staat nog veel meer pracht en praal. Wat verder omhoog komen we langs de 14 etages tellende pagode, deze is nog niet helemaal klaar en nog niet te bezoeken. Aan de einde van de wandeling komen we bij een pagode met 3 daken en 3 ingangen. Eenmaal binnen zien we dezelfde gouden 10 meter hoge boeddha weer staan, maar nu issie in drievoud. In deze enorme houten tempel staan dus 3 glimmende mannetjes met er omheen heel veel pracht en praal. Het is niet voor niets de grootse pagode van Vietnam! Voor ons begrip is het complex eigenlijk wat te groot en bombastisch. Maakt niet uit, we gaan aan de andere kant via een soortgelijke galerij weer naar beneden richting onze fietsjes. Op het parkeer terrein bestellen we eerst een Pho (noodle soep) en een biertje. We rekenen 3 euro af en springen weer op de fiets voor de terug reis. Na een uurtje fietsen komen we aan bij Trang An. Een van de plaatsen hier in de buurt waar we met een bootje tussen karst bergen door kunnen varen.

In eerste instantie ziet het er heel erg toeristisch uit. Er is een enorme parkeer plaats, veel winkeltjes en een iets te groot ontvangst gebouw. Maar als we eenmaal met 2 locals en een roeier in het bootje zitten is het wel erg cool hoor. We varen langs en door de limestone bergen. Het landschap is helemaal vlak, terwijl er her en der dus karst bergen oprijzen. Dit geeft een zeer bijzonder beeld, helemaal vanaf het water. De roeier is eigenlijk een roeister. Een mini vrouwtje uit de buurt, beresterk want ze weet het bootje ogenschijnlijk eenvoudig voort te roeien. Als haar armen en rug moe worden roeit ze verder met haar benen, een vreemd gezicht, maar we gaan er wel sneller door. Eerst stoppen we een ogenblikje bij een kleine tempel waar we rond kunnen wandelen. Pat is meteen een lokale attractie met in en uitstappen van het bootje. Als ie 1 stap op de boot zet begint het ding te schommelen en wordt ie uitgelachen door alle andere roeisters, deze mensen lachen overal om.

Deze boottochtjes staan niet alleen bekend om hun uitzicht, maar ook om hun gebrek aan zicht. De route voert namelijk door een aantal grotten. Op sommige punten zijn deze grotten zo laag en smal dat de toerist moet bukken en de roeister extra haar best moet doen. Op een gegeven moment komen we weer bij een klein tempeltje. Hier moeten we uitstappen en roept 1 van onze mede passagiers dat we hem moeten volgen. Onze boot vertrekt via een grot naar de andere kant van de heuvel, terwijl wij dit via trappen doen. Als we bovenaan de trappen staan kijken we uit op een typische houten poort en de daken van een volgende tempel. We bekijken de tempel en omliggende bezienswaardigheden en klimmen weer in de boot. Nu wordt Pat twee keer uitgelachen. 1x vanwege het gestuntel om op de boot te komen en 1x vanwege z'n kale kop. Al met al was het toch een zeer gave ervaring, vooral door de typische uitzichten. Na de boottocht van 2 uur fietsen we met een paar foto stops terug naar ons bamboe hutje. Hier wordt geen oud & nieuw gevierd, wij slaan dit jaar dan ook maar over. Met z'n 2'en zitten we in dikke jassen (17gr) in het restaurant om wat te lezen en dit te tikken. We liggen weer vroeg op bed.

Het is alweer de laatste ochtend in ons leuke resortje in de buurt van Ninh Bihn. Vanochtend hebben we een relax ochtend ingepland. We zitten voor ons bamboe hutje, genieten van de rust en het uitzicht, lezen wat, hangen in ons hangmatje en schrijven een verhaaltje.

Nieuwjaarsdag worden we om 7 uur wakker met het geluid van vogels. Het is fris maar de lucht is weer blauw, het beloofd een mooi begin van het nieuwe jaar te worden. We zetten de boiler aan en drinken koffie terwijl we wachten tot het water opwarmt. Fris gedoucht schuiven we aan voor ons ontbijt van eieren met gebakken spek. Het is alleen geen spek maar een magere vleessoort die wordt gebakken, prima alternatief!

Met energie voor tien stappen we op onze ieniemienie fietsen en gaan via binnenwegen naar Tam Coc, een plaats waar we weer een bootje hopen te vinden om ons door de karst bergen te varen. Onderweg komen we weer langs kleine huisjes en hardwerkende mensen die vaak de moeite nemen om naar ons te zwaaien. Na een klein uurtje fietsen komen we aan bij het water van Tam Coc. Ook hier liggen heel veel bootjes en worden we niet lastiggevallen. We kopen een kaartje en stappen in bij een heel vriendelijk lachende roeier. De tocht duur bijna twee uur en is in tegenstelling tot gisteren dezelfde route heen en terug de karst bergen liggen hier wat verder uit elkaar, het water is dus veel breder en we zien een aantal huisjes langs de route. De mensen die hier wonen kunnen alleen per boot bij hun huis komen. Onderweg komen we door drie grotten, na de laatste grot loopt het dood en draaien we om. Een aantal slimme ondernemers liggen de toeristen met hun bootjes op te wachten en varen snel naar ons toe. Ze hebben fruit, koekjes, koude dranken en warme koffie bij zich. We geven ons eraan over en kopen een kopje koffie en wat te drinken en eten voor onze roeier. Uiteraard betalen we veel te veel voor wat we krijgen maar ach, dan nog is het maar 3 euro, we kunnen het missen.

Op de terug weg neemt onze roeier nog wat foto's van ons samen en probeert hij ons nog tasjes te verkopen. Daar bedanken we voor maar we geven hem bij aankomst wel een fooi. In het dorp is verder weinig te zien maar er zijn wel westers georiënteerde restaurantjes. We bestellen een hamburger die de slechtste ter wereld blijkt te zoin maar we kunnen na twee dagen wel weer even op internet dus zijn we alsnog blij.

De laatste attractie die we willen bezoeken hier is de grot tempel van Am Tien. Hiervoor stappen we weer op onze fietsies om bijna anderhalf uur later weer af te stappen. We zijn bij een oude hoofdstad, Haolu, en worden gevraagd onze fietsen in een restaurantje te parkeren. Dat doen we dus maar, uiteraard weten we dat er straks van ons wordt verwacht er iets te drinken maar daar zijn we dan ook wel aan toe. Eerst even binnen kijken in de tempel van deze oude hoofdstad. Niet heel groot en gelukkig ook zonder opzichtige gouden boeddha's, we zijn aangenaam verrast. Terug bij onze fiets drinken we wat en eten spring rolls. Deze worden overal op een ander manier bereidt en smaken dus iedere keer weer anders. Maar eigenlijk zijn ze altijd lekker. Maar de grot tempel hebben we nog niet gezien dus we volgen de aanwijzingen van de hotel dame en fietsen door een tunnel in aanbouw naar een klein dalletje. We beklimmen de stijle trappen en komen in een aangenaam frisse grot terecht waar het naar wierook ruikt. Buiten ons zijn hier geen andere bezoekers, het is er dus heerlijk rustig. De beelden in de grot tempel zijn uit steen gehouwen en zien er mooi uit.

Ondertussen is het alweer vier uur dus tijd om terug te gaan. Er zijn nog genoeg mooie dingen te zien in de omgeving maar we hebben voor nu wel even genoeg gefietst. Een uurtje later stappen we een beetje moe maar voldaan vlak voor het donker van onze fietsies. We wassen de stof van onze gezichten en handen, tijd voor een biertje! Gewapend met jassen, e-readers en mutsen zetten we ons in het restaurantje. Eten in het dorp is waarschijnlijk wel wat goedkoper maar we hebben geen zin om in het donker over smalle landweggetjes te fietsen dus we blijven lekker "thuis" . Om half tien vallen onze ogen dicht, we liggen heerlijk warm onder onze dekbedjes in de Vietnamese buitenlucht en worden tegelijk met de hanen wakker, rond zes uur dus.

Vandaag verruilen we deze rustige plek voor de laatste dagen in Hanoi. Daar hebben we een suite gereserveerd.... Iets waar we in Europa het geld voor over zouden hebben, maar wat hier nog wel enigszins betaalbaar is. We zijn benieuwd!

Groetjes van Syl en Pat