Hoi An, een bijzondere stad

Donderdag, 2de kerstdag komen we 's avonds aan in Hoi An. Als we in ons hotel zijn ingecheckt lopen we meteen de 'old town' in. In eerste instantie lopen we verkeerd omdat we het kaartje dat we van het hotel kregen niet snappen. Feitelijk is het helemaal niet zo moeilijk want het oude centrum is 's avonds volledig verlicht door duizenden lampionnen, we lopen dus maar op het kleurrijke licht af. Bij een van de eerste restaurantjes aan het water nemen we buiten op de eerste verdieping plaats. We bestellen een biertje en wat eten bij de nogal norse mevrouw. Eindelijk iemand die niet glimlacht en vriendelijk is, blijkbaar bestaat dat hier ook. Pat kan prima overweg met de korte commando's die de mevrouw geeft, hij geeft ze net zo kort terug, dat werkt.

Na het eten gaan we naar de overkant terwijl we het kaartje nog steeds niet begrijpen. Nou ja dat komt morgen wel als het licht is. We strijken neer op een klein terrasje in 1 van de perfect ingerichte restaurants. Het is hier een stuk duurder dan aan de overkant, blijkbaar zijn we nu echt in het oude centrum. Voor onze neus worden kleine lampionnetjes met brandende kaarsjes verkocht. Deze kun je loslaten in de rivier 'for good luck'. Na wat te hebben gedronken lopen we via de kleine sfeervolle straatjes naar huis. De volgende ochtend maken we gebruik van het uitgebreide ontbijt, wij beperken het tot broodjes en pannenkoeken, geen noodles en rijst voor ons in de ochtend.

Dan is het tijd om de Old Town van Hoi An in te gaan. De oude stad bestaat uit sfeervolle oude gebouwen, waarvan er maar liefst 800 op de Unesco World Heritage lijst staan. Nog voordat we bij de oude stad komen worden we afgeleid door een tempel die verborgen is achter een lokale markt. We lopen er naar binnen en belanden in een oase van rust. De tempel heeft een mooie kleien tuin en een van de bijgebouwen wordt gebruikt als timmerwerkplaatsje. Via kleine achteraf straatjes, waar we onderweg worden uitgenodigd voor een kopje thee door een tandeloos oud dametje, komen we uiteindelijk in het centrum.

Het centrum bestaat uit een aantal parallel aan elkaar lopende straten en de zijstraten daarvan. Voor het magistrale bedrag van €5,- kun je een ticket kopen waarmee je in 5 gebouwen kunt rondkijken. Het hoogtepunt is volgens de boekjes de Japanse Brug die stamt uit de 16e Eeuw. De brug is door de Japanners gebouwd om makkelijker handel te kunnen drijven met de Chinese bevolking aan de andere kant van het water. In de brug is een klein tempeltje gebouwd die ook nu nog dienst doet als zodanig. Er hangt dus een prettige wierook lucht. We lopen verder de oude straatjes in en bezoeken wat tempels, de een nog mooier geschilderd dan de ander. Het is daarbij opvallend dat er in iedere tempel wel gewerkt wordt aan het uiterlijk ervan. De huizen in deze wijk zijn tussen de 100 en 200 jaar oud en zijn voorzien van donker tropisch hardhout waar kunstige versiersels in uitgesneden zijn. De daken van de gebouwen zijn in deze frissere tijd van het jaar voorzien van behoorlijk wat mos, gras en ander groen. De huizen zijn een soort van oud geel geschilderd en samen met het donkere houtwerk zorgt dit alles voor mooie kleuren. 's Avonds zijn de straatjes uitgebreid voorzien van lampionnen en het ziet het geheel er bijna sprookjes achtig uit. De restaurants en barretjes zijn gevestigd in prachtig opgeknapte gebouwen. Het eten, zowel het westerse en Vietnamese is echt heel erg lekker en dat is eigenlijk overal waar we gaan zitten zo.

We spenderen de dag dus slenterend door de oude straatjes, we kopen wat t-shirtjes voor Pat, eten en drinken op diverse plekken en zijn helemaal in vakantie sfeer. Maar dat laatste is al zo sinds minuut 1 van de vakantie. Meestal moeten we even wennen aan het niet hoeven werken en denken de eerste dagen van de vakantie nog wel aan dingetjes, deze keer is dat absoluut niet het geval. Dat bevalt errug goed moet ik zeggen! In de middag lopen we bij een reisburootje binnen en boeken een ticket naar Hanoi voor 30 december. Dit blijkt de duurste dag te zijn om te vliegen (logisch natuurlijk) maar we doen het toch maar. Verder boeken we een tourtje naar My Son en een fietstourtje door het achterland van Hoi An. Zijn we dus in 1x arm... Nee hoor, die tourtjes zijn echt spotgoedkoop, dus dat kan er na het iets te dure vliegticket best nog af. Vervolgens boeken we via booking.com een mooi huisje in de buurt van Ninh Binh (een tip van Liana), een huisje op palen aan de rand van de rivier. Verdere uitleg hierover volgt later wel.

Na deze volle dag verdienen we een biertje dus dat gaan we drinken, en daarna vinden we happy hour cocktails dus daar drinken we er ook nog wat van. Vervolgens gaan we vroeg naar bed aangezien we zaterdagochtend alweer op een onmogelijk tijdstip, 4.30 uur, op moeten staan voor ons tourtje naar My Son. Het licht gaat om 9.30 uur uit en dus om 4.30 weer aan. Kleren aan, tanden poetsen, rugzakje inpakken en wachten op de bus die ons komt halen. Bijna precies op tijd stopt de bus voor de deur en daar gaan we door het pikkedonker over drukke (!) wegen in een uurtje naar oude vervallen tempels in het bos. De tempels zijn in de 8ste eeuw gebouwd door de Indiase Cham mensen. In de boekjes staat al dat het vervallen tempels zijn en dat is waar. Het ziet er echter allemaal wel erg mooi uit in de vroege ochtend mist. De tempels zijn omgeven door bergen en omdat we zo vroeg zijn is het alleen onze groep die er doorheen loopt.

We krijgen wat uitleg door de amper verstaanbare gids en kunnen daarna tussen de tempels door zwerven. Na een uur of 2 worden we de bus weer in geduwd en rijden tussen rijstvelden door terug naar Hoi An. We zijn op tijd terug voor het ontbijt in het hotel, waar we dus nog even aanschuiven. Daarna doen we een kort tukkie op onze kamer, douchen en huren fietsen voor 1,5 dollar voor de dag. We fietsen met gevaar voor eigen leven tussen de brommertjes, fietsen en auto's door naar het strand. Het strand ziet er mooi uit maar het is nog steeds bewolkt en mistig. We lopen een stuk over het strand en fietsen daarna terug naar de oude stad. Onderweg drinken we een vers sapje aan de rivier, zien rijstvelden en dikke ossen en parkeren niet veel later onze fiets bij een bewaakte fietsenstalling, voor 70 cent. Ons doel van vandaag, een hoodie voor Pat vinden. Syl heeft gisteren een mooie hoodie gekocht en daar is Pat eigenlijk wel een beetje jaloers op. Helaas blijkt het zo te zijn dat er geen mannen hoodies gemaakt worden.... We gaan dan maar lunchen in een mooie binnentuin met lekkere lokale snackjes, en garlic bread...

Na de lunch bezoeken we nog een oud huis, lopen lekker rond en drinken ons eerste Bia Hoi, vers bier. Er wordt geschreven dat dit dagvers bier is en aangezien we geen idee hebben wat we ons erbij voor moeten stellen gaan we ergens zitten waar we een glas bier kopen voor € 0,17! Het blijkt gewoon een lekker koud biertje te zijn, en dat voor dat geld! We maken er 2 biertjes van en rekenen dus ongeveer 70 euro cent af, raar. In de schemering scharrelen we nog wat rond in de straatjes van de oude stad, het is er ook zo knus. Inmiddels zitten we in een soort binnentuin met uitzicht op de rivier en de voorbij komende mensen op fietsen, riksja's, lopend en met de brommer. Er gebeurd altijd wat en dat terwijl overal leuke lampjes te zien zijn. Om de 5 minuten loopt er wel een verkopertje het terras op om ons wat te slijten, maar met een glimlach of een eenvoudig grapje geven ze het vaak wel op.

Morgen dus de fietstocht met boss van het tour burootje door het mooie gebied rondom Hoi. Tot dan.

Syl & Pat