Vandaag donderdag 2 augustus hebben we weer een rustdag ingelast na 2 dagen van uiterste inspanning en avontuur! En om alvast vooruit te lopen op de feiten; ik denk dat dit waarschijnlijk ook de laatste dag is dat we een rustdag hadden… maar daarover later ongetwijfeld meer. Dinsdagochtend hebben we, denken we, een wel heel erge prive-auto gehuurd van iemand. Er werd niks opgeschreven, we hadden geen verzekeringspapieren en de kilometerstand of deukjes waren totaal onbelangrijk. Met een ietwat onbehaaglijk gevoel stappen we toch in de auto. De tank blijkt meer dan leeg te zijn en we gaan naarstig op zoek naar een tankstation. We gooien de tank vol (Dom!!) en krijgen een hartverlamming als we 75 Eurootjes af moeten tikken, de benzine is hier gewoon duurder dat in ons kikkerlandje!
Maar goed, dat mag de pret niet drukken en we rijden richting Torba en vervolgens denken we een rondje schiereiland te gaan doen. Wat we niet weten is dat we gewoon keihard de volledig andere kant op rijden! Met het richtinggevoel van Syl is duidelijk wat mis, dit zou ze normaal gesproken niet laten gebeuren! Afijn we rijden dus onwetend de andere kant op en komen in een prachtig ongerept stukje Turkije terecht. We zien kleine dorpjes waar oude mannetjes zitten te kaarten in de schaduw van druivenranken, oude dametjes die vee aan het hoeden zijn, schurftige honden en prachtige baaien met turquoise blauw water en luxe zeiljachten. We besluiten ergens uit te stappen en koffie te drinken in de schaduw, al kijkend zien we dat een grote boot de scheepswerf in gesleept wordt met een katrol en 10 mannetjes die erom heen staan te dralen. Na de koffie break rijden we nog steeds onwetend de verkeerde kant op en bij de volgende oogverblindende baai stappen we uit, parkeert Pat de auto tegen een boom en drinken we een heerlijk koude cola met de zee aan onze voeten omringd door de geur van bougainville.
Als we op een gegeven moment eindelijk verkeersborden zien met plaatsnamen erop zitten we een beetje stom op ons kaartje te kijken, niks komt bekend voor! Pas als Pat zegt; "we zijn misschien wel van de kaart afgereden" valt mijn oog op de allerlaatste plaats op de kaart… Huh, zijn we nu echt nog maar 1 km vanaf Mumcular??? Gek hoor! Maar we hebben wel een stukje Turkije zonder toeristen gezien! We hadden gehoord en gelezen over een konijnen eiland, hier kan naartoe gewandeld worden door kniehoog water. Daar willen we heen. Het is wel volledig de andere kant op als waar we op dat moment zijn. We hebben een kaartje, dus via de loepzuivere navigatie van Syl (deze keer gaat het goed) komen we een uur later aan in het plaatsje Gumusluk, een kneuterig plaatsje direct aan de baai. De hele rand langs de baai staat vol restaurantjes en guestrooms, mooi. Het plaatsje is bekent om haar verzonken stad (Myndos) en het konijnen eiland waar nu archeologische opgravingen worden gedaan. Eerst eten we een paar Turkse gerechten, ook weer heerlijk. Het is het leukst als je gewoon van de kaart wat gerechten besteld en die samen deelt, zo krijg je veel te proeven. Even later bekijken we de mensen die met opgestroopte broeken naar het eiland wandelen. Het ziet er erg grappig uit, als die mensen die uiterst voorzichtig door het water waden, constant opzoek naar de goede route. Wij gaan ook. Bij het eiland aangekomen blijken er hekken omheen te staan vanwege de opgravingen die er gaande zijn. Geeft niets, het is sowieso een leuk avontuurtje en we zijn droog gebleven.
Via de kust rijden we weer terug naar Bodrum, Pat wil nog even langs een uitkijk punt op het kasteel van Bodrum. Het is 7 uur, de zon begint onder te gaan, dus het licht is mooi voor een foto. Het uitzicht is niet erg spectaculair, maar toch maken we een mooi plaatje. We bellen nog wat met het verhuur mannetje omdat we het niet eens zijn met een aantal zaken. Nouja, kort door de bocht betalen we de meneer maar een gedeelte van de afgesproken prijs. Mannetjes…. we houden er niet van. Na een rustig avondje gaan we op tijd naar bed, we moeten op woensdag weer vroeg op. We worden namelijk om half 8 opgehaald door een busje dat ons naar de ferry haven van Bodrum brengt. Met de boot varen we in een uur naar het eiland Kos, een uitstapje naar Griekenland dus. Wat direct opvalt is dat het hier een paar graden koeler is, een graadje of 33, lekker. We belanden meteen op een terras voor een ontbijtje, weer een opvallend punt; de mensen zijn hier wat relaxter en spreken zeer goed Engels. Kos is erg toeristisch, maar vandaag hebben we geen last van drukte. De straten zijn erg breed en door de kolossale gebouwen lijkt het centrum erg ruim. Vergeleken met Gumbet is het hier erg mooi, een Grieks orthodoxe kerk, Moskee en een aantal pleinen. In de winkeltjes zijn de verkopers ook erg relaxed, geen gezeur. Syl koopt er in het eerste winkeltje meteen wat leuke sieraden, voor weinig. Ook de koelkast magneet word direct gescoord, die van Turkije hebben we nog niet. We maken een paar mooie foto's van de stad, deze staan intussen op onze website. Omdat het eten erg goed is aan deze kant van de Egeeische zee gaan we in deze ene dag 3 keer op een terrasje zitten om wat te eten en drinken.
Vooral het laatste restaurantje is erg leuk, zoals bijna overal is het lekker buiten. Vooral de overwoekerende struiken waar we onder zitten maakt het erg intiem en lekker koel ook. De struiken bloeien, dus het ziet er super uit. Naast ons is een opgraving dat lichtelijk op het Forum in Rome lijkt. Ook hier bestellen we weer een aantal gerechten die we delen. Jammer genoeg was dit dagje veel te kort, maar we zijn blij dat we niet nog langer in dat resort zijn gebleven. De hele dag in dat resort hangen is toch niet helemaal ons kopje thee. Weten we dat ook weer voor de volgende keer, niet meer een week lang op 1 plek. Misschien gaan we zondag nog een dagje naar een Grieks eiland als dat mogelijke is. Wat we zeker gaan doen is vrijdag naar Pamukkale, dit ligt op 5 uur rijden van Bodrum. De donderdag hebben we nog wel op het resort doorgebracht. Een beetje luieren dus. Het enige uitstapje dat we hebben gemaakt is een wandelinkje door Gumbet. Een nogal troosteloos dorp, met toeristen winkeltjes, veel restaurants en nog meer bars. 's avonds is het hier erg levendig zoals we eerder hebben ondervonden.
De volgende keer zullen we onze belevenissen in het achterland bloggen.
Dag, Pat en Syl
.png){kind=small}
.png)
