Een onwennige start in Turkije

Zo, dit is even wat anders zeg! We zitten nu 2 dagen in Bodrum en het is wel ff wennen voor ons hoor. Na 2 dagen luieren kunnen we onze nieuwsgierigheid echt niet meer bedwingen hoor, we willen op pad. Maar dat later. Feitelijk is onze vakantie al op donderdag begonnen. 's middags gaan we naar het reisbureau om 'even' een last minute te boeken. Dat 'even' blijkt toch lastiger dan verwacht. Het is zo'n beetje midden in het vakantie seizoen en door het slechte weer in NL zijn de interessante last minutes al zo'n beetje op. Het goedkoopste dat we kunnen vinden is dus Turkije en wel in een van de plaatsen aan de

Turkse Riviera. We willen toch op zeker spelen en boeken niet de goedkoopste kamer, uiteindelijk lopen we een half uurtje later met een reis onder onze armen maar wel 2000 euro lichter (maar wel voor 10 dagen all-in…) het reisbureau uit. Hmmm, waarom hebben we ook alweer vrij genomen in de zomervakantie? Gelukkig is het nog superweer in Apeldoorn en met de zojuist geboekte reis nog onder de arm gaan we nog even een biertje doen bij Eetcafe Fijn. Vaak plannen we onze reizen zo dat we zo lang mogelijk in het buitenland zijn. Deze keer hebben we nog zowaar 2 dagen vrij. Vrijdagavond lassen we een ongeplande BBQ in op ons eigen terrasje, lekker hoor, saampjes met de barbecue en een dankje. Die floepers van de reisorganisatie weten een 10 daagse reis wel op een heel bijzondere manier te construeren. Zaterdag, de eerste dag van onze vakantie vliegen we pas rond 9 uur 's avonds, we komen zondag nacht om 3 uur in ons hotel aan. We worden hartelijk ontvangen en netjes naar onze kamer geholpen. Het valt ons op dat er loeiharde muziek word gespeeld, deze blijkt uit de 100 meter verderop liggende 'Barstreet' te komen, in de kamer is de muziek zo'n beetje net zo hard als buiten. Als we eenmaal in bed liggen stopt de muziek gelukkig, maar het is dan wel 4 uur, zo blijkt het elke nacht te gaan. Uitgerust worden we rond 11 uur wakker, dit is dus onze 2de dag, eigenlijk issie al half om. We trekken een sprintje naar de receptie om een andere kamer te vragen. Gelukkig is dat geen probleem, later op de dag kunnen we verkassen.

Het leuke van zo'n all-inclusive vakantie is dat er de hele dag gegeten en gedronken kan worden. Voor het ontbijt zijn we te laat, maar er is gelukkig nog een 'laat ontbijt'. Prima joh, we schuiven wel aan. We hebben bedacht om ons eerst maar eens een paar dagen over te geven aan de regels van een strandvakantie. Dat is volgens ons niets meer dan op een bedje aan het zwembad of het strand liggen en je tussen het zwemmen volproppen met eten en drinken. We gaan van start… Syl legt aan Pat uit hoe het werkt. Neem een handdoek mee van de kamer, zoek een bed in de schaduw en werp jezelf op het bed, de handdoek ertussenin. There's nothing to it. Het is geoorloofd om het bed te verlaten, om bv even te zwemmen, drinken te halen of te plassen. Dit alles kan plaatsvinden tussen grofweg 8 uur 's morgens en 7 uur 's avonds, 11 uur op een bedje liggen nadat je net uit je bed rolt, hmmmm kweenie hoor. Ohja, de badhanddoek word terloops ook nog eens letterlijk onder onze kont vandaag gerukt. Blijkbaar mogen de handdoeken niet van de kamer meegenomen worden, we hebben gelukkig onze eigen doeken nog bij ons. We sluiten de eerste dag op het bedje succesvol af, tussendoor eten, drinken en zwemmen we wat. Maar vergeleken met onze medereizigers houden we ons behoorlijk in, iedereen is rond 12-en aan het bier en de glazen cola lijken wel erg populair, we komen er later achter dat de Cola hier vermengt wordt. Met een alcoholisch laagje welteverstaan, tsja all-in heh. Overigens is het eten boven verwachting, sterker nog het is gewoonweg goed! Syl kan zich hier prima aan haar dieet houden en Pat kan z'n buikje nog wat dikker eten ;-) Nee hoor, de hoeveelheden die wij gebruiken vallen reuze mee, we lopen 'slechts'  2x langs het buffet. 's avonds als de zon weg is, zo rond 7 uur word het een stuk behaaglijker. Na het eten hebben we dan ook de moed om het ommuurde complex te verlaten. We wandelen langs de baai en langs het strand een stukje bij ons resort vandaan. Na 15 minuten keren we weer om, de barretjes en restaurants houden op. Gelukkig hebben we goed opgelet en gezien dat het ergens happy hour is, met cocktails, laten we die nou lekker vinden. We krijgen een tafeltje direct aan het water, hoe romantisch. Ja echt hoor, ondanks de drukte en vele restaurants is het strand netjes en ziet het er gewoon leuk uit. We drinken wat cocktails en discussieren we wat met de manager. Aardige mensen hoor die Turken, niets op aan te merken. De mensen in het resort lijken op  het eerste gezicht wat onbuigzaam en niet heel erg vriendelijk, we komen er al snel achter dat als wij lachen en vriendelijk zijn, zij dat ook zijn.

Ik (Syl) vindt de temperatuur 's avonds echt heerlijk. Het is zo fijn de deur uit te kunnen lopen zonder te denken aan een jas of een paraplu. Bij onze kamer hoort ook een balkonnetje, helemaal lekker om daar af en toe even op te zitten luieren. Na een paar cocktails lopen we verder terug langs het strand richting ons hotel. Ineens buldert Syl het uit van het lachen, er staan een aantal toeristen en karaoke te doen. We gaan er maar even bij zitten met nog een cocktail en verbazen onszelf over de goeie zangers maar vooral ook over de verschrikkelijke klanken die sommige toeristen eruit weten te persen, hilarisch, dat wel. Een stukje verderop, is weer een karaoke bar, ze blijken er verslaaft aan te zijn. Ook daar zitten we nog even, nu met een biertje. Onze buurvrouw is een heuse zangeres en doet zelfs van tijd tot tijd de extra vocals als iemand vals zingt. Lachen hoor. Het is alweer in de nacht en Pat krijgt een beetje honger, daar valt vast wel iets aan te doen. We komen terecht in de beruchte barstraat, kolere wat staat de muziek hier hard, een beetje zoals bij een concert of een festival. Nou maar hopen dat dit geluid niet helemaal tot in onze nieuwe kamer komt. We worden meteen aangehouden door de wel bekende rozen verkoper. Die gasten zijn toch wel goed in hun werk hoor, want voor het eerst sinds onze reis carrière trapt Syl erin en neemt een 'gratis'  roos aan (het was ook wel een leukerdje hoor, deze verkoper ;-)). Even verderop besteld Pat een kebab, een lams geval. Lekker joh. Syl besteld een knoflook broodje, maar als Pat naar de WC is komt een clown haar vertellen dat het brood op is. Syl beantwoord droog met 'oké bedankt'. Ja sukkel zo verkoop je nix. Als Pat weer gaat zitten komt dezelfde clown terug gerend om triomfantelijk te komen vertellen dat er toch nog brood is. Het is laat genoeg nu, we lopen de heuvel af en zijn een kwartier later weer in onze kamer. Ja gelukkig zeg, dat we zijn gewisseld het geluid van de gezellige bars straat is gelukkig niet al te luid, hiermee kunnen we wel leven. Het is intussen ook alweer 03:10, de muziek stopt snel als we ons bedje liggen, maar dat horen wel al niet meer. Vandaag worden we weer rond 11-en wakker, net te laat voor het ontbijt. Als een volleerd strand-vakantie ganger claimt Syl 2 bedjes in de schaduw. Na een verfrissende duik drogen we op, lezen wat en gaan om half 1 lunchen/brunchen/ontbijten. We liggen net weer als we bedenken dat dit de laatste dag is dat helemaal niks doen, we willen dingen zien! We lopen naar de receptie en huren een auto voor morgen. Dan gaan we een rondje schiereiland doen. Daarna bellen we de hostess voor boottickets naar Kos waar we woensdag heen willen. Ze komt ze morgen brengen tegelijkertijd met onze auto, da's dus mooi geregeld. Kunnen we morgen meteen nog 2 dagen autohuur en een hotel in Pamukkale vastleggen. We gaan dus een nachtje 'vreemd'  om het binnenland van Turkije te verkennen. Als we alles geregeld hebben vleien we ons weer neer op ons zwembad bed. Syl besluit toch even echt in de zon te gaan zitten, na 10 minuten is het wel weer genoeg en wordt het bedje weer in de schaduw geschoven. Toch nog een beetje verkleurd (de kleur laten we maar even in het midden….).

Pat besluit even een verhaaltje te gaan schrijven in de kamer maar valt vrijwel direct in slaap, Syl vergezeld hem een uurtje later daarbij. Na onze dutjes worden we verfrist weer wakker, hup douchen en op het terras naast het zwembad een wijnte/biertje drinken! En natuurlijk even eten. Het is vanavond Turkse avond, dat betekend niet alleen traditioneel Turkse gerechten maar ook een optreden van dansers. Het eten is wederom prima, alhoewel het varken wel erg vet is, dit blijft praktisch onaangeroerd op het bord liggen. De traditionele dansers zijn middelmatig maar doen wel hun best en lachen vriendelijk. De buikdanseres is behoorlijk lenig en krijgt na afloop geld in haar bovenstukje gestopt door diverse mensen… Ze is toch geen lapdancer?? Vandaag zullen we geen kroegentocht gaan doen, we gaan op tijd naar bed want morgen gaan we Turkije ontdekken in ons ge-airconditionde autootje!!