Texas
Azoren
Roadtrip Amerika
Londen
IJsland
Zuid Amerika
Japan
Wereldreis 2009
Bosnië en Herzegovina
Onze foto's
Oostenrijk
Syl verlaat de Safari Desert Camp
Syl verlaat de Safari Desert Camp
 

De nacht in het Jebel Shams resort is zeer rustig verlopen. Het avondeten was prima, net als het ontbijt. Vanochtend zijn we "pas" om 7 uur uit de veren, na 2 hele vroege ochtenden hebben we nu dus uitgeslapen. We besluiten rustig de berg af te rijden en naar het kasteel in Jabreen te rijden. Dit kasteel is 1 van de best bewaarde in Oman en het is inderdaad de moeite van het bezoeken waard. We betalen een heftige toegangsprijs van 1 Euro en wanen ons 300 jaar terug in de tijd.

Het kasteel heeft allerlei kleine gangetjes en indrukwekkend hoge kamers. op de bovenste verdieping van het kasteel was de Koran school en die leerlingen hadden het nog niet zo slecht bekeken. Zelfs op de warmste dagen komt hier altijd een fris windje door de open ramen. Er zijn in het kasteel enorme opslagkamers met geulen in de vloer om dadels in op te slaan. Door de druk van de dadels komt er sap uitgelopen dat via de geulen in de vloer wordt opgevangen en gebruikt wordt voor het eten maar in tijden van oorlog wordt dit vocht ook gebruikt om, heet gemaakt, over de vijand gegooid te worden.

Het is duidelijk een weekend dag want er lopen aardig wat Omani's rond vandaag, iets wat we eigenlijk nog niet eerder hadden gezien. Als we met het kasteel klaar zijn rijden we naar Nizwa, een stadje dat bekend staat om zijn oude fort, de souq en op vrijdag de geitenmarkt. Het is donderdag middag als we aankomen en we gaan meteen op zoek naar lunch, het is hoog tijd dat we wat eten! De meeste dagen hebben we in de supermarkt wat Omani brood gekocht, een potje cream cheese en een pot Nutella (dat laatste was een eenmalige aankoop, die was niet iedere dag weer op ;-)) om vervolgens ergens op een mooie plekje te gaan picknicken. Vandaag zoeken we in Nizwa een Indiaas restaurant op en krijgen daar een prima maaltijd voorgeschoteld. Rond half 3 zijn we in het hotel waar we een klein middagdutje doen. Na 4 dagen zonder internet hebben we hier weer toegang tot het wereld wijde web en Pat zorgt er dan ook voor dat de verhalen die we hebben geschreven worden geplaatst op onze site en upload een groot deel van de foto's alhoewel dat niet echt makkelijk of snel gaat. Aan het eind van de middag rijden we naar het centrum van Nizwa en kijken we daar wat rond. Het fort is niet meer open dus dat gaat niet lukken maar we lopen er tijdens het "gouden kwartiertje" omheen. Tegen de tijd dat we weer terug bij het begin punt zijn is het pikdonker. We gaan zitten op een soort van terrasje en bestellen een fruitsapje terwijl we uitkijken over de mooi verlichte souq, moskee en dus het fort. Aangezien de bbq aanstaat bij dit restaurant bestellen we een kebab en verbazen we ons over de manier van take-away halen hier. Mensen komen in grote auto's aangereden, drukken op de toeter, er komt een mannetje naar de auto gerend om de bestelling op te nemen en datzelfde mannetje komt de bestelling ook weer brengen en afrekenen. Je hoeft je auto dus niet uit! Lekker makkelijk!

Later op de avond gaan we terug naar het hotel, 's morgens zorgen we ervoor dat we rond half 7 opstaan. We willen namelijk om 7 uur op de geitenmarkt zijn in de stad. Als we aankomen zien we dat we niet de enige zijn, het hele parkeerterrein staat vol met lokale auto's, toeristen en vrachtwagentjes met dieren. Op het parkeerterrein worden er al geiten en kalfjes gekeurd. Als we het terrein van het marktje oplopen wemelt het er van de mannen in hun typische lange gewaden, sommige slepen met dieren, andere bekijken ze juist. Er zijn hier best veel westerse toeristen die zich moeiteloos tussen de kopers en verkopers mengen. Wat een gastvrijheid hier zeg. De locals vinden het klaarblijkelijk niet vervelend dat er zoveel toeristen de markt komen bekijken. Sterker nog, we worden regelmatig begroet en krijgen zelfs af en toe een mooi plaatsje tussen de toeschouwers aangeboden. Op de markt bekijken we de vrachtwagentjes met kalveren, de enorme grote geiten met hun jong en de koeien, het ziet er allemaal erg aandoenlijk uit. De eigenaren van de dieren hebben erg veel respect voor de beestjes, dat is duidelijk te zien. De dieren worden allemaal erg zachthandig behandeld, als er een met een touw in de knoop zit word ie geholpen. Als twee dieren elkaar niet mogen worden ze uit elkaar gehaald. Plotsklaps horen we wat geschreeuw en gedoe, als we gaan kijken zien we dat er mannen met dieren rondjes aan het lopen zijn. In het midden van de markt is een soort van rond paviljoen geplaatst, dit blijkt een keurring te zijn (zelf verzonnen woord). Langs en middenin de ring staan mannen en vrouwen die de langslopende waar keuren. Er word ter plekke onderhandeld over de prijs. Als er meerdere geïnteresseerde zijn worden de dieren heen en weer gesleept tussen de kopers. Ook hier verloopt alles weer soepel en zonder gemopper. Het is grappig om te zien als er jonge geitjes verkocht moeten worden deze gewoon onder de arm worden meegesjouwd, soms met 2 tegelijk. Voor Pat is het een mooi moment om mensen te fotograferen zonder bang te zijn dat men het niet wenselijk vindt. Tussen de kopers en verkopers zitten opvallend veel vrouwen. Eerder hebben we nergens zoveel dames bij elkaar gezien.

Op straat en vooral 's avonds zie je wel erg veel mannen op straat rondhangen. Vaak op ogenschijnlijk zeer onlogische plekken, bv langs de snelweg of in een donker steegje. Dit is blijkbaar de manier van socializen hier, toch heel erg anders als bij ons, wij socializen graag met onze dames erbij, dat zul je hier niet in het openbaar zien. Maar op de markt is het toch een beetje anders, de dames zitten hier tussen de mannen om dieren aan te schaffen of juist te verkopen. De vrouwen worden met erg veel respect benaderd, een knikje is voldoende om een dier bij de dames te krijgen en te laten keuren. De markt duurt ongeveer van 6 tot 10, maar zo lang blijven we niet, verderop is nog een vis en een vogel markt, daar willen we natuurlijk ook bij zijn. De vismarkt is een beetje een schok, er liggen enorme vissen buiten op de grond met duizenden vliegen er op en boven. Dit ziet er niet al te hygiënisch uit, maar ja zo gaat dat blijkbaar. De vissen worden ter plekken in stukken gesneden, natuurlijk ook gewoon op de grond en met de hand. Er komt geen apparaat aan te pas. Als Pat hier een meneer fotografeert raakt ie toch een beetje geïrriteerd, Hij wil geld zien, dat geven we natuurlijk niet en we lopen maar weg. De vogeltjes markt staat vol met jonge jongens. Ze verkopen hier hun duiven, kanaries, kippen, hanen en konijntjes. Als een vogel is verkocht wordt ie in een doos geduwd en word er met een iets te groot mes een luchtgat in de doos gesneden, dit ziet er nogal onlogisch uit, zo'n groot mes met dat vogeltje in de doos. Maar het gebeurd allemaal met de typische rust van iemand die weet wat ie doet dus het zal al wel jaren zo gaan. Uiteindelijk lopen we terug naar onze auto en zien op de parkeerplaats nog een vrachtwagentje met 5 jonge kamelen staan, blijkbaar ook om verkocht te worden. Ze zien er schattig uit met hun ontzettend lange wimpers en zachte haren. Ze staan overigens minstens net zo nieuwsgierig naar ons te kijken als wij naar hen. Terug in het hotel ontbijten we, pakken we onze tassen en stappen we weer in. De laatste dag is officieel van start gegaan. Omdat we onderweg willen picknicken en we langs een grote hypermarche rijden besluiten we om daar onze broodjes te kopen. Dit is de eerste keer dat we zo'n grote supermarkt in gaan. Het fenomeen hypermarche is overigens nog niet wijd verspreid in Oman, meestal zie je kleine winkeltjes met een beperkt assortiment. In de hypermarche is alles groot, groter grootst en veel! Dus we scharrelen onze lunch bij elkaar en gaan op weg richting Muscat. Dat is nog 165 km rijden en omdat we pas om 4 uur op het vliegveld hoeven te zijn hebben nog tijd genoeg om het plateau van Saiq te bezoeken. Op 2100 meter hoogte is hier een groot fruitteelt gebied. De fruitteelt vind plaats in de verschillende wadi's die op dit plateau zijn. Het is een mooi gebied dat ook nog een lekker fris is. Met een graad of 20 is het zelfs overdag bijna fris te noemen. Eenmaal op de snelweg trapt Pat het gaspedaal flink in en rond half 3 zijn we bij Muscat in de buurt. We rijden naar de zee en zoeken een plekje om onze lunch te eten. En dan is het in 1x 4 uur en zijn we op het vliegveld. We hebben onze auto ingeleverd, nadat we voor 16 Euro 73 liter benzine hebben getankt, hahahahaha! Dat is wel ff andere koek!

Om kwart over 7 landen we op het vliegveld van Dubai en om half 9 zijn we de douane door, dat duurde lang! Onze chauffeur wacht ons op en zet ons bij het hotel af. We gooien onze tassen neer en stappen in de taxi naar het Hardrock Cafe. Het is een drukke bedoening daar maar wel gezellig en voor het eerst deze week drinken we een biertje met voor onze neus een live band. Heerlijk! Natuurlijk kopen we wat in de Rockshop en pakken een taxi terug naar het hotel. Dat was Hardrock Cafe nummer 12 in de collectie van Pat, rare hobby's heeft die man toch.

Groetjes vanuit Dubai