Milford Sound

Op vrijdagmiddag komen we aan in Te Anau, het meest toeristische dorp waar we tot nu toe zijn geweest. Het ligt prachtig aan een meer, met bergen aan de ene kant en heuvels aan de andere kant. Op die heuvels staan natuurlijk schapen, die zie je echt overal weer opduiken. Geen probleem natuurlijk, de lammetjes zijn schattig en soms kun je ze, heel wreed en toch grappig, aan het schrikken maken door te toeteren… we weten het, het is niet fatsoenlijk maar echt heel grappig.

Arme diertjes, we weten vrijwel zeker dat we niet de enigen zijn die dit doen maar durven het eigenijk ook aan niemand te vragen… tja, we schamen ons toch een beetje… Terug naar Te Anau. Het dorp is typisch Nieuw Zeelands met lage gebouwen en ieder huis heeft een stukje grond erom heen. Dat is iets dat kiwi’s als eerste levensbehoefte beschouwen; een stuk grond om het huis heen. Snappen we best nu we hier wat langer rondrijden. Het dorp is dus vrij uitgestrekt en het enige grotere dorp in de wijde omtrek en dan bedoel ik echt ‘wijdere omtrek’. Dit is het laatste dorp voordat we het Fjordlands NP in kunnen. De eenrichtingsweg naar de enige fjord die met de auto toegankelijk is is 120 kilometer… dat is dus 120 km eenrichtingsverkeer. En deze weg is een doodlopende weg, dus we moeten weer met dezelfde prachtige vergezichten terug rijden.

En wat voor weg… Afijn, Te Anau is dus toeristisch. We zijn hier om de Milford Sound in te kunnen rijden om een boottochtje te doen. Aangezien overal staat dat het druk is en er vaak geen plaats meer is op de boten hebben we dit boottochtje op vrijdagochtend geboekt vanaf de camping in Invercargill. En we hebben dan ook maar meteen de camping gereserveerd, als we toch bezig zijn…. De camping is echt super netjes met een hele grote schone keuken waar je met z’n 5-en tegelijkertijd kunt koken, de douches en toiletten zijn schoon en het is vol. Voor het eerst. We zijn dus blij dat we een plekje hebben gereserveerd. De camping ligt in het dorp en heeft ook nog uitzicht op het meer. Het Te Anau meer is een heel groot meer waar allerlei soorten van vermaak te vinden zijn, wij staren alleen over het wateroppervlakte en bedenken dat het vast heel koud zal zijn. Het is opvallend hoeveel Chinezen er zijn hier en ze rijden allemaal in heul grote huurauto’s of in de duurste campers. Ze zijn zeker aan het kijken wat ze over kunnen nemen of waar ze een nieuwe gemeenschap kunnen bouwen.

Op zaterdagochtend staat om 11.15 uur de boottocht door de Milford Sound op het programma dus staan we om 06.45 u op… We worden vaak uit onszelf wel tussen 7 en 7.30 wakker maar durven het niet aan om het daarop aan te laten komen dus we zetten keurig de wekker op kwart voor 7. Koffie, ontbijt en om 7.30 u rijden we van de camping weg. De route van 120 km zou in Nederland zo’n 1 tot 1.5 uur in beslag nemen, hier moet je er gewoon 2,5 uur voor uittrekken vanwege alle bochten. Daarnaast is ter plekke niet zo heel veel parkeerplaats en dus moet je voor het parkeren en naar de boot lopen ook 45 minuten uittrekken… We willen geen stress dus gaan we op tijd weg. Het eerste deel van de route gaat langs het meer, met aan de ene kant hoge besneeuwde pieken en aan de andere kant heuvels. Het is mooi maar kabbelt een beetje. Het wordt echt interessant als we op zo’n 60 km afstand zijn, dan komen we in een grote vallei met allerlei bloeiende bloemen, heeeel veel bloeiende bloemen in paars, wit en geel (leve de lente!), dikke bergen die steeds dichterbij komen en meer sneeuw hebben en de weg leidt ons door het regenwoud van het Fjordland. Als we door de vallei zijn rijden we steeds verder omhoog en komen we steeds dichterbij sneeuw en worden de rivieren steeds dieper beneden ons uitgesneden door de rivier. Onderweg stoppen we nog even om van het uitzicht te genieten en krijgen een mooie verrassing. Op de parkeerplaats zit een Kea, een papegaai achtige vogel die alleen in NZ voorkomt en dan ook nog alleen in de bergen. Het dier is allerlei kleuren groen, maar niet te fel, zodat hij mooi past bij het veelkleurige groen dat NZ voor ons typeert. Uiteindelijk rijden we tegen een muur van besneeuwde toppen aan…. en blijken dan door een tunnel te moeten om uiteindelijk in het juiste dal uit te komen. De tunnel is 1-richtingsverkeer, we moeten dus even wachten. Hij blijkt stijl naar beneden te gaan, smal te zijn en uit te komen in een prachtig bergdal met 10-tallen watervallen en regenwoud. De weg kronkelt over zo’n 25 kilometer van 550 meter tot aan zeeniveau. We zien bergen en rijden door regenwoud, de weg is denk ik van bovenaf moeilijk te zien aangezien we onder een dak van bomen rijden. Spook-achtige mossige bomen en kronkelende wegen…. wel op de weg blijven letten! Na 2 uur en 30 minuten rijden rijden we op onze eindbestemming aan, de parkeerplaats tis wat lastig te vinden dus rijden we naar de park&drive. De bus gaat alleen niet dus lopen we in 20 minuten naar het vertrekpunt van de boot. Het is uiteindelijk half 11 als we de ticket voor de boot in handen hebben, we zijn echt blij dat we zo op tijd zijn weggegaan! We wachten dus een half uurtje en gebruiken die tijd om alvast van het uitzicht en het weer te genieten.

De 6e bootreis van dit reisje gaat stipt om 11.05 weg en de kapitein begint zijn verhaal met te vertellen dat het hier 200 dagen per jaar regent en dat het maar op 15 tot 20 % van de dagen zo strakblauw en wolkeloos en vrijwel windhoos is. Hahaha, hebben wij weer! De perfecte dag om Milford sound te bezoeken! Afijn, we vinden een plekje bovenop de boot en installeren ons in de zon, voor het eerst deze reis ingesmeerd en al, en het grote Genieten kan beginnen. De boottocht duurt een uur en drie kwartier en vaart naar het uiteinde van de fjord en weer terug. We varen langs de hoogste berg in het fjord, 1600 meter en ook langs de laagste, 1300 meter. We zien watervallen, 10-tallen watervallen groot en klein en sneeuw en om iedere bocht een ander uitzicht. De kapitein legt ons uit wat het verschil tussen een sound en een fjord is en waarom dit fjord een sound wordt genoemd, dat hebben we ons de hele tijd al afgevraagd dus we zijn blij dat we nu het antwoord weten. Een fjord is een zeearm uitgesleten door een gletsjer, een sound is een zeearm uitgesleten door een rivier. Milford sound is sound genoemd omdat de Engelse taal ten tijde van het benoemen van Milford het woord fjord nog niet kende en omdat naderhand de namen zo waren ingesleten is Milford Sound (en alle andere “sounds” in het Fjordland NP) nooit hernoemd naar Milford fjord…. logisch toch?! Als we uitzicht hebben op de Tasman zee stuurt de skipper zoals ie zichzelf noemt onze boot naar de kant toe om ons de pinguïn te laten zien die daar op de waterkant op de stenen staat te balanceren. het is een fjordlandkuifpinguïn, de laatste pinguïn soort van NZ die we nog niet hadden gezien. Op de terugkomst door het fjord vaart de skipper zo’n beetje tot onder de waterval, zodat iedereen die buiten staat (en dat is de hele boot) een gletsjer douche krijgt. Of zoals hij zelf zeg: een glacial facial... Het fjord is op de meeste plaatsen meer dan 300 meten diep en op sommige plaatsen zelfs meer dan 400 meter, en de hoogste berg hier is 1600 meter…. die gletsjer heeft dus in 100-duizenden jaren een geul van 2 km in de aarde gesleten, best knap! Als we de boot weer afstappen zijn we echt heel blij dat we besloten hebben om dit te doen. We hebben best wel even getwijfeld maar voor iedereen die nog een keer deze kant op gaat: je moet naar Milford sound!

De terugweg rijdt Pat zodat Syl om zich heen kan kijken en van het uitzicht kan genieten. We stoppen onderweg een aantal keer voor een foto, we eten op een mooi uitzichtpunt een lunch en zijn rond een uur of vijf weer terug op onze camping. De mooie dag sluiten we af met een hapje en een drankje op een terras in de zon of eigenlijk in de schaduw omdat de zon best warm is maar in ieder geval buiten. Heerlijk!

Op zondagochtend slapen we tot maar liefst 8 uur uit. Vandaag rijden we naar Wanaka, een bergdorp aan Lake Wanaka iets ten noorden van Queenstown. We hebben hier een airbnb huis geboekt voor een paar nachten met uitzicht op besneeuwde bergen en de Wanaka rivier. We hebben nog 8 nachten hier dus we hadden nog wel via Haast pass naar de Fox en Fransz Jozef gletsjers kunnen rijden om vervolgens via de Arthur’s pass naar Christchurch te rijden. Dat had betekent dat we in een paar dagen nog heel veel mooie dingen hadden gezien maar vooral ook heel veel in de auto zouden hebben gezeten omdat de wegen hier nu eenmaal anders zijn dan in NL. Nu kiezen we ervoor om weliswaar heel veel mooie dingen te zien maar veel minder te rijden en dus tijd over te houden om van het uitzicht te genieten en lekker te ontspannen. Zoals nu; maandagochtend 10.00 uur en ik zit op ons balkon in de zon, kop koffie erbij te genieten van het uitzicht en het gekwetter van vogels terwijl ik ondertussen dit verhaal zit te typen. Ik kan me slechtere scenario’s voorstellen. Misschien moet ik maar schrijver worden van beroep, dan maakt het niet uit waar je werkt en kun je dus altijd kiezen voor een mooi uitzicht…. of stel ik me dat nu toch iets te makkelijk voor? Zondag dus… we slapen uit en verbazen ons over de kleine wereld. Het is hartstikke mistig, de wolken hangen zover op de bergen dat er niets meer van over is. Gelukkig voor ons, en voor al die mensen die richting Milford rijden, klaart het rond 11 uur lekker op en is de hemel weer mooi blauw. De route van Te Anau naar Wanaka is zoals we inmiddels gewend zijn, prachtig. We rijden een stuk langs een meer, zien Queenstown in de verte liggen en stoppen in Arrowtown. De hoofdstraat van dit dorp bestaat uit gebouwen uit 1880 toen de goudkoorts hier op z’n hoogst was. Er zijn nu winkeltjes en wat toeristen. Het is een leuk dorp waar we en passant heel lekker lunchen in de schaduw op de veranda van het restaurantje. We rijden over de Crown range pas naar Wanaka, een mooie heel stijle en bochtige route. Die rijden we deze week nog wel een keer als we Queenstown gaan bezoeken. In Wanaka doen we even boodschappen en vervolgens rijden we naar ons huis voor de komende dagen. Het is een super nette bovenverdieping met een echte keuken (misschien ga ik nog wel echt koken ook) en een zonnig balkon.

Perfect voor onze vakantie van de vakantie!