Volgens de weersvoorspelling word het donderdag een mooi dag. Da's wel lekker in een groot park als Disneyland. Het is 27 oktober en onze 6de trouwdag. Zowaar weet Pat het zich 's morgens meteen te herinneren, Syl moet eerst even kijken of het inderdaad de 27ste is. Na ons dagelijkse eenvoudige ontbijt vetrekken we om kwart voor 9 richting metro. We stappen over op de trein naar het park, om half 10 zijn we er al. wtf, wat is hier nu al druk zeg, dat zal de hele dag zo blijven.
Voor de ingang van het park ligt een verschrikkelijk groot hotel, 's avonds blijkt dit mooi verlicht te worden. Eerder hadden we via Internet begrepen dat we een dagpas kunnen kopen met toegang tot Disneyland en DisneySea. Bij de kassa blijkt van niet, we kopen daarom alleen de toegang voor het bekenste park, als het nu maar groot genoeg is voor een hele dag. Na binnenkomst lopen we Main Street door, deze straat vind je in elk Disney park. Een straat volgepropt met winkeltjes voor uitsluitend Disney merchandise. Main Street is pikzwart van de mensen, wat is hier aan de hand? Snel blijkt dat de locals zich he-le-maal een slag in de rondte shoppen, ze kopen allerlei onzinnige en zinnige Disney goodies. Wegwezen hier, we kijken later nog wel eens.
Main Street is hier overdekt, dat is anders dan in de andere Disney parken. Dit is Pat's vierde na LA, Parijs en Hong Kong, dus hij zal het wel weten. Vanuit Main Street zien we het kasteel van Cinderella staan. Een mooi, kolossaal kasteel met een stuk of 15 torentjes. Op een bankje voor het kasteel gaan we even mensen zitten kijken. Dit is een attractie op zich. Hadden we eerder al opgemerkt dat de Japanners 'anders' zijn, hier doen ze daar nog wat scheppen bovenop. Op de stoep zit het vol met ouders en hun kinderen. Ze zitten vaak op een dekentje, het lijkt wel een grote picknick. Volgend de flyer is de eerste parade over een uur. Het zal toch niet dat mensen hier op de grond gaan zitten wachten? Echt wel dus! De meeste mensen, kinderen, maar vooral ook wat oudere zijn verkleed. Mensen hebben minimaal de bekende Mickey Mouse oortjes op hun hoofd. Maar er zijn er ook talloze die tot in detail zijn verkleed als hun Disney held. B.v. Mini Mouse, Cinderella of Alice (die uit wonderland). Maskers zijn verboden, maar met make-up en een pruik lijkt het net echt!
De eerste attractie is een 3D film met Mickey en Donald. Daarna lopen we een van de bekenste binnen, die van het deuntje 'it's a small world after all'. Hier worden in het klein een aantal belangrijke bevolkingsgroepen of landen uitgebeeld. En dat op z'n aller vrolijkst. Het deuntje is natuurlijk de hele weg te horen. Over het algemeen zijn de rijen best lang, tot meer dan 90 minuten. Wij weten het zo te regelen dat we over de hele dag in totaal maar 60 minuten wachten. Er zijn ook snellere mogelijkheden. Daarvoor moet je een ticket bij de attractie ophalen waarmee je later op de dag terug kunt komen. Je hoeft dan niet te wachten. We halen een ticket voor de achtbaan 'Big thunder mountain'.
De rest van de dag gaan we nog naar een optreden van mechanische vogels, doen we een vluchtje met R2D2 en komen we terecht in de wondere wereld van Peter Pan en sneeuwwitje. We zijn erg blij dat Captain EO hier draait. Dit is de film met Michael Jackson die exclusief is gemaakt voor in Disneyland. De film is al 25 jaar oud en zit vol met snufjes van George Lucas. Zo is de film in 3D, beweegt de vloer mee en zitten er reuk, wind en water effecten in. En natuurlijk typische Jackson muziek. Bij Big Thunder Mountain kunnen we pas 's avonds terecht als het al donker is. Het is een leuke achtbaan en best lang en snel. We hoeven inderdaad niet in de rij te staan.
Over de dag verdeeld komt de Disney Parade nog 3x door het park. In de parade zijn er wagens voor alle grote Disney figuren en lopen er diverse mensen prachtig verkleed tussen door te dansen. Het hele park is in Halloween stemming en zo ook de parade, de wagens zijn versierd met pompoenen en de dansers zijn zombies of lijken. Ziet er uiteraard allemaal erg gelikt uit. Zoals al eerder beschreven zitten de mensen hier al een uur van te voren te wachten op de parade. Ze leggen daarbij zeiltjes en kleedjes op de grond en worden vermaakt door Disney personeel met muziek en handje-klappen. Je zou verwachten dat ze dan tijdens de parade gaan staan maar niets is minder waar, ook dan blijven ze keurig zitten, een groot aantal kent op wonderbaarlijke wijze de dansjes uit hun hoofd en zit met de armgebaren mee te doen. Het gaat hier niet alleem om de kinderen die dit doen, ook volwassen vrouwen doe hier aan mee! Hoogst merkwaardig.
Vanwege het hele Halloween thema gebeuren zijn de bezoekers van Disneyland deze week uitgenodigd om zich als hun favoriete Disney figuur te kleden, indien mogelijk in Halloween stijl.
We zien weinig Halloween verkleding maar wel heel erg veel goed en minder goed geslaagde Disney creatie's voorbij komen. Ook nu zijn het voornamelijk meisjes/vrouwen die verkleed rondlopen. We zien slechtzittende Knabbel & Babbel pakken, Tijgertje mutsen, Mickey en Minnie Mouse oren, Donald Ducks inclusief eende kont. We hebben een heel mooie slechte Koningin uit Sneeuwwitje gezien, vergezeld door een dwerg die behoorlijk groot was uitgevallen voor een dwerg, we hebben veel echt mooie Sneeuwitje gezien en natuurlijk zagen we de gele jurken van Beauty uit Beauty and the Beast. Ondanks dat het echt mooie jurken zijn zien we toch dat de meeste Japanse vrouwen de rondingen missen die deze baljurken echt goed doen zitten. Voor ons is dé attractie van Disneyland Tokyo dus mensen kijken!
We eten pizza voor 5 eurootjes... per slice en een flinke bak popcorn en gaan op zoek naar een kleinigheidje voor zussie, neefjes en nichtjes. We schrikken ons echter lam als we de prijzen zien en snappen niet dat de mensen met enorme tassen merchandise lopen te zeulen. We vinden uiteindelijk een mooie koelkastmagneet voor onszelf en houden het daarbij. Kadootjes moeten maar weer op een ander reissie gekocht worden....
Als het donker wordt ziet het park er zo mogelijk nog sprookjesachtiger uit, overal zijn lampen met indirect licht en ook in de bomen zitten lampjes. Als de dreamlight parade voorbij komt gaat alle verlichting uit en zien we prachtig verlichte karren aan onze ogen voorbij trekken. De parade is rond 8:30 uur afgelopen en we vinden het wel welletjes, we houden het voor gezien. Ons dagje Disneyland zit erop en ik moet zeggen; een leukere trouwdag had ik me niet voor kunnen stellen. In de overvolle trein terug naar ons huis besluiten dat morgen naar Fuji-San te gaan als het mooi weer is.
We staan met een stralende lucht op op vrijdagochtend en gaan in de trein naar Mt. Fuji. Het is een behoorlijke onderneming en de kans bestaat dat we deze verlegen vulkaan helemaal niet te zien krijgen vanwege wolken die vaak laag hangen maar we wagen het erop. We pakken de metro, de trein en dan nog een lokaal treintje. We schrikken ons rot van de prijs van de lokale trein die een prive lijn blijkt te zijn maar doen het toch. Na 5 minuten in de trein vangen we de eerste glimp van Mt Fuji op. Het is een klassieke vulkaan berg met een perfect konische top. Deze lokale trein doet er 40 minuten over om in Kawaguchiko te komen en door de bergachtige omgeving blijft de trein bochten maken waardoor we de berg steeds ergens anders zien. We zijn blij dat we de reis hebben ondernomen, de natuur is erg mooi hier! We zijn echt de stad uit en dat is te zien aan de stukken grond waar rijst en allerlei groenten verbouwd worden.
Het dorp zelf en het bijbehoordende meer zijn eigenlijk een grote teleurstelling. Volgens de boekjes is dit een bijzonder mooie plek in Japan maar wij zijn ondertussen zo verwend met allerlei alpenmeren dat we dit echt niet zo bijzonder vinden. We gaan nog wel met een klein kabelbaantje omhoog. We hebben inderdaad een ongehinderd uitzicht op Mt Fuji vanaf hier maar als we onze fotos gemaakt hebben gaan we weer naar beneden en terug naar het station. In de trein kijken we nog wat om ons heen en nu zitten we te wachten op de volgende trein die ons voor het laatst terugbrengt naar Tokyo. Dit was ons laatste uitstapje buiten de stad, morgen gaan we nog wat leuke wijkjes bezoeken in de stad....
... eerst toch nog onze nieuwsgierigheid verrijken door naar station Roppogni te reizen. We gaan trouwens naar deze wijk via station Sjinuku. Dit is het drukste station van Tokyo. Hier gaan dagelijkse ongeveer 3,5 miljoen reizigers doorheen. 3,5 miljoen!!! En nog steeds lopen alle treinen op schema. Wake Up NS!
Roppogni is aan de ene kant een (onzichtbare) skyline en aan de andere kant het uitgaansleven. We proberen nog via Roppongi Hill een mooi uitzicht over de stad te krijgen. Maar dat mislukt door de absurd hoge prijs om, hoog boven de stad een uitzicht toren te bezoeken. We willen na bijna twee weken toch wel graag weten waarom het Japanse eten zo gewaardeerd word, we gaan opzoek naar een culineair restaurant. Ja, tuurlijk vinden we die, meerdere zelfs. Maarja de prijzen mensen... Niet binnen ons budget. Er word gerust €100 pp gevraagd voor wat voedsel dat bij lange na niet genoeg voor een Europeaan! Het blijkt echt de moeite waard, maar na 2 weken alhier is het budget op.
We vinden het tijd om over te stappen op westers voedsel. Het eten in Japan valt in het algemeen wat tegen. De sushi op een treintje is wel goed betaalbaar. Eerlijk is eerlijk, het smaakt verrukkelijk vers, niets te klagen hoor. De kwaliteit en smaak verschilt wel sterk per restaurant. Jammer genoeg hebben we niet genoeg gespaard om naar een top restaurant te gaan. Te veel rijst en noedels blijken ook niet echt perfect op onze magen te werken. We missen zelf vooral de groente en fruit.
Alez, we zijn dus weer in Roppongi. De wijk met de yups, clubs en vooral expats. Een hele nette hippe wijk, met, hoe kan het ook anders, overal reclame. Na de uitkijktoren en het dure eten te hebben geskipt zoeken we het in een barretje met happy hour. Een leuk barretje met een mengelmoes van toeristen, expats en locals. Ze hebben er ook fish and chips, daar bestellen we een bakje van. Even verderop is het ook happy hour, dus meer bier. Als om 9 uur de happy hours op zijn gaan we opzoek naar iets pittigers. Overal lopen weer mensen verkleed door de straten, er moeten dus helloween feesten zijn. Bij een aantal barretjes en clubs moeten we entree betalen, of is er niets te eten. Na een tijdje vinden we een leuk tentje met terras. We zitten lekker buiten en delen een pizza. Er komt ook een man aan met een superman pak, trek maar aan zegt. Dacht het niet joh, maar leg maar neer. Even later brengt hij een varkens pak voor Syl, trek maar aan... dachte het niet!
Als we om ons heen kijken zien we dat eigenlijk iedereen wel is verkleed. Was niet eens opgevallen, omdat dit al dagen zo is. Syl stapt alsnog in het varkenspak en Pat word verkleed als voetbal. Toch echt wel hilarisch om gewoon meet te doen, de mensen hier hebben geen schaamte. Nog even later krijgt Pat nog een pruik op van de Japanse buren. Een paar foto's en biertjes later gaan we toch masr naar het hotel. Het word veel te gezellig, normaal blijven we dan plakken, maar de metro rijd niet tussen 12 en 5 uur 's nachts. Da's pas gek in zo'n 24 uurs stad.
Morgen ons laatste dagje hier. We proberen om de cosplay meisjes te vinden. Poging 4.
Sajonara!
Pat en Syl
.png){kind=small}
.png)
