Joehoe, we zijn in Yellowstone

Het is vrijdag, de dag waar we een jaar geleden van bedachten dat die er moest komen. Pat mocht voor z'n 50ste verjaardag een bestemming uitkiezen, dat is Hong Kong geworden. Nu is Syl aan de beurt, ze koos voor Yellowstone. Vandaag vertrekken we om half 10 vanuit Grand Teton, niet lang erna rijden we vrij plotseling Yellowstone in via de South Entrance. Bij de eerste de beste parkeerplaats stoppen we om de Moose Falls te bekijken, een kleine waterval in de Snake River. Het is stralend mooi weer, dit hadden we een jaar geleden niet kunnen bedenken. Rond deze tijd kan het ook al sneeuwen waardoor er wegen dicht gaan.

15 km het park in komen we bij Lewis Falls, een 9 meter hoge waterval in de Lewis River, vlakbij Lewis Lake. Alle 3 vernoemd naar 1 van de ontdekkingsreizigers van het duo Lewis & Clark. Na de continental divide (waterscheiding) te zijn overgestoken komen we in West Thumb Geyser Basin. Een gebied met borrelende plassen direct  aan Yellowstone Lake. Een meer dat naar schatting net zo groot is als de gemeente Apeldoorn. Syl neemt even een rust moment terwijl Pat alvast gaat bekijken wat er te zien is. Na een half uurtje is hij weer terug met interessante verhalen. Nu doen we beiden hetzelfde rondje over de houten vlonders langs helder blauwe stomende bronnen en kleine borrelende modderpoelen. Zelfs in het meer zijn kleine geisers te vinden die wat water en stoom uitspugen. Het is een buitenaardse gezicht, we herkennen het nog vrij goed van de vorige keer.

Vanuit hier is het maar 20 minuten rijden naar de bekende geiser Old Faithful, we moeten wel eerst een pas van 2500 meter over. Pat gaat weer vooruit om de omgeving te scouten. Als ie weer terug is bij de camper weten we Old Faithful rond 15:05 actief wordt, er een regenjas te koop is bij het visitor center en er een grote winkel met kleding is te vinden. Syl is er weer klaar voor en we wandelen in 1 streep naar 'arena' waar Old Faithful aanschouwd kan worden. Old Faithful betekend 'ouwe betrouwbare' en dat slaat op de betrouwbare frequentie waarin de geiser actief is, zo'n beetje elke 90 minuten. We nemen plaats op een afstandje van de drukte waar we de situatie goed kunnen bekijken. Na een tijdje in de zon te hebben gezeten begint de geiser voorzichtig wat water te spugen. Ineens spuit het water tientallen meters de lucht in. Vanwege de wind waaiert het water en stoom 1 kant op waardoor er een regenboog ontstaat. Het is een bijzonder gezicht om dit van zo dichtbij te zien. De mensen op de voorste rij zullen zeker nat zijn geworden. De vorige keren hebben we het hele gebied rond deze geiser uitgekamd, er zijn nog een paar honderd andere geisers, maar deze zijn niet zo betrouwbaar als Old Faithful. Het is ook wel genoeg geweest voor vandaag dus we laten de rest van het gebied links liggen. Pat koopt z'n Yellowstone regenjas voor thuis op de fiets en Syl een kleurrijke retro trui. 

Via Midway en Lower Geyer Basins crossen we naar de Madison Campground. Hier checken we in waarbij we als waarschuwing 'Don't pet the fluffy cows' meekrijgen. Het valt op dat hier veel minder verkleurde bomen zijn, we zitten natuurlijk boven de loofboom grens. 

De camping ligt aan de Madison River waar we even naartoe lopen. Er staan vliegvissers in de ondiepe rivier. Het complete plaatje met de meanderende rivier, de vissers, het gele gras op de voorgrond en de heuvels en strak blauwe lucht op de achtergrond straalt cowboy wildernis uit, het is prachtig. De bison die aan de overkant van de rivier rustig voorbij graast maakt het helemaal af. Onze kale vrind is er de volgende dag om 6:45 uit... om de kachel aan te zetten. Het is naar schatting 5 graden, maar met het kacheltje is zo'n kleine ruimte snel warm. We slaan het ontbijt over en rijden om 8 uur al weg, naar Norris Geyser Basin. Vanwege de kou is alle stoom die er her en der vanuit de aarde opstijgt zeer dicht. De zon staat ook nog eens laag waardoor het zicht op sommige plekken zeer beperkt is. We staan als een van de eersten op de RV parking en drinken daar eerst een bakkie koffie en roosteren er boterhammen. Het ontbijt wordt verder aangevuld met een gekookt eitje en Philadelphia met suiker en kaneel¿ 

De kleding is in meerdere lagen aangetrokken en zelfs een sjaal en muts worden gebruikt. Norris Geyser Basin is een van de vele thermische gebieden waar er van alles en nog wat voortdurend kookt, op deze hoogte is dat bij 93gr. Vol energie beginnen we aan de wandeling over Back Basin, 2,9km over houten vlonders. Het gebied bestaat uit diverse bronnen, pools, slapende geisers, vents, modderpoelen en stroompjes. Alles borrelt en stoomt hier op 2300m hoogte. Als eerste komen we bij Steamboat Geyser, de hoogste geiser ter wereld. Helaas is de activiteit van de geiser onvoorspelbaar, dus geen uitbarsting. De stoom gaat wel enorm hoog de lucht in. In ineens roept Pat 'wolf'. En inderdaad niet ver van ons wandelt kalm een zwarte wolf voorbij, waarschijnlijk een jonkie want hier komen grijze wolven voor. Iedereen om ons heen is blij dat we een wolf spotten, wat een toeval zeg. De wandeling is heel rustig ondanks dat er een paar bussen met Chinezen zijn uitgeladen, die hebben zo weinig tijd dat ze het geheel alleen vanaf het uitzichtpunt kunnen bekijken.

Terug in de RV kleden we ons om voor wat warmer weer. De korte broek, tshirt en zonnebril zijn intussen nodig. We schatten dat het in de zon 25 graden wordt, een groot verschil met de ochtend dus. Maar we zijn voorbereid op alle temperaturen. In onze zomer kleding wandelen we naar Porcelain Basin, een wandeling van 1,9km ook over houten vlonders. Het is hier een stuk drukker, waarschijnlijk omdat veel mensen wat minder tijd hebben en alleen de korte ronde doen. Vooral het uitzicht van boven is erg mooi, wederom stoom, blauwe poeltjes en geborrel. Er wandelen ook opvallend veel pikzwarte raven rond, ter grote van een teckel. Pat wil graag de Grand Prismatic spring zien, dit is de kleurrijkste en grootste bron van het park. Na een korte file, drukte en wind komen we aan bij de bron. De poel ligt best ver van de vlonder waar we op lopen waardoor we niet het verwachte uitzicht krijgen. Een stuk verderop is een hoog gelegen uitzichtpunt, maar daar kunnen we niet komen omdat er geen campers op de parkeerplaats mogen. Dan maar terug naar de camping. Hier legen we tanks en vullen het water aan, we eten buritos met veel groente en kijken de tweede aflevering van The Residence, een 'whodunnit'. 's avonds zetten collega kampeerders hun generatoren aan, heel handig natuurlijk als je stroom nodig hebt, maar ze maken best veel lawaai. Wij zijn ook stroomloos en laden onze apparaatjes op tijdens het rijden. Als we een boterham willen roosteren of de oven gebruiken zetten we ook de generator aan, maar alleen zolang als nodig. De verwarming in de camper werkt op gas en de boord accu, dus die doet het altijd wel. Nou niet dus.....

Don't pet the fluffy cows