Van west naar zuid Texas

Dag 28 t/m 30. Van west naar zuid Texas Na carlsbad Caverns rijden we verder door naar de grens met Texas. Vanaf het uitzichtpunt op het plateau van de Caverns hebben we al een stuk van West Texas kunnen zien. We zien een heeeellleee grote lege vlakte. Deze vlakte steken we door met onze camper. Achter de vlakte ligt nog veel meer vlakte, dit is het meest desolaat stuk Amerika dat we ooit hebben gezien! Hier lijken geen mensen te wonen, toch staat er om de zoveel kilometer een postbus langs de weg met een toegangshek naar een Ranch, maar we zien vaak de gebouwen van de Ranch niet eens. Zo rijden we

mijlen en mijlen over een hoogvlakte op zo'n 1500 meter hoogte. De vegetatie bestaat voor een lang stuk uit vergeeld gras en her en der een berg, verder is het heuvelachtig. Aan de ene kant erg eentonig, maar aan de andere kant is het erg mooi. Vanwege de onbegrijpelijke uitgestrektheid is het moeilijk uit te leggen waar we doorheen zijn gereden. Zeker is dat het hier erg uitgestorven is, boodschappen doen is vast een dagtaak. Onderweg doen we een kleine detour naar het plaatsje Langtry waar Rio Grande Texas van Mexico scheidt. Er is een mooie canyon uitgesleten waar we onze RV zo'n beetje in parkeren om te lunchen.

We rijden door tot aan Ft. Davis, een vrij klein plaatsje, maar ook de enige in de buurt. Voordat we naar de camping gaan stoppen we eerst nog bij het McDonald Observatory, een sterren observatorium. We kopen er kaartjes voor het sterren kijken later op de avond. We rijden ook even de berg op waar 2 enorme telescopen staan opgesteld, we kunnen de gebouwen niet in. Toch is het erg leuk om die typische ronde draaibare gebouwen met een opening bovenin van dichtbij te bekijken. Terug op de camping merken we dat het een beetje een creepy camping is. Het is achter een motel en we staan er naast een 'bewoner' van de camping, beetje vreemd allemaal. Als we 's avonds aankomen bij de McDonalds Observartory moet we even slikken, er staan een paar honderd mensen te wachten tot de tour begint. Hoe gaan ze dat doen. Nouja, dat blijkt snel, het gaat op z'n Amerikaans, dus in het groot.

De meneer die ons vanavond van alles gaat vertellen is erg kundig en weet de grote groep mensen snel te boeien. Hij weet namelijk op de minuut nauwkeurig wanneer ISS overkomt, dus staan er 200 mensen omhoog te staren naar een glimmend object dat de hemel doorvliegt. Na 8 minuten is de glimmerd weg, want het International Space Station verdwijnt in de schaduw van de aarde. Het is iets te bewolkt om een uitgebreide uitleg van de huidige sterrenhemel te krijgen. Toch word er nog wel even middels een kleine laserstraal aangewezen waar we naar gaan kijken door een aantal telescopen. Achter het visitor center staan een aantal telescopen klaar waar we met z'n allen doorheen kunnen kijken. Zo zien we Saturnus met z'n ringen en 4 manen zeer duidelijk door 1 van de kijkers. Er word nog ingezoomd op een 'zojuist' ontstane sterrenveld. We zien ook een aantal sterren dat al wat ouder is en een soort gasveld. Door de uitleg begrijpen we wat beter wat we zien. De plek voor deze telescopen is bewust gekozen vanwege de ligging ten opzichte van de sterren en het weinige storende licht in deze omgeving. Een reuze leuke ervaring. De nacht op de camping was minder leuk, we voelen ons niet helemaal op het gemak en zijn blij als het ochtend is en we weg kunnen.

Eigenlijk willen we naar het enorme Nationale Park; Big Bend. Maar we zien er onderweg vanaf, we zitten al 2 a 3 weken in de kou en op hoogten tussen de 1000 en 2000 meter. We willen warmte. Dat is het mooie van de tijd en een eigen huis hebben. We besluiten boodschappen te gaan doen in Alpine en in 1 keer door te rijden naar San Antonio, een grote stad op 200 meter waar het een stuk warmer is. Eerst rijden we nog over de Ranch Road, een weg langs grote ranches en dus vrijwel uitgestorven. Maar als we lager komen word het vrij snel groen en rijden we zelfs door loofbossen alhoewel de grond gewoon droog blijft. Als we op de kaart van Amerika kijken zien we dat we op de grens van woestijn en groen zitten. Amerika is blijkbaar vanwege de Rocky Mountains verdeelt in een droog en een nat gedeelte. We zitten op deze grens en zien dat ook echt, geinig. Het is een behoorlijk eind rijden naar San Antonio, we hebben er uiteindelijk 8 uur over gedaan. Gelukkig vinden we snel een camping en een hele nette ook nog. Een het is hier 's avonds warmer dan de eerdere weken overdag, fijn!

Donderdag gaan we shoppen en niet zo'n beetje ook. Pat heeft beide meegenomen broeken helemaal stuk en Syl kan ook wel een nieuwe gebruiken. Op Internet vinden we een Factory Outlet center, dus daar rijden we heen. Natuurlijk is dit ook weer belachelijk groot en alle winkels zijn om de parkeerplaats heen gebouwd. Wij lopen alles, maar veel Amerikanen gaan met de auto van winkel naar winkel, een beetje raar voor ons.

Conclusie: 8 uur shoppen, veel kilometers gelopen, 7 nieuwe broeken, 3 paar schoenen, 6 shirts, een riem, onderbroeken en sokken. Een alles voor een betere prijs dan in ons landje.

Dat was um weer, de groetjes van ons vanuit Texas