Van Luckenbach naar Galveston

Dag 33 en 34. Op zondagochtend slapen we een beetje uit, we zijn sowieso de laatste dagen laat wakker. We zetten geen wekker en hebben blijkbaar nogal wat slaap nodig na onze inspannende dagen. En met laat bedoel ik dan tussen 8 en half 9… We slapen dus een beetje uit en rijden naar het plaatsje Bandera. Er is een klein historisch centrum waar we doorheen lopen. De winkels zijn gesloten maar het ziet er allemaal leuk uit. De houten huizen met veranda's en winkelnamen op de gevels geschilderd of op ouderwets aandoende uithangborden. De pinautomaat in het dorp doet het niet met onze pas dus

rijden we op aanwijzingen van een lokale dame met de RV naar een andere bank. Hier staan de mensen in de auto in de rij om te kunnen pinnen, we sluiten dus maar aan en stappen precies voor het apparaat uit de auto om zo weinig mogelijk te hoeven lopen. Onze eindbestemming van vandaag is Luckenbach, een plaats die eigenlijk alleen bestaat uit een postkantoor, kroeg en ouderwetse dance-hall. Ze hebben hier bijna iedere dag van de week live muziek en onze nieuwsgierigheid is gewekt… maar eerst een mooie autorit door hill-country Texas. Het is een zachtglooiend landschap met heel af en toe een riviertje er door heen en heel veel grote ranches. De route die we hebben uitgezocht duurt veel langer dan we hadden verwacht maar het is wel de moeite waard. We stoppen om Frederiksburg te bekijken waar ook nog een historisch district is. Hier bestaat het oude deel van de stad uit 1 straat waar een behoorlijk grote weg doorheen loopt maar de gebouwen zijn mooi en het is duidelijk dat hier een grote Duitse gemeenschap was ten tijde van de settlers. We zien het in de namen maar ook in het feit dat er diverse Beer-gartens te vinden zijn en een restaurant dat "Die Kuche" heet. Erg grappig.

Luckenbach is nu niet zo ver weg meer dus na een korte rit stappen we uit op de kleine camping naast Luckenbach. De campingdame is een praatgrage mevrouw die ons verteld hoe lang het lopen is naar Luckenbach en wat de juiste route is. We drinken even wat en gaan dan op naar de live muziek. Als we weg willen lopen komt de camping dame ons vragen of we een lift willen, zij moet toch die kant op. Dus we stappen in en horen nog wat over de geschiedenis van het dorp. Luckenbach was al rond 1880 een belangrijk ontmoetingspunt voor de ranchers die in de buurt woonden aangezien de post voor alle mensen in de omgeving hier werd afgegeven. De dance-hall die er staat is 1 van de oudste danszalen die nog steeds in gebruik is. Het ziet er een beetje uit als een tent van een Duits bierfeest maar dan met houten muren en vloer. Hier worden regelmatig concerten gegeven maar vandaag wordt er een behoorlijk country deuntje gespeeld op het openlucht podium. De sfeer is soort van festival achting en het eten dat je er kunt krijgen ook. We drinken rustig een biertje in de zon terwijll we van de muziek genieten, een betere zondagmiddag is er niet!

Na intensief overleg en hevige twijfel besluiten we naar Houston te rijden. We wilden eigenlijk naar Memphis rijden maar aangezien alles erg ver weg is en we niet zeker weten hoeveel tijd we in Tenesse zullen doorbrengen besluiten we naar Houston te rijden. Het is weer een behoorlijke rit door steeds minder glooiend en groener landschap. Het waait weer behoorlijk dus we moeten het stuur goed vasthouden maar het gaat goed. Houston is een grote stad maar we kunnen geen hele interessante bezienswaardigheden vinden dus rijden we langs de stad en gaan naar het strand van Galveston eiland. We vinden een camping zo'n beetje op het strand en Syl gaat uit de wind in de zon heeeerlijk zitten lezen terwijl Pat wat met foto's rommelt. We pakken voor het eerst sinds dagen onze fietsen weer eens en fietsen een stuk langs het strand en waaien daarbij lekker uit. Syl heeft geen zin om te koken dus gaan we ergens een dikke steak eten… het blijkt een heerlijke steak te zijn, de beste die we hier tot nu toe hebben gehad. 's Avonds kijken we nog een James Bond film, we zijn van voren af aan aan de Bond reeks begonnen, en gaan niet laat naar bed.

Dinsdag hebben we een relax ochtend met wat wassen en lezen en lummelen. Rond de middag fietsen we naar een fietsenmaker omdat de voorrem van Pat zn fiets al een tijdje geleden kapot is gegaan. De fietsenmaker kijkt er even naar en zegt dat het gemaakt kan worden maar dat hij er geen tijd voor heeft… nou ja joh. Dan doen we het toch zelf! Zo gezegd, zo gedaan, de voorrem is gemaakt en Pat kan weer fietsen! En dat doen we 's middags ook. We fietsen, via een enorme ongeplande omweg, naar het oude deel oftewel downtown Galveston. In dit historische gebied staan heel veel geweldige woonhuizen, allemaal van hout met de meest uitgesproken kleuren en veranda's of zuilen of hoge ramen of bakstenen huizen of schommelstoelen. Het is echt een heel leuke wijk en als we uiteindelijk in downtown komen blijkt ook dat best leuk te zijn. Aangezien het dinsdagmiddag is is het erg rustig maar we dolen een tijdje rond, kopen een koelkast magneet van Texas en vinden gelukkig een brouw pub. Het is zonnig dus we bestellen een biertje en gaan dat in de zon op zitten drinken, fijn! We lopen nog wat verder rond halen onze fietsen en eten in een opperst vreemd tentje wat. Het ziet eruit als een Mexicaan maar dat is het niet en er wordt gewoon een soort van dans klasje gegeven waarbij een platina blonde iets te bruine dame enthousiast haar longen uit haar lijf staat te schreeuwen. Schaamteloos!

Na het eten lopen we nog even terug naar de brouw pub en proberen nog wat van hun speciale biertjes. We raken aan de praat met een Fransoos die in in de states woont en werkt en nog steeds een mooi Frans accent heeft. Terug bij de camper kijken we nog een halve James Bond en gaan lekker slapen. Het is de tweede avond dat we onder slechts 2 dekentjes liggen in plaats van vier dekens die we tot nu toe nodig hebben gehad. Het gaat de goede kant op met de temperatuur.

De Groet'n oet Louisiana