New Orleans

Dag 39 t/m 42. Als we op de camping in New Orleans aankomen hebben we geen zin om de stad in te gaan. Het is 45 minuten met de bus, dus plannen we de zondag voor NOLA. NOLA = New Orleans Louisiana. Zaterdag op zondag is hier de zomertijd al ingegaan, zondag ochtend staan we om 9:30 zomertijd bij de bushalte. We komen pas om 11 uur in het centrum aan, de bus rijdt niet erg vaak in het weekend. Bij de busrit hoort ook een stukje met de streetcar. Een gammel treintje die ons via veel stops naar het einde van Canal Street brengt. In de bus en onderweg door de stad zien we eigenlijk alleen maar zwarte mensen.

Als we aankomen in het centrum zien we vooral veel blanke toeristen. Blijkbaar is dit de verdeling in deze stad. Als we uit de streetcar stappen lopen we eerst naar de oever van de Mississippi rivier. Hier ligt toevallig een raderstoomboot. Je weet wel zo'n boot die door een groot schoepenrad achterop de boot wordt voortbewogen. Het blijkt een originele te zijn, die daadwerkelijk op stoom werkt, mooi scheepje.

Na een te duur en koud bakkie koffie gaan we even op een muurtje zitten op het pleintje voor de St. Louis Cathedral. Hier zijn een paar gasten zich aan het opwarmen voor een straatshow. Lekker in het zonnetje hebben we rustig zitten kijken naar de acrobatische en grappige toeren die deze jongens voor ons maakten. Er zaten honderden mensen te kijken, opmerkelijk. Even later lopen we het bekende French Quarter in. Een typische wijk met veel mooie houten huizen en natuurlijk de balkonnetjes. We wandelen vrij snel door de wijk heen, terwijl het toch echt behoorlijk groot is. Als we aan de rand komen lopen we even het Louis Armstrong park in. Deze muzikant heeft ervoor gezorgd dat New Orleans en z'n muzikanten wereldwijd bekend zijn geworden. We krijgen zowaar nog een kleine regenbui op ons dak, maar dat duurt gelukkig maar een paar minuten. In het park zitten wat lokale mensen rustig muziek te maken. Zo gaat dat hier, overal en nergens zitten mensen alleen of in groepjes muziek te maken. Misschien heeft New Orleans daarom wel de bijnaam 'The Big Easy' gekregen, het is erg relaxed.

We eten wat op Bourbonstreet, eigenlijk komen we per ongeluk op deze bekende straat uit. Het ruikt erg vies in dit gedeelte van het French Quarter, naar bier, kots en sigaretten. Het is wel het drukste straatje van de hele wijk, dus het zal hier wel allemaal gebeuren. We wandelen nog wat rond, drinken een biertje bij het Hard Rock Cafe en wandelen nog meer rond. Alle straten zijn recht, maar toch lijken we elke keer de weg kwijt te zijn, nou ja dat geeft niet, we hebben een kaartje. In een Ierse Pub (niet op Bourbonstreet) drinken we nog wat.

Inmiddels is het alweer avond en gaan we opzoek naar wat eten. Het is overal lekker druk en bij sommige restaurants staat zelfs een rij. Wij hebben onze zinnen gezet op 1 van de brewpubs in de stad die we eerder gezien hebben. Een Brewpub is een echt Amerikaans fenomeen, je vindt ze overal. In de pub, of eigenlijk restaurant worden eenvoudige maaltijden verkocht waarbij je een door de Brewpub gebrouwen biertje kan drinken. Wat ons is opgevallen is dat het Weizen bier van deze brouwerijtjes vrijwel altijd goed is, zo ook het weizenbier van deze brouwerij. We bestellen allebei spareribs en hebben verschrikkelijke spijt zodra ze gebracht worden. We hadden met gemak samen 1 hoofdgerecht kunnen nemen, dat betekend dus dat de ribs huge zijn! Maar ze smaken prima. Afijn we laten de helft liggen en stappen de straat weer op. We wandelen een tijdje rond en via een omweggetje komen we toch weer op Bourbonstreet uit.

We gaan aan de bar zitten van Fritzel's European Jazz Pub. Niet veel later begint er een klein orkest van 3 te spelen. Ze spelen supergave muziek en nog herkenbaar ook. Vooral de (schuif)trompettist is super. We krijgen weer een adres van iemand zodat we ze later kunnen bezoeken als we in de buurt zijn, grappig. Als de muziekanten klaar zijn, zijn wij dat ook wel. We hebben allebei wat lokale cocktails gedronken die erg goed smaakten. Pat een Huricane en Syl de Daiquiri. Als we buiten komen is het donker en is de straat behoorlijk vol met jonge en oude mensen. New Orleans blijkt naast Las Vegas de enige stad te zijn waar je je drank mee naar buiten mag nemen. Bij elke pub kun je dus een drankje bestellen in een plastic beker om deze mee de straat op te nemen. Ondanks dat het zondagavond is is het toch behoorlijk druk en we storten ons er maar gewoon in. Op de verschillende balkons staan veel voornamelijk mannen, naar beneden te kijken en roepen. We lopen ergens naar boven want we willen wel eens weten hoe het zit. De jongens hebben allemaal kralen kettingen om hun nek hangen die naar beneden gegooid worden als een meisje een stukje huid laat zien, het liefst natuurlijk borsten. Ze roepen vanalles naar de meisjes om hen over te halen om iets te laten zien. Het is allemaal nogal lachwekkend en ook eigenlijk erg goedkoop. Maar als je hier bent moet je het toch een keer meemaken. We lopen weer naar buiten, in het bezit van een drankje, en lopen lekker mensen te kijken.

Er worden nog wat cafe's met muziek bezocht, inclusief te cocktails en leuke mensen. Als we bijna omkukelen vinden we een taxi die ons midden in de nacht voor een net bedrag voor onze camper afzet. New Orleans blijkt echt een leuke uitgaansstad te zijn, niet perse alleen Bourbonstreet, maar eerlijk is eerlijk, dit is wel een straat waar van alles gebeurd zonder dat we problemen hebben gezien, tof! Maandag doen we niets, we moeten uit uitbrakken. Maar dinsdag staan we al weer op tijd bij de bushalte, we gaan de stad dus weer in. We beginnen met het nemen naar de bus om daarna op de streetcar te stappen. We nemen deze keer de kar de andere kant op, richting City Park. We rijden slechts 1 keer verkeerd waarna we bij het park aankomen.

In het park is ook een gratis sculpturen park (beeldentuin) gevestigd waar we even een kijkeje nemen. Er staan erg mooie beelden en andere kunst. Niet alles begrijpen we, maar dat hebben we vaker met kunst. Wat leuk is, is dat het LOVE sculptuur dat we eerder in Philadelphia en Taipai hebben gezien hier ook staat. Het verdere park bekijken we nog even om daarna de streetcar naar richting Frensch Quarter te nemen. Een aardige man in het sculpturen park heeft ons een restaurant getipt voor de lunch, de cocktails kosten er 25 cent. Daar willen we heen en heel toevallig ligt het restaurant in de wijk waar we heen wilden gaan, het Garden District. Om in deze wijk te komen moeten we overstappen op een andere streetcar, maar omdat deze er nog niet staat beginnen we alvast te lopen. Na 3 kwartier lopen zijn we er eindelijk terwijl we nog steeds niet zijn ingehaald door het treintje. Lopen we zo snel of zijn er zo weinig treintjes?

Als we bij het restaurant komen twijfelen we meteen, saai, sjiek, niets voor ons. Dat vindt de dame van de receptie ook, we komen er niet in; 'we don't see t-shirts here'. Hahaha, duffe doos. Een stukje verderop vinden we een tjokvol restaurantje met veel locals en een ongedwongen sfeer, dit is meer ons ding. Inmiddels hebben we tijdens de wandeling al een heel stuk van het Garden District gezien. Heel veel mooie huizen met veel hout, veranda's en mooie tuinen. Een erg mooi wandeling dus. We nemen het karretje weer terug richting French Quarter. Het openbaar vervoer kost hier trouwens maar $3,- per dag. We gaan nog een aanbeveling bekijken, dat is de French Street. Dit blijkt minder toeristisch, goedkoper en betere muziek. Maarja het is dinsdag middag en de kroegen zijn nog niet eens open. Op een pleintje rusten we wat uit en kijken er mensen. Gaan we naar onze camper of eten we hier nog wat. Het laatste gebeurd en we gaan opzoek naar een leuk eettentje. Dat valt tegen zeg op vrijwel alle menu's in de restaurants van het French Quarter staat hetzelfde op het menu, we hebben zin in wat anders. Dat menu bestaat overigens uit hamburgers, poboys (stokbrood met hamburger, gefrituurde garnalen, crayfish, oesters..), gebakken crayfish, heel veel oesters, nog meer vis en over het algemeen niet al te beste salades.

Als we de moed bijna hebben opgegeven besluiten we maar weer naar het Hard Rock Cafe te gaan, daar hebben ze altijd wel wat lekkers. We vinden een zeer gezond gerecht met kipfilet, pasta en broccoli. Daar waren we aan toe. We zitten gezellig dus drinken we nog wat. Even later gaan we toch de straat weer even op. Het is onze laatste avond, die willen we nog even rekken. We luisteren muziek, lachen overal om en besluiten toch maar in de taxi te stappen. Deze stad lijkt nooit te slapen, maar wij moeten dat wel.

NOLA is een echte aanrader, vooral als je van een feestje houdt. Hou wel rekening met een (bijna) lege portemonnaie. Er zijn manieren om er goedkoper af te komen; geen alcohol drinken of de happy hours en 2-for-1 in de gaten houden. Of natuurijk gewoon niet op Bourbon street uitgaan ;-). maar daarnaast zijn de French Qaurter, het stadspark en de begraafplaatsen leuk en interessant om te bezoeken. Of we hier nog een keer terugkomen weten we niet, er zijn nog heel veel andere steden te bekijken!

See ya later!