Het is woensdag 12 augustus, het is 27 graden in de schaduw en we zijn in Kuranda. Na onze relaxte dagen op 1 van de Whitsunday eilanden hebben we zondagavond doorgebracht op onze camping in Airlie Beach. Die middag hadden we goed gegeten in ons resort, ‘s avonds hebben we het maar bij een boterhammetje gehouden. Tijdens en na deze fanatische maaltijd hebben we wat gekletst en een biertje gedronken met locals en toeristen in de campkitchen.
Maandag ochtend zijn we er vroeg uit, rond half 7. We keuvelen wat op de camping met Nederlanders die met een kindje in een mooie VW camper rondtoeren. Rond 9 uur gaan we weer rijden, deze keer komen we tot Mission Beach. Inmiddels hebben we al 3000 km in het busje gereden en meer dan 10.000 km in de 3 campers bij elkaar, wat een afstanden zeg en dat in 90 dagen! Het kan zelfs nog iets meer zijn, want het aantal km’s in Amerika weten we niet meer (Renate misschien?).
We kiezen Mission Beach omdat we dan vlak bij Tablelands zijn en omdat er nogal eens Cassowary rondlopen. Dit is een enorme loopvogel zoals de Emu. We zouden er wel graag eentje spotten. Over spotten gesproken, we hebben al een hele lijst diertjes kunnen spotten. Nu is dit natuurlijk iets wat je bewust moet doen. Het is niet zo dat de diertjes die je zoekt of waarvan je weet dat ze er kunnen zitten zomaar bij je langs komen. Zo hebben we op de weg tussen Airlie Beach en Mission Beach (550km) uitgekeken voor vogels en skippies. Als je dan probeert goed op te letten lukt het vrijwel altijd wel om van alles te zien.
Tijdens de rit van maandag hebben we kangoeroes, walibi’s, dooie slang, witte en zwarte ibissen, witte en zwarte kakatoes, ijsvogels, magpie, willy wagtail, lorikeet, haviks, valken, masked Lapwings, pelikanen en de black-necked stork gezien. We houden dan ook constant ons wildlife boekje bij de hand om te checken of onze gok klopt. Naar verloop van tijd word je erg handig in het spotten van allerlei dieren.
‘s Avonds in Mission Beach hebben we geen zin meer om te koken. We lopen het leuke kleine dorpje in en eten daar wat. Syl boekt nog even snel een hotel in Bangkok, midden in Chinatown. Na een lange dag gaan we lekker vroeg slapen om de volgende dag weer vroeg naast het busje te staan. Syl krijgt het nogmaals in haar bol, nu boekt ze een vlucht van Bangkok naar Pnom Penh in Cambodja. Zondag vliegen we naar Bangkok, het word een heeeelllleeee lange dag. We komen daar ‘s nachts aan en blijven er 2 nachten om dinsdag naar Cambodja te vliegen. Bangkok willen we helemaal aan het einde wat beter verkennen.
We wandelen een korte trail waar vaak de cassowary wordt gezien. Jammer genoeg komen behalve de enorme hopen poep van het dier niets tegen. Op naar tablelands dus, een gebied met vele watervallen, meertjes, vergezichten, glooiende groene bergen en dalen en natuurlijk tropische regenwouden. We nemen een detour waarbij we 3 watervallen bezoeken. De eerste zijn de Ellinjaa Falls, een waterval gelegen in het regenwoud met glinsterende rotsen en een liefelijk poeltje eronder. Daarna de Zillie Falls, deze zijn niet vanaf beneden te zien. Vanaf boven zien we het riviertje aankomen en over de rand naar beneden duiken. De laatste waterval van deze detour zijn de Millaa Millaa Falls (betekend veel water). Dit is een perfect klassieke waterval, je zult hem zo terug vinden in Jungle Book of The Lion King. Bovenaan half rond en vlak als een ronder tafel, naar beneden vallend in een perfect zwembaar poeltje en je kunt er natuurlijk achterlangs lopen.
In het plaatsje Millaa Millaa geven we ons busje voor het laatst wat benzine. We zitten best achteraf, en de benzine is het duurst ooit. Het is wel een gaaf plaatsje. Er zijn 2 wegen, 1 het dorp in, de andere eruit. Aan beide wegen zijn wat simpele winkeltjes, de benzine rekenen we af in de General Store. We zien deze General Store overigens vaker terug, veel campings zijn de grootste ondernemer van een dorp en zijn dan meteen ook maar de supermarkt enzo.
Vanuit Milaa Milaa rijden we over een smalle scenic route door een prachtig groen en glooiend landschap naar de 4e en laatste waterval van vandaag; de Millstream Falls. Dit is meteen de breedste waterval van het land. Het lijkt alsof het water van een groot plateau naar beneden komt gevallen. Erg mooi en in het regenseizoen nog indrukwekkender. Na deze watervallen dag rijden we naar een camping aan Tinaroo lake, een camping ver van een dorp vandaan. We doen de was en besluiten op tijd te gaan koken in de camp kitchen. We raken aan de praat met een Nederlands stel die nog een paar weken zullen camperen hier en geven ons kleine gasstelletje aan hun, wij hebben het immers niet meer nodig. Vanochtend worden we wederom rond half 7 wakker en omdat we veel vogels horen besluit P om het vogelzaad dat we 2 weken geleden ergens hebben gekocht op een camping hier uit te strooien. Het zaad samen met overgebleven brood zorgt ervoor dat we binnen de kortste keren een kakafonie aan vogels horen en zien. Erg leuk zo tijdens het ontbijt!
Eénmaal onderweg besluiten we eigenlijk niet meer zoveel puf te hebben voor een lange route en nemen dus de kortste route naar Kuranda. Verscheidene mensen hebben ons onderweg verteld dat dat een erg leuk, relaxt plaatsje is dus we besluiten hier onze laatste nacht in de camper door te brengen. Omdat we nogal vroeg zijn rijden we eerst het dorpje in om een kop koffie te drinken en we zien meteen dat dit inderdaad relaxt is, er hangt een soort van hippie sfeertje. Het blijkt ook een soort tourist trap te zijn voor dagjes mensen vanuit Cairns, er zijn onwijs veel souvenirwinkeltjes waar wij natuurlijk ook met plezier even doorheen lopen. Onderweg krijgt P z’n lang beloofde kadootje (omdat ie zo’n pijn in z’n rug had); hij krijgt een stoere leren armband. We doen wat boodschapjes voor het avondeten, eten een broodje en gaan naar de camping waar we dus nu staan. De camping is mooi gelegen in het regenwoud en als het beetje waait horen het bamboe bos achter onze plaats angstaanjagend kreunen.
Onze laatste avond dus in onze poppenhuis camper en morgen mogen we weer in een echt bed slapen in een mooie kamer in het centrum van Cairns, joepie!
Cheers, Pat en Syl
.png){kind=small}
.png)
