Terug naar Tokyo langs Mt. Fuji

We waren gebleven bij vrijdag avond. We komen net terug in Kyoto vanuit Hiroshima. Voordat we naar onze mooie hotelkamer gaan willen we nog ergens een biertje drinken. Een Guinness gaat er wel in, laten ze dat hier nou net vlakbij verkopen. In een Iers aandoend cafe met live muziek kopen we 2 pints. Geniet er maar van zeggen ze dan wel eens, we moeten haast wel want we betalen er 18 euro voor! Bij lange na niet het duurste biertje, want dat was een Chimay Blauw van €15 in Nieuw Zeeland. We hebben nog wel zin in een drankje, maar willen geen 18 euro betalen. Dus kopen we in de supermarkt voor een handje losgeld een flesje drank en cola en maken we optimaal gebruik van onze kamer.

We zitten nu trouwens weer in de shinkansen naar Tokyo en heben iets gevonden dat efficienter kan. De rijtuigen zijn 25 meter lang en er kunnen veel mensen in. Mensen stappen voor en achter in. Halverwege moeten ze elkaar vaak passeren, dat moet toch handiger kunnen, nou dat dus... Deze trein heeft trouwens 16 wagons, dus de hele trein is 400 meter lang, weet je dat ook weer!

De volgende ochtend slapen we een beetje uit en checken om 11 uur uit. Onze tassen laten we nog even in het hotel staan, vanmiddag is er een parade waar we heen willen. Eerst lopen we nog wat rond over een lokale markt. Ook hier weer; wat is alles toch anders. Er word van alles verkocht, van heel veel weten we echt niet wat het is, da's toch geinig. Als we naar de parade willen blijkt deze niet door te gaan vanwege het slechte weer dat eraan komt. Dan maar onze tassen ophalen en inchecken in het volgende hotel. Dat volgende hotel ligt niet zoals eerder vermeld bij Mt Fuji want de weersvoorspellingen voor dit weekend waren zo slecht dat we dat echt niet zagen zitten. We hebben dus uiteindelijk een kamertje geboekt waar we op de grond moeten slapen. Het is dan ook niet in een hotel maar in een guesthouse. Via de metro en een wandeling vinden we het guesthouse vrij eenvoudig. We hebben een kamer met douche en wc geboekt. Het meneertje stopt ons echter met 8 anderen op een kamer met stapelbedden. Nouja, we vinden het wel best ook, we betalen ook maar de helft.

Direct na het inchecken gaan we weer op pad om via het Kyoto Station de bus te pakken naar een tempel. Onderweg in de bus gaat het zo hard regenen dat we op de bestemming meteen de bus terug nemen. Alleen het oversteken naar de andere bus bezorgt ons al een nat pak, jammer. We hebben genoten, die anderhalf uur in de bus ;-) Terug op Kyoto Station blijven we daar. Onder en boven de grond zijn talloze winkels, we gaan dus shoppen. Dat hadden we al eerder geprobeerd, maar was mislukt omdat alles veel te duur is. Zo ook hier. De prijzen van alles en nog wat zijn minimaal hetzelfde als bij ons, maar meestal een heel stuk hoger. Het blijft bij window shopping. Vandaag hebben we wederom niet veel gegeten, alleen ontbijt eigenlijk, we rammelen van de honger. Bij een heuse Italiaan (er zijn er veel) bestellen we 2 pizza's en een spaghetti. Alles gaat op. Terug in het guesthouse Internetten, kletsen en lezen we nog wat waarna we vroeg in bed liggen. We hebben geen last van onze kamergenoten. Wel een beetje van het bed, want het is een plank met een dun matje.

Vanmorgen staan we dus een tikkeltje brak op. Wel lekker vroeg zodat we een lange dag hebben. Onze tassen worden nu in een kluisje op het station gestopt. We pakken de metro naar Nanzenji tempel, een Zen tempel. Via een enorme houten poort gebouw lopen we het grote tempel complex op. Net als alles en vooral de tempels ziet alles er keurig verzorgt uit. We verbazen ons over deze groene oases in de stad, zodra je naar binnen loopt waan je je in een andere wereld. We kopen een kaartje om het shogun paleis dat op het tempelcomplex ligt in te gaan, doen onze schoenen uit en lopen op kousevoeten over de houten vloeren. Kijken in kamers met mooi versierde panelen lopen langs prachtige zen-binnentuintjes.
Als we het paleis hebben gezien lopen we naar de tuin die bij het complex hoort. We betalen entree en komen in een mooie tuin met keurige boompjes, een vijvertje en een watervalletje. Het water uit het watervalletje blijkt te komen uit grote buizen en de tuin blijkt niet groter dan wat we in eerste oogopslag konden zien.... Hmm, als we dat hadden geweten.... Afijn, we struinen nog een beetje rond en pakken de metro terug naar onze oude wijk waar vandaag de optocht wel zal doorgaan.

Het festival bestaat uit een optocht van zo'n 2000 personen met oude klederdracht. De route is afgezet en er zijn stoeltjes langs de kant van de weggezet. Als de stoet voorbij begint te trekken voegen we ons bij de toeschouwers. Wat hier opvalt is dat mensen ook hier weer stil zijn. Soms wordt in de optocht wat muziek gemaakt maar meestal trekt de stoet zwijgend voorbij en ook de toeschouwers zijn stil. Je kunt bijna een speld horen vallen, zo vreemd! Zet zoveel mensen in NL bij elkaar en je hoort iets heel anders!
Als we het zat zijn is het ook tijd om naar het station te gaan om onze trein naar Tokyo te pakken. Onderweg naar de trein halen we de tassen op en we zijn keurig op tijd bij het perron.
We zijn net langs Mt Fuji gereden en ondanks dat we het niet hadden verwacht hebben we hem toch kunnen zien! jippie! Een perfecte vulkaan cone met de schemering op de achtergrond, zag er mooi uit,

Over een kwartiertje zullen we op Tokyo station aankomen en zullen we via de vertrouwde metrolijn ons hotelletje weer op gaan zoeken. Vanuit Tokyo zullen we nog wat dagtochtjes ondernemen naar omliggende plaatsen en de rest van de sites die we eerste dagen hier niet hebben gezien gaan bekijken. Vanavond ultra vroeg naar bed, want vannacht gaan we vroeg op voor de tonijn veiling.

Doewie,
Pat en Syl