Zuid IJsland

De zuidkust Maandag is onze laatste volledige dag in IJsland, dinsdag hebben we nog tijd om wat rond te neuzen voordat we door vliegen. De eerste dag hier was wat wennen, maar na een paar dagen door dit prachtige land te hebben gereden zijn we behoorlijk onder de indruk. Vooral de natuur is overweldigend en zeker nog een bezoek waard. We hebben heel veel campers gezien, misschien is dat wel iets voor een volgende keer? De campings liggen stuk voor stuk op de meest mooie plekken, midden in de natuur (en die is hier werkelijk overal!) een camper klinkt dus best aanlokkelijk. En ook al hebben we nu wel al aardig wat van de ringweg gezien, er is nog veel meer te ontdekken.

Ons doel van vandaag is het plaatsje Vik y Myrdal, een ieniemienie dorpje 180 km van Reykjavik vandaan. De rit leidt ons over hoogvlaktes, door kustvlaktes, langs gletsjers en vulkanen en heel veel watervallen. In Vik staan een paar bijzondere rotsen in de zee, een beetje zoals de Algarve maar dan met kleinere aantallen, een stuk of 3 staan er. Het strand hier is zwart, gitzwart en bestaat uit kleine kiezeltjes ooit meegevoerd door gletsjers die tot bijna op het strand kwamen. In de hoge rotskust nestelen honderden vogels, we hopen nog wat papegaaiduikers te zien maar helaas. De rosten lijken hier overigens op enorme orgelpijpen, ziet er cool uit. We rijden naar het volgende interessante punt, een enorme rotsboog in de zee. Vanuit de verte is deze heel goed te zien en als we erop staan hebben we een geweldig uitzicht over de enorme ijskap die het achterland bedekt. Deze ijskap heet Myrdalsjökul en is 700 vierkante kilometer groot en op sommige plaatsen bijna 750 meter diep. Geen wonder dat de wind die uit het binnenland waait vandaag zo koud is! Deze gletsjer licht op de vulkaar de Hekla, een nog actieve vulkaan die volgens wetenschappers ieder moment uit zou kunnen barsten. Geen geruststellend idee…

Even verderop is er een gletsjertong die goed te bereiken is. We lopen erheen en verbazen ons over de kleur van de gletsjer, deze is helemaal zwart. Natuurlijk weten we dat dat gebeurt met gletsjers maar als je er dan ineens met je neus bovenop staat wordt het wel echt. De gletsjer zelf gaan we niet op, dat wordt sterk afgeraden, je kunt er overigens wel met een gids op maar dat slaan we vandaag over. De volgende stop is de Skogafoss, de skoga waterval dus. Deze waterval is 62 meter hoog en 25 meter breed. Het blijft een mooie gezicht al dat naar beneden stortende water. De klim naar de top van de waterval slaan we vandaag over, in plaats daarvan rijden we naar de volgende waterval. Onderweg komen we langs de boerderij die in 2010 het dichtst bij de uitbarstende vulkaan, de Eyjafjallajökull, stond. Het is een grote boerderij waar al sinds 1905 dezelfde familie woont. Al snel na de uitbarsting is alle as weer opgeruimd en weggewaaid en is de boerderij weer volop in bedrijf. De laatste waterval waar we vandaag voor uitstappen is de Seljalandsfoss. Bij deze waterval kun je zelfs achter de waterval langs lopen, is natuurlijk cool maar het hagelt juist op dat moment dus we blijven niet lang hangen. We rijden nog wel een stukje verder over de smalle weg en zien de volgende waterval uitmonden in een kleine praktisch verscholen vallei tussen de rotsen. We geloven wel dat in dit land elfjes en trollen lopen!

Onderweg zien we honderden IJslandse paardjes. Die zijn een stuk kleiner dan de paarden die we in Nederland meestal zien maar schattig! Met hun korte pootjes en dikke vachten staan ze stoer op dikke keien over hun stukje land uit te kijken. Of ze hebben net iets te grote toeristen op hun rug, tenminste zo lijkt het. Er worden erg veel paardrijtochtjes aangeboden dus de diertjes zullen het met gemak aankunnen maar het ziet er soms een beetje gek uit. Ze rennen dan wel weer heel parmantig en resoluut met die korte pootjes van ze. We hebben al een paar keer een verwijzing naar het weer gemaakt. Dat weer hier is nogal onstuimig, geen verrassing natuurlijk maar zeker opvallend. Je kunt hier ’s morgens stralende zon zien, een half uur daarna hangen de wolken zo laag dat het lijkt als de bergen weg zijn om vervolgens regen, sneeuw en hagel los te laten. Daarna is het dan weer stralend blauw (of niet…).

Dinsdag hebben we nog een laatste halve dag voordat ons vliegtuig vertrekt. Deze tijd gebruiken we om het schiereiland net onder Reykjavik te verkennen. Het blijft bijzonder dat een half uur buiten het centrum van de stad de wereld heel anders is. Droog, bergachtig, besneeuwde toppen en uitgestorven. We stoppen spontaan bij de Strandarkkirkja, een mini kerkje vlak aan zee midden in de ijzige wind. Het kerkje is volledig van hout en ziet er zeer goed onderhouden uit. Wat verderop bekijken we wat thermische bronnen, borrelende modderpoeltjes, overal stoom en helemaal kaal omdat er natuurlijk niets groeit. Een soort van Yellowstone, maar dan in mini formaat. Wat verderop ligt een vulkaan meer en een klein helder blauw meertje. De laatste stop in IJsland is de brug tussen de continenten. Knappe koppen hebben uitgevogeld dat de scheur die hier in de aarde is de scheiding tussen de Amerikaanse en Europese tektonische plaat moet zijn. Over de scheur is een brug gemaakt zodat je van het ene naar het andere continent kan lopen, leuk idee toch.

Onze vlucht naar New York is minder dan 6 uur en gaat razendsnel voorbij. In New York nemen we voor het gemak een taxi naar Brooklyn om naar ons huisje te gaan. Een handig huisje waarbij we de keuken en badkamer delen met een andere kamer. Een half uur laten staan we alweer op straat om bij de lokale mini super een heerlijk broodje en wat biertjes te kopen. We zijn helemaal klaar voor New York, maar daarover later meer.

Bye