IJskoud IJsland

IJskoud IJsland De vlucht die we met Iceland Air nemen op woensdag is basic maar prima. Voor eten moet betaald worden maar drinken is er wel en aangezien we op Schiphol al wat gegeten hadden was het allemaal prima vol te houden. We stappen om half vier uit het vliegtuig, pinnen, halen koffers en sluiten in een lange langzame rij om onze auto op te halen aan. Na bijna anderhalf uur wachten staan we bij onze bolide voor de komende dagen. We willen (uiteraard) het vliegveld afrijden maar dat lukt niet, de slagboom gaat niet open, we hebben geen parkeerkaart gekregen… huh?

Dus weer terug naar binnen om brutaal voor te kruipen (sorry maar nogmaals anderhalf uur wachten werd echt te gek) en met een parkeerkaart weer naar buiten te lopen. Hehe, we zijn weg! Onderweg naar Reykjavik stoppen we bij een goedkope supermarkt om voor vanavond en morgenvroeg eten te kopen. We hebben via Airbnb een heel fijn huisje gehuurd midden in het centrum waar we zelf kunnen koken. Is handig om te doen aangezien uiteten enzo hier nogal prijzig zijn. Dus, we rijden de stad in en linea recta naar ons huisje. We wonen op de tweede verdieping en kunnen in de verte de zee zien! Het is hier tot 22.30 uur licht dus na het eten lopen we nog even een rondje bij ons in de buurt, brrrr dat is echt koud! De wind die er staat is niet te doen, gelukkig hebben we veel lagen kleding bij ons en mutsen en sjaals en de hele reut. Komt morgen dus best goed.

Donderdag staan we vroeg op en zitten we om 07.30 uur al in de auto. Het is prachtig zonnig, weinig wolken dus perfect om de stad uit te gaan. We doen de Gouden cirkel, een route die ons langs wat interessante punten brengt. Te beginnen bij de Pingvellir, zowel de plaats waar de eerste IJslanders rechtspraken als de plaats waar de scheiding van de tektonische platen van Europa en Noord Amerika goed te zien is. We rijden erheen over een hoogvlakte door een weids landschap en sneeuw op de ons omringende bergen. Op de vlakte ligt de sneeuw nog op een paar plaatsen maar is het op de meeste plaatsen gesmolten. Bij de Pingvellir zijn we bijna de eerste die aankomen en als we naar het uitzichtpunt lopen kijken we uit over een prachtige vallei met veel water, een rivier die erdoor heen loopt, een oud kerkje, wat witte huisjes. We bekijken dit vanaf de hoogte van de Noord Amerikaanse plaat, die komt ieder jaar iets verder omhoog terwijl de Europese plaat eronder schuift. We lopen een tijdje rond op het plateau in de stralende zon en met de snijdende wind. Met tranende ogen steken we de rivier over en lopen we langs het oude kerkje. Best cool als je bedenkt dat hier vanaf 930 na Christus ieder jaar voor 2 weken recht is gesproken door oude IJslanders. Tenminste tot 1200 zoveel toen IJsland werd ingepikt door de Denen en een paar eeuwen later door de Noren. Eigenlijk is IJsland pas sinds 1944 weer een zelfstandig land. Als we alles gezien hebben lopen we terug naar het bezoekerscentrum en drinken een kop hete koffie, heerlijk! We stappen de auto weer in richting volgende hoogtepunt: Geysir. In Amerika hebben we door Yellowstone gelopen tussen de geisers door, niet wetende dat er een moeder geiser is: Geysir in IJsland en daar rijden we nu naartoe. Vanaf de weg is de thermische activiteit duidelijk te zien, er borrelt, spuit en stoomt van alles…. Met uitzicht op de geisers eten we eerst wat, daarna duiken we de kou weer in. We hoeven maar een paar minuutjes te wachten op de volgende uitbarsting van de Geysir, het ding gaat zo’n 20 meter de lucht in. Altijd weer een mooi gezicht. Op dit plateau borrelt van alles en stoomt er ook nog wat in diverse riviertjes. De kleuren hier zijn niet zo uitgesproken als in Amerika maar in de bronnen zie je toch mooi turquoise blauw met witte mineraal afzettingen langs de randen.

Het laatste hoogtepunt van de route is de Gullfoss, de bekendste waterval van IJsland. We weten niet goed wat we ons erbij voor moeten stellen (na Iguazu in Brazilië …..) maar zijn aangenaam verrast. Het is een vrije brede waterval die in 2 trappen naar bedenen komt. Langs de randen is het nog wit van het ijs, de winter is hier duidelijk nog maar nét weg! We lopen een tijdje rond, maken foto’s en lezen het verhaal van geliefden die aan beide zijden van de rivier woonden. De verliefde jongeman van het stel stak de rivier over waar dat helemaal niet mogelijk is en trouwde zijn meisje. Ze hebben kinderen gekregen waarvan de afstammelingen vandaag de dag nog gerespecteerde burgers van IJsland zijn. Op de terugweg naar Reykjavik stoppen we bij het Kerio Kratermeer. Een perfect ronde krater waar we omheen lopen, we kijken daarbij uit over weer een vlakte bezaaid met lava stenen en besneeuwde bergtoppen. Het is hier best mooi.

Eenmaal terug in de stad gaan we op zoek naar de Bonus supermarkt en de bierwinkel. Alcoholische dranken koop je hier niet in de supermarkt maar in een door de staat goedgekeurde drankwinkel. Het is niet goedkoop om hier bier of wijn te kopen maar een heel stuk goedkoper dan in de kroeg ;-). Syl kookt dus braaf thuis en we vullen de avond met bedenken wat we morgen gaan doen en lekker lezen. Helemaal niet verkeerd.

Vrijdag slapen we totdat we wakker worden en stappen we om 9.30 u in de auto naar het Sneafellsnes schiereiland. Het schiereiland is zo’n 2 uur rijden vanaf ons huisje in het centrum van Reykjavik. We nemen vooral de ‘snelweg’ waar de maximale snelheid 90 km is. Niet zo gek hoor, want de wegen zijn smal en het hoeft maar even te sneeuwen voor het een glibberboel wordt. Gelukkig hebben we spikes in onze banden waardoor een eventuele glijer niet zo snel gebeurd. Ons autootje heeft ook stoel en stuur verwarming en dat is heus geen overbodige luxe. Soms zijn we na een paar minuten buiten te zijn geweest al in en in koud. Het is hier gemiddeld rond het vriespunt, maar de wind waait zo hard dat binnen 5 minuten alles toch koud wordt. Na 2 uur komen we dus aan op Sneafellsnes, we steken het verlaten schiereiland meteen dwars door naar het noorden. Hier bezoeken we het vissersdorp Stykkishólmur. Een kneuterig dorp met kleurige huisjes en natuurlijk een haventje met net zo kleurige bootjes. We wandelen om het haventje heen en klauteren een rots op. Op de rots staat een oude vuurboei en vliegen honderden vogels rond. We hebben hier uitzicht op de oceaan en een ander deel van IJsland. Helaas zien we geen papegaaiduikers. Eigenlijk hadden we daar wel een beetje op gehoopt, maar de vogeltjes zijn schijnbaar nog niet terug van hun winterverblijf. Bij de lokale bakker eten we iets van het banket met een bakkie koffie om daarna verder richting het westen te rijden. Het eiland blijft verder min of meer hetzelfde van uiterlijk, vooral veel lavavelden. In het midden van het schiereiland is een bergketen, waar we feitelijk omheen rijden. De bergen zijn allen bedekt met sneeuw en ijs. Ze hebben ook een hoed op, kortom er hangt veelal een wolk boven. Dit merken we af en toe als er wat sneeuw uitvalt. Er schijnen niet veel mensen te wonen op het eiland, her en daar staan wat huizen en boerderijtjes. Veel van de boerderijtjes hebben paarden in de weide staan, het is niet helemaal duidelijk waarvoor de paarden zijn. We weten dat ze te huur zijn voor ritjes en dat het een delicatesse is.

Het eiland is verder vrij droog en dor, de lente moet nog even z’n best doen om de boel wat groener te krijgen. De smeltende sneeuw op de bergen zorgt voor diverse watervallen, waarvan er een aantal ook goed vanaf de weg te bewonderen zijn. Na Sneafellsnes te zijn rondgereden rijden we terug naar Reykjavik, weer een lange rit langs bergen, meren, de oceaan en mooie uitzichten. Onderweg shoppen we ons avondeten bij een supermarkt en rijden terug naar huis. Syl kookt een lekkere paste en wat later staan we weer buiten, het is heerlijk weer voor een wandeling. We lopen naar ‘beneden’ waar alle kroegjes zitten en gaan de American Bar in, bekend om zijn bier proeverijtje, naar eigen zeggen dan. We bestellen beide een proeverijtje en genieten van IJslandse biertjes. Als we afrekenen blijken we 40 euro armer te zijn. Oeps, best prijzig voor wat middelmatige biertjes, maar goed dat kan in New York vast beter. Inmiddels is het 23:00 en nog steeds niet donker. In ons huisje luieren we wat, voor zaterdag hebben we (zoals gewoonlijk) geen plannen. Waarschijnlijk blijven we in de stad om daar eens goed rond te kijken.

Tot later,
Pat en Syl