Criss-cross tussen de regenbuien door

We lopen terug naar de camping en proberen heel optimistisch met de fiets naar de supermarkt te gaan. Wegens enorm stijle weggetjes geven we het halverwege (de winkel zou ongeveer op 3 km afstand zijn) op en laten ons de berg weer afrollen. We puffen uit en pakken de fiets naar Maria Wörth, een dorpje op 5 km afstand aan het meer. Dit gaat goed; langs het meer fietsen betekend nagenoeg vlakke wegen. We bekijken de zomer en winterkerk hier en lopen even over de begraafplaats. Op de terugweg is het laatste stukje naar de camping toe even heul erg stijl dus als we terug zijn zitten we net uit te puffen en te bedenken dat we morgen niks gaan doen als er niet één maar 2 enorme campers op de plek precies voor onze neus gaan staan. En dat terwijl er genoeg plekken zijn waar je prima met 2 campers kan staan zonder dat je dan het uitzicht van je achterburen volledig blokt. We maken er een opmerking over maar de Duitser zegt alleen; ach we blijven hier maar 1 of 2 nachten….. alsof dat het hebben van 2 dikke campers op 3 meter afstand minder vervelend maakt. Afijn, we besluiten per direct dat we de volgende dag naar Burg Hochosterwitz rijden om van daaruit naar Graz te gaan. We eten die avond een echte

Wiener Schnitzel in het camping restaurantje ( we hadden immers de winkel niet gehaald…) en Syl heeft een snij accident met een heel scherp scheermesje waarbij ze zich een centimeter vel van de duim afschaaft. Zoals dat met vingers gaat bloedt het behoorlijk en uiteindelijk ga ik slapen met een verband om m’n arme duimpje heen gewikkeld.

Zoals normaal tijdens onze vakanties zijn de we weer vroeg wakker en gaan we voor 9 uur op weg. De route naar de burcht leidt ons door een mooi heuvelachtig gebied met pittoreske dorpjes. De burcht zien we van veraf al liggen en als we door de 16 (!) toegangspoorten van de burcht langs de berg omhoog klimmen zien we steeds meer van het mooie landschap om ons heen.  We bekijken het eeuwenoude kasteel op ons gemak en drinken op de mooie binnenplaats een bakkie koffie. Eénmaal terug bij ons kempertje besluiten we via de toeristische route (lees; niet over de snelweg) naar Graz te rijden maar niet nadat we in de plaatselijke Spar wat boodschappen hebben gedaan. 

Rond een uur of 4 komen we op de stadscamping van Graz aan en als we de buurt een beetje hebben verkend steken we de bbq aan. We hebben een elektrische bbq, en suf ding natuurlijk maar wel uitermate praktisch. Wel even goed opletten of de stoppen het houden, want het apparaatje lust wel wat stroom. Op woensdag staan we vroeg op en pakken even voor 10 uur de stadsbus die ons naar het centrum brengt. Volgens de LP is Graz een leuke stad om een dagje door te brengen, volgens de plaatselijke folder is Graz een unieke stad die, als ze je eenmaal in haar greep heeft, niet meer loslaat. Laten we het erop houden dat Graz een aangename stad is om een middagje door te brengen. Het heeft een mooi oud stadscentrum en het hart van de stad ligt in de Schlossberg. We lopen wat rond, slenteren een beetje, steken de rivier de Mur over via het afschrijselijkste nep-eilandje dat ik ooooit heb gezien (een soort stalen bak-constructie met restaurantje en terras waar je op een soort asfalt zou moeten zitten….).

Afijn na een paar uur wandelen en slenteren is het tijd voor een terras, en aangezien Graz veel studenten heeft (zon 50.000) zijn terrassen wel te vinden. Uiteindelijk komen we terecht bij een terras waar een jong publiek zit en waar wij een biertje en een weiswein gespritzter drinken (witte wijn met soort van spa rood erdoor, lekker fris iig!). Als we ‘s avonds een pizza gaan eten worden de mensen op het terras in ene erg zenuwachtig want er is slecht weer op komst. Het regent idd wat maar als we richting bus lopen is het weer droog en lijkt de paniek voor niks te zijn geweest. Als we een half uur  later echter bij ons kempertje aankomen barst en een behoorlijk noodweer los! Zo erg dat we ons luifeltje vast moeten houden om wegvliegen te voorkomen. We besluiten het zekere voor het onzekere te nemen en breken het ding met een rotvaart in het noodweer af en als we nog geen 5 minuten later de kemper binnenstormen zijn we tot op onze onderbroeken nat. En bovendien heeft Pat zich bij deze hele exercitie flink aan een nagel bezeert, die nagel is ondertussen voorzien van een prachtige blauwe streep….. We zitten het ergste noodweer uit en lopen vervolgens nog even door de riviertjes op de weg naar de wc.

Donderdagochtend schijnt de zon weer en we leggen de stoelen, tafel en luifel weer buiten om te laten drogen. Vandaag staat een mooie rit door Steiermark op het programma die ons uiteindelijk naar de Neusiedler See zal brengen. Als we daar aankomen regent het echter al een hele tijd en navraag bij de campingdame leert ons dat het de komende dagen niet echt beter wordt. We kijken op de kaart, rijden de eerste de beste Mc Donalds binnen (nou ja, niet letterlijk natuurlijk) voor de internet verbinding en zien dat het in de Wachau wél mooi weer wordt. Compleet onlogisch qua route maar dat wordt toch het uiteindelijke bestemming. Als we anderhalf uur later de camping in Krems an der Donau oprijden is het stralend blauw! We zijn blij! Vanochtend zijn we om 7 uur wakker geworden en hebben we besloten dat vandaag een rustdag wordt, we zitten langs de Donau met uitzicht op een prachtig kasteel; wat wil je nog meer!

Gruss dich, P+S