Voor zaterdag hebben we een kort fietstochtje naar Stift Göttweig op de planning staan. Het is een oud kasteel dat door de vroegere eigenaar is weggegeven en het is nu een abdij. Vanaf onze camping hebben we een mooi uitzicht op de Stift, het is dan ook erg leuk om er daadwerkelijk naartoe te gaan. We zien wel dat de camping op een heuvel ligt, maar het lijkt prima te doen. Op de fiets vinden we na een half uurtje onderaan de heuvel een wandelroute naar de Stift. We beginnen te wandelen, maar het blijkt echt poepie steil omhoog te gaan, hiervoor werd al gewaarschuwd in een gidsje. Na zo’n 10x pauzeren komen al na een half uurtje boven aan. Vooral Pat heeft dan nog een half uurtje nodig om al het zweet eruit te laten. Een lekkere workout zo ‘s morgens.
De Stift is een enorm complex, met een heel groot gebouw en joekel van een kerk en nog wat bijgebouwen en kapelletjes. We lopen wat rond over de binnenplaats om daarna het museum gedeelte binnen te gaan. Het begint met de Imperial Staircase, een beetje overdreven trappen hal, zo groot als een gemiddelde supermarkt. Aan het plafond is een behoorlijk grote fresco geschilderd. Erg mooi inderdaad en vooral ook lekker overdreven. In de zijvleugels hangt het vol met kunstwerken zoals schilderijen, maar ook oud meubilair. Later bekijken we de binnenkant van de kerk nog even, deze bestaat ook vooral uit overdaad. We wandelen na een koffie en gebakje / soepje te hebben gegeten weer terug naar onze fietsen. Ook tijdens het afdalen verbazen we ons over het steile pad, dat we daar naar boven zijn gekomen is een wondertje. De terug weg naar de camping die aan de andere kant van de Donau ligt proberen we via een andere brug dan de heenweg te nemen. Nou wat zoeken en omrijden door mooi stukjes landschap vinden we onze camping weer terug. ‘s middags hebben we weer lekker gerelaxed. ‘s avonds leggen we een kip fileetje op de BBQ, samen met wat salade hebben we een lekkere maaltijd.
Zondag ochtend gaan we op tijd aan de wandel. We bekijken het dorpje Stein van dichtbij, terwijl net de festiviteiten worden afgebroken. Leuk klein dorpje met oude huisjes en kerkjes. Krems aan de Donau ligt aan het dorpje Stein vast, dus we lopen door naar Krems. Feitelijk is Krems een grote winkelstraat, de sfeer ontbreekt hierdoor een beetje. Terug op de camping koppelen we ons campertje los en rijden over de Romantikstrasse langs de Donau naar het plaatsje Melk. Het wijngebied waar deze leuke dorpjes liggen heet overigens de Wachau. Bij Melk ligt nog een Stift en blijkt nog groter en over-the-top te zijn dan de stift bij onze camping. Vooral de route er naartoe is erg mooi, het heeft wel iets weg van de Moezel. Veel heuvels met wijndruiven en natuurlijk de kronkelige rivier. Stift Melk is erg druk bezocht zo blijkt aan de enorme grote en volle parkeerplaats. We kunnen gratis wat rondkijken, echt zin om geld uit te geven om het enorme overdadige Barokke interieur te bekijken hebben we niet. We bekijken dus de binnenplaats en een stukje van de kerk. De kerk is echt alle barok van de wereld in 1 gebouw. Veel goud en protserige gekheid. Wel leuk om een keer te zien, maar het is niet ons dingetje hoor.
Via dezelfde route rijden we weer terug richting Krems. Onderweg doen we nog wel even het dorpje Dürnstein, met de ruïne van de burcht waar Richard Leeuwenhart heeft vastgezeten. Ook Dürnstein is een leuk toeristisch dorpje met geinige ouwe gebouwen en kerkjes. Terug op de camping slaat het weer om en word het donkerder en gaat het ook nog regenen. Het was voorspeld, maar leuk is anders. ‘s avonds besluiten we dan maar het dorpje Stein in te lopen om daar wat te eten, eten bij het campertje in de regen kan natuurlijk wel, maarja een dorpje is ook leuk. We komen in Piano- das Bierlokal terecht. Hier drinkt P een biertje en Syl een Spritze (wijn aangelengd met soda). Het valt ons op dat de obers net zo snel de Spritze naar binnen kloeken als de klanten, dat terwijl ze er een sigaretje bij roken. Hmmm, heel apart, dat dat nog kan, vooral om dat een van de medewerkers een soort van kok is en de kleine gerechtjes bereid. Wel erg leukn in zo’n lokaal kroegje.
De weersvoorspellingen zijn zo dat we er voor kiezen om al op maandag richting Hongarije te vetrekken, daar is het zonnig en warm. Het idee was om eerst een dagje ten noorden van Boedapest bij de Donau te gaan staan. Maar Erik en Renate laten weten dat ze al naar de camping in Boedapest gaan, dan doen wij dat toch ook. Via de snelweg rijden we van Krems via Wenen richting de grens met Hongarije. Vlak na Wenen zien we bordjes van een Outlet Store, dus we kiezen ervoor even te gaan shoppen, we hebben nog tijd. Echt… zelfs in Amerika hebben we niet zo’n grote factory outlet gezien, wat een winkels, misschien wel honderderen. Syl koopt een bikini en schoenen, Pat nieuwe slippers, schoenen en een korte broek, dat allemaal voor een leuk bedrag. Even later rijden we Hongarije binnen, de grensovergang is zoals je verwacht van zo’n land, een zootje. Later blijkt de rest van de route naar Boedapest helemaal in orde te zijn en we zijn er zo.
Het word steeds drukker richting de stad, we hebben een belabberde kaart en nemen de verkeerde afslag. We belanden met ons busje midden in deze enorme stad. We kunnen niet omkeren, dus volgen we maar braaf de grote eenrichtingsweg. E&R laten weten de camping te hebben gevonden. Een uurtje later weten we na een omzwervingen de camping ook te vinden. Sjesus wat een verschrikkelijke camping is dit zeg! Alles staat hutje mutje naast en tegen elkaar. We krijgen een plaatsje waar misschien maar net ons busje en het tentje van E&R inpassen, de auto kan er misschien ook nog wel voor, maar buiten zitten word dan lastig voor ons. Gelukkig stond er een aardige dame voor de camping te flyeren met de aanbieding voor haar eigen camping. Syl en Erik gaan even kijken hoe de camping van de aardige dame is en het blijkt allemaal een stuk ruimer, dus dan maar daar heen.
Het sanitair is zoals je verwacht van een camping in Hongarije; erg simpel en verouderd maar deze dame doet haar best om het schoon te houden en het is niet druk op de camping dus het gaat allemaal prima. We besluiten om nog even geld te gaan pinnen ergens en een hapje te eten. Dit doen we in een iets te sjieke tent waar het eten overigens prima smaakt en waar het alsnog niet duur is.
We duiken op tijd ons bedje in en staan op onder een stralend blauwe hemel! Het waait weliswaar behoorlijk maar het is zonnig en in de zon aangenaam warm. Rond half 12 stappen we in de bus naar het centrum. We gaan op tijd naar het festival terrein vandaag want we weten niet hoe lang het allemaal duurt om tickets in te wisselen, een betaalkaart te kopen (je kunt op sziget alleen met de sziget card betalen, errug handig want geen gepiel met geld of muntjes) en een openbaar vervoer kaart te scoren. We blijken slecht te zijn voorbereid want we lopen pardoes het verkeerde eiland op! We moeten op Obudai eiland zijn maar lopen naar Margit eiland. De eilanden liggen naast elkaar maar omdat we aan het verre eind Margit eiland opstappen lopen we eerst een dik uur voor we op het goede eiland aankomen. Nou ja, het was wel leuk om te zien dat er midden in de stad een eiland is met 3 zwembaden en de wereld aan recreatie mogelijkheden.
Afijn op het festival regelen we wat zaakjes en duiken het feestgedruis in. We vinden het alle 4 per direct leuk! Het sfeertje is relaxed, alles kan en iedereen is chill. Als er al een nadeel te vinden is, is het dat half Nederland hier rondloopt…. We lopen wat rond eten wat zien een optreden van rockbands samen met een classic ensemble en doen een biertje. Mensen liggen her en der in het gras en tentjes mogen letterlijk op het hele terrein worden opgezet behalve voor de podia. Qua eten is het ook allemaal prima geregeld; je kunt hongaars krijgen maar ook Italiaans, vegetarisch, hamburgers, indiaas en nog veel meer. Je kunt vers fruit kopen en sapjes drinken en mojito’s per emmer waar dan ook weer verse fruit in drijft dus ook nog soort van gezond ;-)).
Uiteindelijk om half zeven is het zover; we gaan op het grote veld staan in afwachting van Prince die om 19.00 uur zou beginnen. Maar zoals een echte diva betaamd verwaardigd hij het om om 20.00 uur op het podium te verschijnen. Het is hem vergeven; vanaf het eerste moment is het GEWELDIG! Wat een uitstraling en plezier. Alles wat hij en zijn dames doen (de enige andere man op het podium is de drummer) is rete strak! Hij heeft vanaf het eerste moment het hele veld op zijn kop staan en als hij roept “Hangary touch the sky” gaan en masse alle handen de lucht in. We zingen, klappen, gaan uit ons dak allemaal minitieus gedirigeerd door de kleine man op het podium. Als hij op een gegeven roept “You ALL have changed and get older but I still look the same!" blijkt wel dat hij niet alleen ons maar ook zichzelf geweldig vindt. Bij Purple rain vliegen paars en gouden snippers door de lucht, hij haalt een man of 10 uit het publiek om funky met hem mee te dansen op het podium en hij komt een keer of 5 terug terwijl je zou denken dat het afgelopen is. Volgens mij het gaafste concert dat ik (we) ooit heb gezien! Als hij er om 11 uur mee ophoudt zijn we uitgedroogd en maar heel heel blij! We nemen nog wat te drinken en gaan richting taxi. Het is allemaal goed geregeld en we zitten binnen 15 min in de auto.
In bed wordt nog even na genoten en vanochtend staat het beeld van die grote man nog op ons netvlies.
.png){kind=small}
.png)
