Tempels, Mong Kok, Macau

Maandag gaan we 2 tempels bezoeken. Het weer is nogal wisselvallig, maar nog steeds 26 graden. De eerste tempel die we bezoeken is eigenlijk een Boeddhistische klooster, geheel gemaakt van hout. Het is nu nog steeds een nonnenklooster. Het klooster is gesticht in 1943 en geheel opnieuw gebouw in de 90’er jaren. Het bijzondere hierin is dat het gebouw volledig van hout is, zonder gebruik van stalen nagels of spanten oid. Het is er erg rustig, ondanks dat we midden in een drukke woonwijk met torenflats zijn. De gebouwen zien er prachtig uit, heel erg schoon ook.

Er is geen propje papier of spinnenweb te vinden. We mogen overal komen, maar worden vriendelijk verzocht om in de main hall niet te fotograferen. In die main hall staan drie enorme gouden boeddha’s. Het klooster ligt overigens een stuk buiten de echte drukte van Hong Kong, in de New Territories.

Via het perfect werkende metro systeem rijden we naar de Sik Sik Yuen Wong Tai Sin tempel. Dit is een Thaoistische tempel, de tempel richt zich op de Grote Onsterfelijke Wong. Wong is intussen overleden, maar wordt wel als een god vereerd, wie het was weten we niet. Voordat we de tempel binnengaan begint het enorm hard te regenen, echt zo’n tropische bui. Dus we kopen nog even snel 2 parapluutjes voor 2 euro per stuk. De tempel is een van de bekendste en populairste van Hong Kong. Ondanks de hevige regen is het dus nog vrij druk, inclusief de reis groepen die achter een omhooggestoken paraplu aan hobbelen als gansjes achter moeders aan. Het is een mooie tempel, met overal geurend wierook, beelden en de typisch rode houten zuilen en gouden daken, draken en kleurige schilderingen.

We rijden weer terug naar Kowloon om via het Kowloon park naar huis te wandelen. Een groot park met oude bomen, flamingo’s en andere leuke dingen. Het park is ook goed te gebruiken als korte route naar de ferries. Voordat we ons huisje instappen kopen we ‘beneden’ nog wat gebakjes ter ere van Pat’s verjaardag. Ik schrijf ‘beneden’ omdat ons huisje op de tiende verdieping is, dat is hier helemaal niet gek, want veel gebouwen hebben 40 verdiepingen of meer. Jammer genoeg heeft ons huisje geen uitzicht, dan zou het perfect zijn geweest. Maar we zijn zeer tevreden oa door z’n centrale ligging en het is best comfortabel. Als de taartjes op zijn en we hebben een beetje geluierd nemen we de metro naar Mong Kok. Dit is het drukste stukje Hong Kong met overal op straat kleine eetstalletjes, restaurantjes en vooral heel veel winkeltjes. Ons doel van vanmiddag is de vogeltjes markt. In onze herinnering is dit een plek waar Chinese mannetjes met hun vogeltje in een klein kooitje heen komen om hun lieveling te laten zingen samen met de andere vogeltjes. Deze keer zien we alleen maar vogels die te koop aangeboden worden. Van hele kleine vinkjes en dwerg papagaaitjes tot grote ara’s. Daarnaast worden er ook levende insecten verkocht, dit is dan weer het voedsel voor de vogels. We hebben er niets gekocht.

Naast de vogeltjes markt ligt de bloemenmarkt. Natuurlijk kennen we die in Nederland ook wel, maar hier is alles anders, dus de bloemen ook. Dat doen ze in Mong Kok wel handig, want alle waren zijn netjes gesorteerd op straat. Een straat voor vogeltjes, bloemen, gadgets, verf, behang, eten en visjes. Deze laatste is wel grappig, want ze verkopen daar oa goudvissen in een zakje. De visjes hangen in hun zakje buiten aan de wand van de winkeltjes. Naast kleine visjes worden er ook exclusieve verkocht en we hebben zelfs albino schildpadden gezien van een paar duizend euro per stuk, overal is een markt voor blijkbaar. Tussen alle kleine en rommelige winkeltjes zijn er in Hong Kok ook grote moderne malls. In een van deze malls vinden we een Duitse biergarten waar we een lekker Duits bier drinken. Vandaag gaan we weer op zoek naar lekkere sushi en die vinden we in hetzelfde winkelcentrum. De sushi is hier net wat lekkerder dan we gewend zijn in Nederland, alhoewel ons favorietje in Amsterdam er ook best mag zijn. We hebben deze heerlijke verassing van Jan en Jose gekregen voor onze verjaardagen, nog bedankt! We besluiten om, nu we toch aan het wandelen zijn door te lopen naar huis. We hebben dan heel Mong kok doorkruist en van alle kanten beleefd, de route terug gaat via de nightmarket. Het is een typische avond markt met vooral veel dezelfde kraampjes en het is er weer superdruk. Er worden vooral veel souvenirs en andere Chinese meuk verkocht. We vinden er een nutteloos kado voor Henk, daar zal hij blij mee zijn. Als we thuis zijn gaan we zoals bijna altijd vroeg naar ons bedje, morgen weer redelijk vroeg op voor een lange dag in Macau.

Dat is dus dinsdag. Via het Kowloon park zijn we in 10 minuten bij de Ferry naar Macau. We betalen 60 euro en krijgen er 2 retourtjes voor. We kunnen elk moment weer terug als het maar voor 19:30 is. De tocht gaat via Lantau en andere eilandjes en duurt een dik uur. Onderweg zien we vooral veel vrachtscheepjes en andere ferries. We hebben nog niet ontbeten en dat is best knap voor ons. Meestal wordt er wel een van de 2 een beetje kortaf als er niet voldoende brandstof in zit. Ondanks de lege tank besluiten we om naar het oude gedeelte van Macau door te lopen. In eerste instantie ziet alles er een beetje armoedig uit, maar verderop komen we bij wat grote hotels en casino’s. Hier staat bv ook een hotel in de vorm van een lotusbloem, helemaal van goud en 260 meter hoog! Bizar. Na een uurtje wandelen komen we op een pleintje dat zowaar uit allerlei Portugese gebouwen bestaat. Best logisch omdat Macau tot 1999 Portugees was, net als Hong Kong Brits was. De gebouwen zijn mooi bewaard gebleven, maar huisvesten nu vooral toeristen winkeltjes en restaurants. De honger is er nu echt en we stappen een Chinees tentje binnen met foeilelijk plastic meubilair waar we met handen en voeten en wijzen op de kaart onze gerechten bestellen. Het is zoals verwacht buitengewoon lekker allemaal en het kost geen drol. Een van de hoogtepunten van Macau, volgens Macau zelf, is de ruïne van St. Paul’s, de overblijfselen van een katholieke kathedraal. Alleen de trappen en de façade zijn nog bewaard gebleven en dat ziet er best spectaculair uit. Vooral met alle toeristen die er met hun rug naartoe staan om er selfies te nemen. Boven de ruime ligt een fort waar we onszelf naartoe slepen, het is best warm, dus dat gaat niet snel. Vanaf het fort is er een mooie uitzicht op de wijken eronder, de casino’s in de verte en de ruïne. Macau is echt heel anders dan Hong Kong. Hier valt het ons op dat er tussen de hoogbouw nog veel laagbouw is, een beetje zoals de favela’s in Brazilië. De Portugezen hebben er ook veel gebouwen met balkonnetjes achtergelaten zoals je die ook in Lissabon ziet. Verder is het wat rommeliger dan het moderne Hong Kong, maar niet overal hoor. Nadat we wat ansichtkaarten hebben gekocht pakken we de taxi naar het zuidelijke eiland waar de hypermoderne en overdreven grote casino hotels staan. Pat wil graag naar de Venetian, een casino zoals in Las Vegas. Dit is dan wel meteen het grootste gebouw ter wereld waarin gewerkt en gewoond wordt. Er is plaats om met 15.000 mensen tegelijkertijd te gokken en werken zo’n 25.000 mensen, dat is 5% van de bevolking van Macau. Nog meer bizar dus! We kennen de Venetian in Las Vegas en deze ziet er net zo uit. Met nagemaakte façades van gebouwen in Venetië, maar dan binnen met een plafond met nepwolken en een nep grachten, bruggen en gondels zoals ze ook in Venetië te zien zijn.

We wandelen er wat rond en weerstaan met gemak de gokkasten en tafels. Het is meer mensen en het gebouw bekijken, erg leuk om dit te zien. Pat wil nog even naar het Hard Rock cafe, waar we een biertje drinken en een shirt kopen. Vreemde hobby’s heeft die man toch. We kopen nog even een classic HR café t-shirt en stappen vervolgens op de bus terug naar de haven. We komen in de rij voor de boot te staan, het is nog even afwachten of we de boot van 17.30 u kunnen nemen want blijkbaar was de terugreis niet zo vrijblijvend als de dame voorspiegelde toen we de tickets vanmorgen kochten. Uiteindelijk zijn we ongeveer de laatsten die uit de “ stanby line” mee mogen met de boot, we hebben geluk. Een dik uur later stappen we in Hong Kong weer uit en als we de douane door zijn lopen we in een rechten lijn naar onze “ stamkroeg”. Totdat Syl afgeleid wordt door een Esprit outlet… daar moet wel even gekeken worden… en uiteindelijk ook gekocht worden. Ok, terug naar ons doel: de Kowloon Taproom. Als we aankomen hebben we honger en bestellen westers eten, het smaakt prima. We raken aan de praat met een Canadese literatuur professor die lesgeeft aan een van de universiteiten in Hong Kong en een Nieuw Zeelandse leraar Engels die in Shenzen woont en werkt. Senzen ligt een uurtje van HK af, op mainland China. Hij heeft af en toe een “ shot” westerse wereld nodig en komt die in HK halen. We hebben een interessant gesprek over het wonen en werken in Azië, over de Cantoneese taal. de politieke bijeenkomst die in Bejing plaatsvind zodat het congres de wensen van het volk kan aanhoren via ”gekozen” vertegenwoordigers. Het wordt wel ietsiepietsie te laat…

maar gezellig is het wel!