Happy birthday in Hong Kong!

Vrijdagavond de 13e pikken we Jo op op het afgesproken Metro station. Ze is vanuit Shanghai hierheen gevlogen om ons te bezoeken ter ere van Pat zijn 50e verjaardag. We nemen haar mee naar ons huisje om de tas weg te zetten en staan niet lang daarna weer buiten, op de drukke straten van HK. Eerst maar even eten, we stappen een klein typisch Chinees restaurantje binnen en bestellen wat van de simpele kaart. Het is smaakvol Chinees eten, heel fijn.

Daarna moeten we wat drinken dus wel lopen naar Ashley Road en bestellen een biertje, nog net in Happy Hour. Ook al zo fijn. Niet veel later zitten we bij de Kowloon Taproom waar we wat lokale brouwsels drinken en om 12 uur proosten op Pat z’n verjaardag. 50… wauw! Op naar de volgende 50 zullen we maar zeggen!

Aangezien Jo maar 1 volle dag hier is maken we het niet te laat en staan we ook niet al te laat weer op. We ontbijten met noodles en stappen in de metro naar Sha Tin, in deze wijk ligt het Man Fat Sze monastry oftewel het klooster met 10.000 boeddha’s. We zijn hier 12 jaar geleden ook geweest en zijn benieuwd of het nog net zo mooi is. We beklimmen de berg over een pad waar aan beide kanten gouden boeddha’s staan, in totaal zo’n 1000. En ze zijn allemaal anders, andere gezichten maar ze doen ook andere dingen. Sommige staan, zitten, hangen op een wandelstok, staan op een vis, zitten op een leeuw… afhankelijk van de hoeveelheid meditaties en hun verlichte staat. Gelukkig is het niet zo warm vandaag, de zon schijnt niet en de luchtvochtigheid is prima. In onze korte broeken en slippertjes is het prima uit te houden. Eenmaal in het klooster zelf zien we overal boeddha’s, variërend van groot tot heel klein en zowel mannelijk als vrouwelijk. Het is rustig hier en het ruikt naar wierook, dankzij het pad dat je door het bos en bergop loopt heb je hier het gevoel buiten de stad te zijn. We dwalen rond door de verschillende tempels en langs altaren, Pat krijgt een armbandje met een schaap eraan, het teken van zijn geboorte jaar. In een van de tempeltjes zijn alle wanden bedekt met Boeddha’s die ingelijst lijken te zijn. Het blijken een soort kluisjes of kastjes te zijn. Er staan er een paar open, die zijn leeg. Andere staan open waarbij we een blik opvangen van foto’s tegen de muur, nog weer anderen blijken echt een soort kluisjes te zijn, er liggen persoonlijke spulletjes en we zien zelfs 2 goudstaven liggen… ?? goudstaven?? Uh… misschien is het niet de bedoeling om zo schaamteloos in de openstaande kastjes te kijken. Aangezien we ons goede karma niet willen verspillen laten we het erbij en lopen weer naar buiten. Wandelen maakt hongerig en we bestellen wat vegetarische gerechten uit de boeddhistische keuken, het smaakt heerlijk!

Tijd om verder te gaan, we lopen langs alle boeddha’s terug naar beneden en duiken de metro weer in, deze keer richting Mong Kok, het drukste stukje stad. We struinen door deze hele drukke wijk, die op zaterdagmiddag helemaal lijkt uit te puilen. Mensen hier hebben geen last van het willen hebben van persoonlijke ruimte dus er wordt aardig wat af aangeraakt. Even wennen voor ons. We lopen Jo achterna als ze een platenwinkel wil bezoeken waar ze al eens eerder is geweest. Het blijkt een winkeltje te zijn ergens op de 3e etage van een oud HK stijl flatje, zouden we zelf nooit gevonden hebben. Leuk dus om ff rond te kijken en de twee dikke katten te bewonderen die hier rondlopen. Het is ondertussen al 17.00 uur en tijd om richting Hong Kong eiland te gaan voor ons gereserveerde tafeltje bij een speak-easy eettentje. Een speak-easy is over het algemeen een bar die niet aangegeven wordt en waarvoor je een codewoord nodig hebt om binnen te komen. Het blijkt een hele scene te zijn hier in Hong Kong maar ook in de rest van China. Jo vertelt ons dat ze zelfs in Amsterdam in een speak-easy is geweest…. ok…. da’s nieuw voor ons. Volgende x maar naar op zoek in onze hoofdstad. Afijn, we lopen eerst nog naar de 4 laatste gas lantaarns van de stad, om de hoek blijkt ook een speak-easy te zijn maar we zien er te shabby uit volgens de mensen bij de deur om binnen gelaten te worden. Hahahaha, het zag er aan de buitenkant ook wel uit als een hele chique wandelstokken winkel (echt waar!). Uiteindelijk komen we in het tentje waar we hebben gereserveerd, en zitten in de rooftop bar (7e verdieping dus errug laag) iets te drinken en uiteindelijk ook heel lekker te eten. Het eten is soort van scherp maar precies zo dat je ervan wil blijven eten. Happy! Wat een fijne relaxte maar toch actieve verjaardag. We blijken 35 verdiepingen te hebben gelopen en 16 kilometer…

Hong Kong heeft meer de 300 gebouwen hoger dan 150 meter en meer dan 2700 gebouwen hoger dan 100 meter!

We besluiten deze leuke dag af te sluiten in onze stamkroeg, de Kowloon taproom. Dus zetten we onze stramme benen weer in beweging om naar de metro te lopen. Vaak lijkt die dichtbij te zijn maar als je dan eenmaal het eerste bord metro volgt blijkt het gewoon nog hele einden over overdekte wandelwegen te zijn of door felverlichte tunnels. Vooraal aan de HK Central zijde is het aantal overdekte wandel (snel)wegen zeer uitgebreid. Er is natuurlijk wereld langste roltrap van 790 meter. Daarnaast zijn er tientallen flyovers voor voetgangers. Dit zijn vaak zeer brede aandelenwegen, natuurlijk overdekt die boven de straten zweven. Meestal zit er tussen de wandelwegen een mall waarin van stinkend duur tot relatief goedkoop geshopped kan worden. Eenmaal bij de metro is het dan appeltje-eitje om de juiste lijn te vinden. We stappen aan de Kowloon kant weer uit en strijken neer voor een laatste biertje. Jo vliegt morgen weer op tijd richting Shanghai, we maken het dus niet al te laat.

Zondagochtend…. worden we fris en fruitig en met spierpijn in de kuiten wakker dus enigszins stram stappen we uit bed. Jo staat alweer te springen, die heeft nergens last van, ze is dan ook nog heel jong en fit! We drinken nog even koffie samen en dan brengen we haar naar het metro station. Jammer dat het zo kort was maar fantastisch dat ze er was. Vandaag wordt een beetje een rustig dagje voor ons, we lopen naar de winkel voor water, wc papier en bananen en nadat we dat thuis hebben neergezet lopen we de straat weer op voor een ontbijt. Deze keer kiezen we voor de westerse variant van een broodje en koffie. Al mensen kijkend en ons verbazend over de rijen wachtenden voor de deur van een aantal restaurantjes lopen we naar ons huisje om even wat te schrijven, met foto’s te prutsen en nog een klein dutje te doen. Na het dutje vinden we eindelijk hoe we warm water uit onze douche kunnen krijgen, joepie! We zoeken een goed sushi restaurantje, lezen nog wat en gaan uiteindelijk de straat weer op. Het goede sushi restaurant zou 3 metro stops verder moeten zijn in de drukke wijk Hong Kok, we we gisteren ook waren. We snappen er niets van, er is vrijwel niemand op straat, zelfs geen auto’s. We kunnen ons van de vorige keer niet herinneren dat op zondag vrijwel alles dicht is. Zelfs Apeldoorn is drukker op een zondag. Misschien is het een feestdag ofzo. Onverrichte zaken gaan we terug naar Tsim Sha Tsui en vinden daar wel een sushi tent die open is. We zitten er bijna alleen, dus we blijven niet erg lang. In onze stamkroeg drinken we een laatste biertje en op de terug weg naar huis kopen we nog wat fried buns, gekke mini broodjes met inhoud, lijkend op dim sum. Na deze relatief rustige dag kunnen we er morgen wel weer tegenaan.

Tot dan P+S+J