FOTO'S | FILMPJE |
Syl werkt maandag ochtend nog wat uurtjes, Pat is al sinds donderdag vrij. Als Syl rond 1 uur thuis komt kunnen we vrijwel meteen weg. De tas is gepakt en we hoeven vandaag maar een klein stukje. We hadden bedacht eerst naar Venlo te rijden om de dag erna naar de Elzas te gaan. In Venlo kunnen we in het comfortabele appartement van Jan en Jose logeren, met uitzicht op de Maas. Als we aankomen wandelen we eerst een tijdje door de stad, het centrum van Venlo is gewoon leuk!
Tegen de avond wandelen we terug naar huis om daarna een boodschap te gaan doen bij de Appie. Syl kookt een pasta en even later gaan we weer op weg naar het centrum. Daar drinken we een wijntje/biertje op de markt en ook op de werft. Dit is een hip nieuwbouw gebied met een haventje en restaurants dicht aan de Maas. Als wij er op een terrasje gaan zitten is er een ploeg mannen bezig met kano polo, als dat tenminste zo heet. En spelletje 5 tegen 5 in een kano, heel bijzonder om te zien. Men gooit de bal naar elkaar, maar af en toe wordt er ook hard met de peddel tegen de bal gemept. Op dinsdagochtend rond 9 uur stappen we in de auto en scheuren in 5 uurtjes naar ons hotel in Niederbronn-les-Bains. Dit plaatsje ligt in de Noord Vogezen en is duidelijk niet het gehoopte wijngebied. Onderweg komen we wel veel wijnboeren tegen en een erg mooi wijngebied, maar dat is in Duitsland. Tja, dat krijg je als je je niet verdiept in de ligging van een hotel voordat je het boekt… :-)
Ons hotel is een typische blokkendoos, weinig inspirerend, maar redelijk comfortabel. Het is echt heel mooi weer, dus we staan snel op straat en vinden in een mum een bakkerij met een terrasje. Hier drinken we koffie, eten een belegd stokbrood en doen nog een bakkie. Het dorpje met z’n 4500 inwoners is best uitgestrekt, vooral omdat er veel ruimte huizen met tuinen staan. We wandelen wat trappen op en staan al snel over het dorp te loeren. Het dorp ligt in een smal dal waar we weer naartoe afzakken. Aan de andere kant van het dalletje lopen we de trappen weer omhoog om de omgeving aan deze kant te bewonderen. Erg hoog zijn we niet, zo’n 200 meter. Via het kerkhof met goed uitzicht op de omgeving wandelen we terug het dorp in. Hier gaan we op een terrasje zitten voor een wijntje/biertje. Na 1 glas zien we de stoelen om ons heen naar binnen verdwijnen, huh, het is 6 uur! Nou a het zal wel, we bestellen nog wat, maar voordat we ons drankje hebben is het terras opgeruimd en zitten we er met z’n tweeën. Goed, dan maar naar het hotel om de vouchers op te halen voor het set menu dat 1x bij dit reisje zit. Voor de tweede keer in ons leven hebben we een georganiseerd reisje geboekt, de eerste was niet onze favoriete reis, maar we geven het nog een kans. Deze hebben we via de ANWB geboekt, voor een uiterst vriendelijke prijs. Normaal zijn we niet van het boeken of plannen maken en gaan we vaker met het vliegtuig dan met de auto. Dus eigenlijk is het een experiment. Enfin, met de vouchers in onze knuisten stappen we het terras van het voor ons uitgekozen restaurant op. Het is er wonderbaarlijk druk, waarschijnlijk meer Nederlanders met zo’n papiertje. Het eten is er lang niet slecht, maar liever kiezen we het voortaan zelf uit. Om 10 uur zijn we alweer in het hotel, hier kunnen we nog een wijntje/biertje drinken die we beiden eerder in de lokale supermarkt hebben gekocht.
Woensdag ochtend is het ontbijt prima, erna stappen we weer in de auto. Op weg naar Straatsburg, dit doen we met een omweg omdat we wel wat van dit deel van de Vogezen willen zien. Opvallend is dat hier helemaal geen druiven worden geteeld. Wel ontzettend veel mais, dus we rijden 2 uur lang door mooie glooiende akkers vol met hoog mais. Her en der is het gras gemaaid waardoor het landschap zich als een prachtige lappendeken aan ons presenteert. In het deel waar we nu rijden is weinig bos, daarvoor moeten we wat westelijker of zuidelijker. We rijden met ons karretje door talloze ‘picture perfect’ dorpjes. In het oudste en centrale deel van deze dorpjes staan veel mooie vakwerkhuisjes. Vermoedelijk waren dit ooit boerderijen. Aangekomen in Straatsburg vinden we snel een parkeerplaats en als we daaruit komen hebben we meteen uitzicht op een bijzonder deel van de stad. Het centrum ligt op een eiland en waar we nu staan gaan 5 armen van een rivier de stad in. Over deze 5 armen lopen bruggen met daartussen grote torens, een bijzonder gezicht. Het centrum eiland is niet groot waardoor we alles in een paar uur kunnen bekijken. Maar eerst natuurlijk een bakkie koffie met een taartje, heerlijk. Een aantal wijkjes is extra mooi omdat er nog vakwerk huizen staan, hier is het ook het drukst. Eigenwijs als we zijn gaan wij vaak de andere kant op om de drukte te voorkomen en de andere kant van dit mooie centrum te bekijken. In het centrum staat ook een enorme kathedraal, de Notre Dame. Bij ons arrangement zit ook de toegang tot een klok, maar we zijn te laat. we besluiten wel de 330 treden tellende toren te beklimmen, een hele klus, maar wel met mooi uitzicht. We zien oa het zeer oude centrum onder ons, maar ook de hogere bergen wat verder weg. Ook zien we het gebouw van de Europese Unie, zoals verwacht een pompeus gebouw.
Pat koopt nog wat biertjes bij vermoedelijk een van de weinige bierwinkels in dit gebied. Wat trouwens ook opvalt is dat hier net zoveel Winstubs als Bierstubs zijn. We rijden via een andere en netzo zo mooie route terug naar Niederbronn-les-Bains. Onderweg natuurlijk weer veel groen, mais, koeien en dorpjes. Maar op deze route ook best veel hop plantages. Daar word Pat dan weer blij van. Eenmaal terug wandelen we naar een restaurant waar we wat lokale gerechten bestellen. Ook nu weer vroeg terug in het hotel.
Morgen gaan we dit deel van de Elzas verder verkennen
FOTO'S | FILMPJE |
Reacties mogelijk gemaakt door CComment