Blijven we hier?

Donderdag worden we wakker van de kerken bij ons in de buurt, deze beginnen om 7 uur herrie te schoppen. Een mooie tijd om wakker te worden voor douche en ontbijt. We willen beginnen met een wandeling naar een nabijgelegen ruïne, helemaal lukt dat niet, want na 20 minuten zijn we de weg al kwijt. Maakt niet uit joh, we maken onze eigen wandeling wel. Na anderhalf uur wandelen gaan we richting auto om binnendoor naar het kapelletje op de rots van Dabo te gaan. Eerst kopen we wel een stokbrood met wat beleg voor vandaag. Onderweg ook weer veel lieve dorpjes, maisvelden en mooie glooiende akkers. Na een tijdje door wat smalle valleitjes en bossen te hebben gereden vangen we een glimp op van de rots. Een hele bijzondere rots, bovenop een kleine losstaande berg.

De berg lijkt van boven plat, daar bovenop staat een ovalen rots en daar weer bovenop een kapel. We rijden er onderlangs om een paar kilometer verderop te parkeren en op een bankje onze boterhammen op te eten. We hebben daarbij uitzicht op een boerderij en in de verte de rots van Dabo, mooier kan toch niet? Na de lunch rijden we de berg op om onderaan de rost te parkeren. We betalen een paar euro om de rots te beklimmen om van het mooie uitzicht te genieten. Het is mogelijk om de toren van de kapel omhoog te gaan, dus dat doen we dan ook maar. Een smalle spiltrap brengt ons omhoog. Het torentje is bovenop heel smal en eng, ook vanwege de vele wespen. We gaan maar weer snel naar beneden.

De auto word door Pat terug gestuurd richting de bootlift van Saint-Louis-Arzviller. Dit is in feite een bak water van 45 meter lang en 5 meter breed. De lift is ter vervanging van 17 sluizen. Het hoogteverschil is dan ook 44 meter. Van binnen varen, met de lift omhoog worden gehesen en naar buiten varen duurt ongeveer 20 minuten. Het is erg bijzonder om te zien hoe een lang schip van een meter of 20 zo naar beneden of naar boven wordt vervoerd. Via een ingenieuze constructie wordt de zware bak op wielen naar boven en beneden getakeld langs een schuine baan. Om het niet al teveel energie te laten kosten zijn er 2 gigantische tegengewichten die in de tegenovergestelde richting rijden. Het bouwwerk is schijnbaar vooral interessant voor oudere mensen die er met busladingen tegelijk op af komen.

Het is vandaag weer een warme dag, eigenlijk zoals de vorige dagen is het ’s morgens 23 graden en loopt het ’s middags op tot 30 graden. In de schaduw is het prima te doen, zeker in de bossen waar we vandaag rijden. Na de scheepslift te hebben bewonderd rijden we terug naar ons hotel. In het plaatsje waar we verblijven drinken we een biertje/wijntje in de lokale kroeg. De enige plek waar ze iets anders dan pils verkopen. Wat bier betreft loopt men hier heel erg achter, in de restaurants en cafe’s wordt helemaal geen speciaal bier geschonken. Ze willen nog wel eens een limonade door het bier gooien, maar dat is helemaal verschrikkelijk. Her en der is wel een winkeltje te vinden met wat lokaal bier hoor, maar heel speciaal is het niet. Enfin, we eten een lokaal gerecht bij de witte haan en gaan terug naar onze kamer. We hebben besloten dat we hier niet willen blijven. Er is gewoon te weinig te beleven voor ons. Het plan is om vrijdag nog wel naar Colmar en de wijnroute te gaan, maar dan zaterdag terug naar Venlo te gaan.

We waren toch iets te enthousiast toen we dit hotel boekte. Maar ach, het was een leuk experiment waar we weer wat van hebben geleerd. Hotelletjes in slapende dorpen waar ze om 7 uur de terrassen dichtdoen is niets voor ons!

Groetjes, Pat en Syl