Van 12 april t/m 3 mei 2006 zijn we voor vakantie en familie bezoek naar China geweest. Eerst een weekje Beijing en daarna 2 weken Hong Kong voor familie bezoek.
Vanuit Dusseldorf zijn we via Londen en Hong Kong naar Beijing gevlogen. Na een voorspoedige reis van erg veel uren kwamen we opvallend fit in Beijing aan. Er was van te voren een hotel geboekt en we waren zo slim om de Chinese naam van dit hotel uit te printen. Dit is trouwens meteen een goede tip, vraag bij de balie van je hotel om even de naam in het Chinees op te schrijven voor de taxi chauffeurs.
Beijing is een erg mooie stad met veel laagbouw en mooie gebouwen en parken. Aangezien alles met taxi’s te doen is in Beijing maakt het alle bezienswaardigheden goed bereikbaar. Ons hotel lag achter de verboden stad, op loop afstand dus. De verboden stad is de moeite waard om eens goed te ontdekken. Voor de meeste mensen zal 1 dag voldoende zijn. Als je de lokale Chinese bezoekers wat ontwijkt door niet de gangbare route te volgen zul je merken dat de stad op sommige stukken verlaten is. Op het moment dat wij er waren gedeeltes van de (verboden) stad in onderhoud vanwege de olympische spelen van 2008. Sommige gebouwen zien er uit als nieuw en zijn dus al opgeknapt. Andere staan in de steigers en weer andere zijn nog orgineel. Dit is eigenlijk wel een unieke manier om de verboden stad te bekijken.
Voor de ingang van de verboden stad ligt het grootste publieke plein ter wereld: het Tiananmenplein. Dit plein, ook wel 'Plein van de hemelse vrede' genoemd staat o.a. bekend om de studenten opstand van 1989. Het plein is werkelijk enorm en goed bereikbaar via taxi, fiets, bus of metro. Aan het plein ligt ook het mausoleum van chairman Mao, dit hebben we niet bezocht.
De 2de dag van ons bezoek aan Beijing hebben we een busje met chauffeur en gids geregeld voor een bezoekje aan de Chinese Muur. Er zijn diverse stukken van de 5000km(!) lange muur te bezoeken vanuit de stad. Deze zijn allemaal binnen 1 dag te bezoeken zodat je 's avonds weer in je hotelletje kunt slapen. Onderweg naar het door ons uitgezochte stuk muur, kwamen we vasy te zitten in het verkeer. We hebben direct besloten ergens anders heen te gaan, dit werd Badalin. Bij aankomst schrokken we nogal van het Disney Land gehalte. Overal tourbussen en mass's toeristen. Het gaat hier om het meest beozchte en opgeknapte gedeelte. Het lijkt erop dat de muur hier speciaal is neergezet voor de toeristen. Na een korte wandeling van ong. een uur hebben we een t-shirt gekocht en zijn we op weg gegaan naar de graftombes van de keizers. Het gaat om 13 tombes waar de laatste 13 ming dynastie keizers liggen. Deze mannen waren bezeten van grootheidswaanzin (ze dachten allemaal een zoon van god te zijn). Zo zijn de graven dus ook, groots, maar zeker de moeite van een bezoek waard. 's avonds terug in de stad zijn we authentieke peking eend gaan eten. Dit is zeker aan te bevelen, gewoon doen dus.
's morgens stonden met zonsopkomst alweer vroeg op het tiananmenplein om het hijsen van de vlag te bekijken. Het is vooral een spectakel om al die kleine chineesjes te zien rennen om op tijd bij de vlag te zijn, bussen vol. Blijkbaar vonden de chineesjes ons ook een behoorlijk spectakel, we werden vaak op de foto gezet. Vooral de schooljeugd was geinterreseerd in een foto met ons. Na dit communistische gebeuren hebben we ontbeten en zijn daarna de verboden stad nog eens gaan verkennen. 's middags fietsen gehuurd om ook op deze manier de stad te kunnen beleven. Dit is een absolute aanraden, Beijing op de fiets is een must. Zo kun je fietsen op wellicht wel de breedste fietspaden ter wereld. Een tochtje door de Hutongs (woonwijken) is erg interresant, hier wonen de werkende chinesen en is dus vrij authentiek.
Een bezoek aan het zomerpaleis hebben we kort gehouden. Het was weekend en een favoriet bij de lokale bevolking, druk druk druk. Ook hier veel gebouwen in de steigers waardoor we besloten hier een andere keer wel heen gaan ;-)
Voor de laatste dag hadden we wederom een auto met chauffeur gehuurt. Wilde nu de chinese muur wel eens echt beleven, op naar Jingslanling, 3 uur rijden vanaf het centrum. Het stuk Jingslanling - Simatai is zo'n 10km en voor het grootste stuk niet gerestaureerd. We besloten de wandeling van 10km te doen om de muur beter te bekijken. Bij aanvang werden we meteen aan 2 'gidsen' gekoppeld. Deze dames hebben ons netjes begeleid naar precies de helft van de wandeling. Ondanks dat de dames zich opdrongen hebben we het geaccepteerd en uiteindelijk was het best leuk. De eerste paar 100 meter van de muur is hier opgeknapt. Daarna is het af en toe klauteren en klimmen over de brokstukken. De muur loop overal mooi over de bergkammen zodat je altijd goed zicht hebt over grote stukken, zeer indrukwekkend! We waren erg onder de indruk van dit gebied. Halverwege de wandeling kwamen we bij het simatai gedeelte en moesten daar opnieuw een entree kaartje kopen, tsja, toch maar doen anders moeten we weer terug. Uiteindelijk na 4 uur wandelen over dit prachtige stuk kwamen we bij het eindpunt aan waar onze chauffeur al op ons stond te wachten. Als je een keer in de buurt bent is een dagje 'muur bezoek' een absolute aanrader.
Overigens, alle indianenverhalen over spugende chinezen en vreemd eten is in Beijing niet perse aan de orde. In Beijing zijn prima restaurants te vinden 'waar ook wij' lekker kunnen eten. Natuurlijk kun je voor je inseketen, 1000 jaar oude eireren, schilpadjes, slangen, zeepaardjes etc... terecht, maar je bent er zelf bij........
Reacties mogelijk gemaakt door CComment