Dachau en een wandeling in Munchen

Donderdag ochtend doen we rustig aan. Bij de kamping winkel kopen we een ontbijt dat we rustig bij onze tent opeten. Pas om 11:00 stappen we in de auto op weg naar Dachau. Het is 3 kwartier rijden op de rustige wegen. Als we aankomen merken we pas dat het loeiheet is vandaag. We hebben deze vakantie uberhaubt nog geen dagen onder de 30gr. gehad. Dachau is het eerste concentratiekamp dat de Nazi's hebben ingericht. Het werd opgericht in 1933 om politieke gevangenen in onder te brengen. Er zijn in totaal zo'n 200.000 mensen in opgesloten geweest. 30.000 tot 43.000 zijn er overleden.

Ondanks dit hoge sterfte cijfer was het geen vernietigingskamp. Aan het einde van de oorlog is er wel een gaskamer gebouwd, ook is het crematorium toen uitgebreid. De meeste mensen zijn er overleden vanwege de slechte omstandigheden en het hardhandige optreden van de SS. In het kamp werden ook experimenten met mensen gedaan. Onder andere werd er getest met overdraagbare ziektes. Wij liepen het kamp binnen via het Jourhaus. Dit was lange tijd de enige ingang naar het kamp. Op de poort staat de spreuk 'Arbeit macht frei' nog steeds. Het terrein is enorm groot, maar er staan niet veel gebouwen. Toen het kamp nog in gebruik was stond het vol met langgerekte barakken. In deze barakken werden de gevangenen gehuisvest.

Een nagebouwd exemplaar van een barak is toegankelijk. In de ruimtes staan houten bedden van 3 hoog. In sommige ruimtes staan gewoon lange bedden zonden enige afscheiding, hier sliepen de mensen hoofd aan voet. Weinig comfortabel. Het regime was uiteraard ronduit wreed, er werd verwacht van de gevangenen dat ze hun bedden secuur opmaakten, met aan de bovenkant een halve hand-breedte laken over de deken. Als dat niet zo was uitgevoerd moet men een uur aan de boom op het reveille terrein hangen, weer of geen weer. In het kamp zaten joden, homo's zigeuners, geleerden en geestelijken. Alleen die laatste groep had enig uitzicht op vrijlating. Het 'enige' dat ze moesten doen was hun geloof afzweren.... Op het terrein net buiten het kamp was een angora konijnen fokkerij, voor de voering van de uniformen en dekens voor Luftwaffe personeel. Om het hele kamp heen zijn greppels gegraven met daarachter een hek van prikkeldraad. Om het terrein staan 7 wachttorens die altijd bemand zijn en vanwaaruit direct geschoten wordt indien iemand uit wil breken. Geen kans dus. Op het terrein staan nu een synagoge, Russisch orthodoxe en Katholieke kerk ter nagedachtenis aan de slachtoffers. Het is een ronduit trieste bedoening. Om bij te komen van de indrukken en warmte drinken we even wat in het restaurant en stappen vervolgens weer in de auto. Terug naar de camping.

We gaan ff lekker nixen, wat in ons geval betekend dat we keihard in slaap vallen. Als we wakker worden is het tijd voor een biertje dat we nuttigen in de Biergarten iets verderop. Hier hoeft nooit lang gezocht te worden naar een verkoelend drankje in de schaduw van grote bomen. Syl eet een kinder portie Wiener schnitzel, wat nog steeds te veel is en Pat eet een halve Schweinshaxe. Prima gut burgerliche Kuche. O ja, het toetje delen we: Kaisersmarn, een soort kleine stukjes pannenkoek met rozijnen, amandelstukjes en appelmoes. Na dit maal lopen we een extra rondje om terug naar de kamping. Om 22.00 uur gaat ons licht uit.

Vanochtend, vrijdag de 13e, worden we om 8.00 uur wakker. Heerlijk uitgerust douchen we en ontbijten we. Op de groene camping is het rustig en na een ieniemienie regenbuitje is het weer wat frisser dan de afgelopen dagen. Dat betekend dat het maar 22 graden is om 9 uur. We stappen op onze huurfietsen en rijden in een half uur naar de Mariaplatz. Munchen is een groene en overzichtelijke stad en vanuit de camping fietsen we dan ook uitsluitend over de groene oever van de Isar. Hier recreeren erg veel mensen aan in en op het water. Op meerdere plekken wordt er gesurfd op de rivier. Op de Mariaplatz drinken we een te duur bakkie koffie, maar wel met uitzicht op de uitvoering van een levensgroot klokkenspel in de toren van het nieuwe raadhuis. Het poppenspel beeld een riddergevecht uit, een van de ridders wint in het spel. Vooral de hordes toeristen die via hun schermen het spel bekijken is erg boeiend.

De rest van de dag doen we een wandeling uit de LP. Deze is slechts 6km, maar met ons tempo doen we er een uur of 4 over (!) de wandeling loopt eerst door de altstadt om na een tijdje uit te komen in Europa's grootste stadspark, The English Garden. Dit park is groter dan Central Park in NY! Direct bij de entree van het park zijn de inmiddels beroemde rivier surfers hun hobby aan het uitoefenen. De gemeente heeft de Isar zo geconstrueerd dat er een zeer sterke golf aanwezig is. Dit is ontdekt door surfers en is nu een drukke plek voor beoefenaars en bewonderaars. Het is daadwerkelijk spectaculair om die mensen bezig te zien. Vanaf de wal gooien ze hun plank het water in springen erop alsof het een skateboard is. Dan is het zigzaggen op de stilstaande golf. Er schijnen zelfs fanatieke beoefenaars te zijn die rivier surfen op de Olympische Spelen willen hebben, wij snappen dat wel.

Het park is ondanks de hitte lekker koel door z'n bomen en stromende watertjes. Het is er gezellig druk met wandelaars, fietsers, hardlopers en ouders met hun grut. Na een kilometer komen we bij een soort Griekse Tempel op een kleine heuvel. Vanaf de heuvel hebben we een super uitzicht op de vele torens van de Altstadt. We lopen rustig door richting de Chinese toren. Een houten bouwwerk in Chinese stijl. Eromheen is de grootste biergarten die we ooit hebben gezien. Er zitten hier naar schatting 2000 mensen, de biergarten biedt echter ruimte aan een veelvoud hiervan. Lekker rustig genieten we van een bier en bretze. Bretze is een soort brood in de vorm van een krakeling met zout erop, erg lekker als ze vers zijn! Die dingen variëren in maat van een halve hand tot 30 cm en worden onderling tijdens het drinken gedeeld zoals onze chippies. In de toren speelt van tijd tot tijd een hoempapa band z'n opbeurende muziek. Het is een gezellig bedoening, ondanks de vele mensen is het er opvallend rustig, erg gezellig eigenlijk. Na wat gedronken te hebben lopen we het park weer uit. Het park is te groot om in een middagje goed te bekijken, een andere keer dan maar.

In de Altstadt gaan we nog wat terrasjes langs en eten bij de Weissen Brau lekkere lokale gerechten. Deze keer vinden we de perfecte route terug en fietsen in record tijd naar de kamping. Het is nog licht en prima weer om de avond buiten voor de tent af te sluiten. Op de achtergrond lijkt een concert te spelen. Waarschijnlijk Black Sabbath, we zagen namelijk veel mannen in het zwart in hun t-shirts door de stad banjeren. Ook is er wat rumoer vanwege de eerste wedstrijd van het NL elftal voor de WK. We stellen het slapen nog maar even uit...

Gruss dich