Beieren in Washington

Op zondagochtend zijn we traditioneel weer op tijd wakker. We hebben nog wat dingen te doen in het park dus rijden we Wells Gray weer in. De eerste stop is de Dawson waterval, dit is de breedste waterval van het park en kunnen er meteen naast staan. Daardoor zien we goed met welke snelheid het water stroomt en hoe het naar benden stort. We rijden nog even terug naar de weg waar we moederbeer met haar jong hebben gezien in de hoop dat ze daar weer rondscharrelen, maar dat was iets te veel gevraagd. We stoppen nog bij Moul falls, waar Jan en Jose nog naartoe wandelen. 

In die tijd pakken wij onze tassen in, lezen wat, kijken een filmpje en kijken mensen op deze drukke plek. Als we terug zijn op de camping douchen we, drinken we een biertje en gaan vervolgens naar het tegenovergelegen BBQ restaurant. Daar eten we heerlijk, de beef brisket heeft 14 uur op de bbq gelegen en dat is te proeven! Natuurlijk was het veel te veel maar een doggiebag is hier heel normaal. We hebben een gezellige laatste avond met veel lachen en als we op maandagochtend om 06.30 u opstaan is het zo ver. We laten Jan en Jose achter in de camper, die hebben nog 2,5 weken om de bekende nationale parken zoals Banff en Jasper te bekijken voordat ze de camper in Seattle weer inleveren. Wij stappen op de groezelige Greyhound bus naar Vancouver. Het blijkt een prachtige rit te zijn door een bergachtig gebied met een pas van zo’n 1200 meter waar nog veel sneeuw ligt. Die Greyhound was lag nog ergens onderin onze bucketlist, check!

Een half uur later dan gepland komen we in Vancouver aan waar we ons hotelletje opzoeken. Het is een keurig kamertje met badkamer op de gang. Prima voor een nachtje. We hebben honger dus gaan we op zoek naar eten. We komen terecht in downtown Vancouver, een buurtje dat Yaletown wordt genoemd. Het blijkt een hele leuke buurt te zijn waar nog lage oude gebouwen staan met veel restaurantjes, barretjes en aparte winkels. Heel anders dan het Gaslight district waar alle toeristen dingen zijn.

Op dinsdag begint ons nieuwe Amerika avontuur. We hebben een Dodge Charger gehuurd voor de komende 10 dagen waar we mee door de staten Washington en Oregon gaan crossen. De auto kunnen we inleveren op het vliegveld van Seattle. Het blijkt echter zo te zijn dat een auto die in Amerika ingeleverd wordt ook Amerikaanse nummerplaten nodig heeft en een Dodge Charger hebben ze momenteel niet staan. We krijgen een Mazda CX6 mee, een SUV dus en helemaal geen sportauto…. Ze proberen het te verkopen als een gratis upgrade wat het feitelijk ook is aangezien deze auto groter en duurder is in huur maar eigenlijk hadden we ons verheugd op de snelle race auto. Dat lijkt echter iets te zijn wat Amerikanen (of Candezen in dit geval) niet snappen, dat wij, Europeanen, graag een x in een race auto willen rijden… Nou ja, het is nou eenmaal niet anders en ik heb er weer wat van geleerd, ik moet mijn YourTravel Apeldoorn klanten op het hart drukken dat het een aanvraag is, geen garantie als je een bepaalde auto huurt. Afijn, we stellen het juiste adres in in de navi en rijden soepeltjes de stad uit. Eindpunt van vandaag: Leavenworth, Washington, USA. We hebben 380 kilometer voor de boeg en het gaat allemaal soepel. Totdat we bij de grens komen, daar wachten we meer dan een uur voordat we Amerika binnen mogen. We lunchen met een hamburger, kopen water en koekjes en stappen weer in. Als we vlak boven Seattle de snelweg verlaten komen we op de Stevens pass highway Deze weg kronkelt door de Cascade bergen, het is rustig en groen en af en toe zien we een visarend rondcirkelen. We rijden door kleine dorpjes met namen als Gold Bar en Index waar werkelijk niks is, niet eens een supermarkt. Het rivierdal dat we volgen wordt steeds smaller totdat we door een echte kloof rijden die uiteindelijk uitkomt bij het Beierse dorp Leavenworth.

Beiers?! Ja hoor. Hier midden in de staat Washington ligt een dorp dat sprekend lijkt op een Beiers dorp. Inclusief alle muurschilderingen, bloembakken aan de balkons, de Beierse vlag, biergartens en bratwursten. Het is waanzinnig! We checken in in ons keurige hotel, dat er natuurlijk ook uitziet als een Beiers hotel, gooien de tassen neer en lopen naar Front Street oftewel Alpenstrasse. We zijn toe aan wat drinken dus gaan we in een biergarten zitten en bestellen een lokaal gebrouwen bier. Smaakt prima en we zitten buiten om 18.30 uur ’s avonds, zo warm hebben we het al tijden niet meer gehad! We wandelen wat rond, verbazen ons over het Duitse karakter van het dorp en over het feit dat alles is aangepast. Er komt zelfs Beierse muziek uit de muziektent midden in het dorp. Het enige dat niet klopt is de klok, die slaat ieder half uur maar dan 9 minuten over heel en 9 minuten over half…. huh? We drinken nog ergens wat en eten er een Bretze en Currywurst bij met Sauerkraut. Smaakt prima! Het is nog niet laat als we terug gaan richting kamertje en een beetje tv kijken en een verhaal schrijven.

We blijven 2 nachten in het Beierse Leavenworth en dus hebben we woensdag de hele dag de tijd om ons te verbazen over dit dorp. We lopen rond, maken foto’s, lachen, eten een gebakje, gaan ff chillen op ons kamertje en gaan vervolgens in de zon bier en pizza eten/drinken. We kletsen met een local en komen erachter dat Leavenworth een oud stadje is dat vroeger leefde van de houtindustrie. Toen dat minder werd is er bedacht dat de ligging van het dorp perfect lijkt op de ligging van een Beiers dorp en dat het leuk zou zijn als er meer toeristen zouden komen zodat er weer inkomsten zouden zijn. En dus zijn in de jaren 60 de eerste gebouwen omgebouwd tot Beierse huizen, hotels en winkels. Tegenwoordig is er een welstandscommissie en mag er niks verandert worden voordat de commissie zijn toestemming heeft gegeven. Dat zorgt ervoor dat de 8 blokken die het Beierse gebied bestrijken helemaal in het juiste thema zijn. Dus van eten tot muziek tot gebouwen… helemaal Beiers. Maar er wordt geen woord Duits gesproken, blijft toch gek! Morgen verder naar het plaatsje White Salmon!

Guten tag