San Francisco

Dag 5-7. Hernieuwde kennismaking met Frisco! Na een veel te lange vlucht (6! uur van Philly naar San Francisco) komen we aan op bekend terrein. De tassen zijn snel gehaald en er staan genoeg taxi's klaar om in te springen. Rond 22 uur zijn we in het historische Queen Anne hotel. Dit hotel is Victoriaans ingericht en de stijl is werkelijk tot in de puntjes doorgevoerd. Zo zijn er 2 haarden in de lobby die constant branden, er hangen overal overdadige gordijnen en ook de stoelen zijn overdadig. Helemaal leuk! De kamer is prima en we ontdekken al snel dat het bed heeeerlijk slaapt.

We zijn desalniettemin voor de wekker wakker (tijdsverschil op tijdsverschil daar raken lichamen van in de war) en gaan na het ontbijt op weg.

We lopen eerst door Pine street, de straat waar Syl woonde toen ze hier in 1998 een half jaar werkte. Daarna lopen we via het Fairmont Hotel boven op Nob Hill (stijl, stijl, stijl) richting Fishermans wharf. Dit doen we via veel omweggetjes omdat we overal leuke huizen en uitzichtpunten zien. Uiteindelijk vangen we onze eerste blik op van de Golden Gate Bridge en die ziet er als altijd weer geweldig uit. Het weer is prachtig dus we drinken koffie in de zon, zonder jas. Aaaahh, fijn! Vandaag wordt de finale van de Superbowl (American Football) gespeeld. Dit jaar staan de San Francisco 49-ers tegenover de Baltimore Ravens. Het blooft een feestje te worden dus reserveren we een tafeltje ergens in een kroeg zodat we dit typisch Amerikaanse fenomeen helemaal kunnen volgen.

Na de koffie lopen we over Fishermans wharf, zien de zeeleeuwen, genieten van het zonnetje en het uitzicht en lopen rond 2 uur richtig kroeg. De wedstrijd begint om 3 uur en ons tafeltje wordt tot 2 uur vastgehouden. Uiteindelijk blijft de kroeg zo goed als leeg dus gaan we weer weg nog voor het begin van de wedstrijd. We lopen via Chinatown naar het centrum bij Union Square waar het feest zou zijn maar ook daar zien we weinig activiteiten. Ach, dan gaan we maar even naar ons kamertje, we zij eigenlijk best moe. Uiteindelijk komen we de kamer niet meer uit. We doen een dutje, lezen wat, kijken tv. Kortom, beetje chillen.

Jammer genoeg gaat maandag ochtend om 5 uur de telefoon. Sindsdien kunnen we niet meer slapen, om 7 uur zitten we al aan het ontbijt. Niet veel later lopen we de stijle straten weer door. We wandelen door een mooie wijk met veel fel gekleurde houten huizen naar Alamo square. Aan dit park staan de beroemde Victoriaanse huizen die ook wel The Painted Ladies worden genoemd. Via Haight street, waar de hippie beweging in de jaren 60 opkwam, lopen we naar het Golden Gate park. Net als het Fairmount park in Philadelphia is dit ook het grootste stadspark van het land. Huh? Het is pas 10.15 uur als we het park in lopen maar toch hebben we al 2 uur gelopen. Als we de club zwervers aan het begin van het park voorbij zijn staan we in een keer tussen de eucalyptus- en sequoia bomen . Prachtig gezicht die enorme bomen bijna midden in de stad. In dit park is bewust gekozen om een grote diversiteit aan bomen en planten te poten, er is dan ook genoeg te zien. Eigen lijk willen we vandaag ook wat cultuur snuiven en wel in het Young museum. Dit ligt in het park en er is momenteel een expositie met werken van Vermeer waaronder Het meisje met de paarlen oorbel. Helaas is het museum op maandag voor publiek gesloten. Nou ja, dan gaan we wel naar de Japanse tuin. Zeer de moeite waard, niet al te groot maar wel typisch Japans. We drinken hier koffie en rusten een beetje uit om vervolgens verder te lopen richting zee. Dit is nog wel een eindje. Onderweg zien we twee coyotes rondscharrelen, we zien een grijze eekhoorn en er steekt een wasbeertje ons pad over. En dat allemaal in de stad!

Als we rond 13 uur op het strand aankomen hebben we al vijf uur gewandeld en zijn we toe aan wat te eten. Het uiteindelijk doel van vandaag is het Cliff House dus daar lopen we na het eten nog even heen. Het uitzicht over de Pacific is de moeite waard ondanks de grijze lucht en mist. Omdat het echte te ver is om terug te lopen pakken we de bus naar het centrum en hoe verder we van de Pacific komen hoe blauwer de lucht is. We stappen in een stralende zon uit de bus, een typische dag in San Francisco; mist in de ene helft van de stad terwijl het even verder prachtig weer is.

Vandaag staat er nog 1 onderdeel op het programma, Coit Tower. De toren ligt op een puntige heuvel in de stad, vanaf de top van de heuvel heb je uitzicht over de Bay Area, het haven gedeelte en de Golden Gate Bridge. De heuvel wordt oorspronkelijk gebruikt als uitkijkpost over de baai om schepen al ver te zien aankomen. De toren staat er nog niet eens zo heel lang, ergens jaren 60, maar de plek is al heel lang in gebruik. De wandeling ernaartoe is hartstikke leuk, door een woonwijk die tegen de berg aangeplakt is maar waar ook heel veel groen is. De mensen die hier wonen lijken uitsluitend via trappen bij hun huis te komen, een beetje een gedoe met boodschappen of een krat bier maar het uitzicht maakt alle goed. Ergens onderweg komt er een hels kabaal uit een grote bessenstruik, blijkt er een groep van zo'n 40 papegaaitjes een feestmaal te houden in de struik. We vragen ons af of deze vogels inheems zijn hier of dat ze ergens ontsnapt zijn, het ziet er hoe dan ook erg leuk uit! Als we onderaan de toren staan zien we ineens een ieniemienie vogeltje met lange snavel op een tak zitten, een kolibrie! Jeetje, wat een diertjes vandaag. Van de kolibrie weten we dat deze hier voorkomt, maar in de hele periode dat ik hier woonde heb ik nooit iets gezien dat exotischer was dan een mus of duif.

Het uitzicht vanuit de toren blijkt geweldig te zijn. We zien de mist en wolken vanaf de grote oceaan de stad indrijven, de Golden Gate Brug is vandaag ook half verhuld door de mist. Ziet er in de late middag zon erg mooi uit.

Uiteindelijk richten we onze blikken weer naar beneden en ontdekken dat we zin hebben in een biertje en in wat te eten. Syl heeft 7 jaar geleden in het Hard Rock cafe het lekkerste (en grootste en machtigste) toetje ooit gegeten, de peanut butter chocolate fudge pie, en wil dit beslist nog een keer eten dus... Zitten we een half uurtje later met een biertje voor onze neus in het Hard Rock cafe. De laatste overigens voorlopig. We eten samen een voorgerecht en bestellen dan het Toetje.... Maar dit blijkt ondertussen in niks meer te lijken op wat het was. Het smaakte prima hoor maar het was een chocolade mousse met pindakaas smaak ipv een pie. Nou ja, weten we dat ook weer. Pat koopt natuurlijk nog een t-shirt en rond half 9 zijn we weer op ons kamertje. Al met al een volle dag waarin we 22 kilometer in 6 uur hebben gewandeld en heel veel dieren hebben gezien.

Het is ondertussen alweer dinsdagochtend en we hebben een rustige ochtend op ons hotelkamertje. De tas is weer ingepakt, we checken zo uit en dan pakken we de taxi naar Hotel Bijoun waar we rond 12 uur opgehaald worden door de camperverhuurder. Vanmiddag dus de RV ophalen, boodschappen doen, een camping ten noorden vd stad zoeken, tassen uitpakken en er een huisje voor de komende 52 dagen van maken!

See ya! Pat en Syl