De kleine wereld van de Olympic Peninsula

Mogge, we zijn weer wakker na een avondje stappen in Seattle. Goeie reden om wat later op te staan en nog even te douchen en ontbijten. Na onze verlaat ontbijt gaan we nog even boodschappen doen zodat we pas om 12:00 op weg zijn naar Olympic National Park. Dit park ligt zo’n beetje tegen Seattle aan, maar doordat Seattle aan een sound (baai) licht moeten we een behoorlijk eind omrijden om het park te bereiken. We nemen eerst de freeway om het daarna wat rustiger aan te doen op de kleinere wegen. Onderweg stoppen we even bij een gehucht om een boterham te eten. We zien hier meteen het verschil tussen de stadse mensen en die hier op het platteland, het gaat er wat ruiger aan toe. Er staan me toch een paar oude auto’s met jonge jongens op de parkeer plaats! Ze hebben een oude Datsun waarvan ze de motorkap moeten openen om ‘em überhaupt aan de praat te krijgen.

Ze vonden overigens wel dat wij een coole camper hebben… hihihi dat is dus écht nie so he! Afijn, na ons bammetje rijden we verder naar het eindpunt van de dag; Kalaloch camping. Deze ligt in Olympic NP aan de zee en ook tussen geweldig grote mossige bomen. Geen plekkie aan zee voor ons maar wel onder wat indrukwekkende bomen die het grootste deel van de regen tegenhouden zodat we de bbq gewoon kunnen aansteken. We hebben vanmiddag in de winkel een mooi stuk Steelhead Trout gekocht. Deze vis ziet eruit als zalm maar smaakt wat zachter; bij ons zou dat zalmforel heten maar dan wel in heeeel groot formaat. Heerlijk vissie op profie wijze ge-bbq-ed door Pat.

Het weer is op deze camping helaas wel heel erg grijs en als we ‘s ochtends opstaan is er nog niks veranderd aan de grijsheid in de lucht. Sterker nog; het regent een groot deel van de zondag. Maar goed natuurlijk gaan we wel gewoon op weg. We stoppen bij Ruby beach om wat seastacks te gaan bekijken, rots partijen in het water dus. We rijden daarna naar het Hoh Rainforest om een wandelingetje door de Hall of the Mosses, een indrukwekkend stuk bos met enorme bomen en ook enorme mossen eraan. Die mossen zijn soms echt een meter lang, ze hangen als oude mannen baarden in de boom maar dan in diverse kleuren groen, variërend van donker tot bijna fluorescerend groen.  We komen ook langs een stukje bos met grote Maple trees (Ahorn bomen) waarvan de bladeren al behoorlijk in herfstsferen raken. Dat is overigens wel op meer plaatsen zo, tis wat dat betreft een leuk jaargetijde om in rond te rijden. We zien kleurvariaties van nog groene bomen, bladeren die geel, bruin, rood of zelfs roze worden. Na deze bomenpracht rijden we weer richting zee en maken een mooi wandelingetje over een nat en glibberig bospad ( het regent constant meer of minder) naar een afgelegen strandje waar we pardoes op een familie stuiten die met kleren en al de zee in zijn gegaan. Ik geloof dat deze, qua omvang, typisch Amerikaanse familie geen last had van de kou vanwege de isolerende vetlaag; is dus tóch ergens goed voor! Afijn we glibberen weer naar de auto en rijden naar de volgende camping tussen de bomen. De bomen zijn weliswaar erg mooi maar toch ook wel donker; zelfs als het ophoudt met regenen en lichter wordt zien we dat toch niet echt gebeuren.

Nog even een dingetje over het weer. Als we van een reis terugkomen is een veel gestelde vraag hoe het weer was, alsof dat iets met elkaar te maken heeft, maarja het weer behandelen we met net zoveel vleit als andere zaakjes. Tijdens deze trip van begin tot eind september in het Noorden van Amerika hebben we eigenlijk alle weersoorten wel meegemaakt. Zo was er voldoende zon en warmte om in de korte broek, slippers en tshirt rond te wandelen. Ook hebben we vaak onze lange broeken aangehad met bijbehorende dikke jassen en zelfs af en toe een muts. Het werd op een gegeven moment zo koud dat er een lange broek en deken gekocht moest worden voor in bed. Ook hebben we enorme vergezichten gehad doordat het helder weer was, zelfs de sterren inclusief melkwegstelsel kon worden waargenomen. Maar ook het omgekeerde hebben we veel gehad, dusse dikke pakken wolken en veel mist waardoor de mooiste bergtoppen ineens een hoed op hadden of helemaal verscholen lagen. Tuurlijk is er ook nog iets over de wind te melden, windstilte was er, maar halve orkanen zijn ook voor ons speciaal naar het noorden getransporteerd. Nou ook nog veel regen, een heel klein beetje hagel en met de camper door een sneeuwbui, kunnen we melden dat we elk type weer wel hebben meegemaakt… En dat in 3 weken.

Gelukkig worden we vanochtend wakker terwijl we naar stukken blauwe lucht kunnen kijken tussen de bomen door. We rijden naar het meest noord-westelijke puntje van dit schiereiland, Flattery Head (ook het meest noord-westelijke puntje van het vaste land van de VS) en na een korte wandeling staan we uit te kijken over enorme kliffen en hopen we in de diepte wat leuke diertjes te vinden. Geen geluk wat dat betreft maar de zon schijnt en dat maakt alles een heel stuk aangenamer. We rijden naar  Neah en bezoeken het Makah Indianen museum. Hier wordt over de geschiedenis van de Makah indianen verteld en eigenlijk was dat best interessant. Als je bedenkt dat ze hier in dit gekke klimaat moesten overleven en dat verdomd inventief en succesvol deden besef je wel weer hoe verwend wij zijn met alle gemakken die we tot onze beschikking hebben. We rijden via een mooie kustroute (geen Orca’s, zeeleeuwen of ottertjes!) via Port Angeles naar de Heart o’the Hills camping. Onderweg zien we aan de andere kant van de Strait of San Fuca de Canadese stad Victoria liggen waar we anderhalf jaar geleden waren. Pat heeft vanavond de bbq weer aangestoken want we hadden een groot stuk Angus beef maar het blijkt dat door al het vocht en de grote afstand tussen kooltjes en gril (dat is hier op iedere camping weer anders) de temperatuur niet hoog genoeg is om dit stuk vlees te bbq-en. Dus terwijl de aardappels wel het vuur ingaan en mamma de brocoli kookt bak ik het stuk vlees in de pan en hoop er maar het beste van. Gelukkig gaat het allemaal goed en eten we een geweldige steak die zo botermals is dat je bijna niet hoeft te snijden met je mes om er een stuk af te krijgen.

Howdee!