Gelukkig vinden we het alle 5 even leuk om diertjes te spotten…. Dat is namelijk waar we het grootste deel van de zaterdag mee bezig zijn geweest. We zijn zaterdag niet zo heel vroeg opgestaan en rond een uur of 9 weg gereden van de camping (overigens de saaiste camping ooit midden in Yellowstone..).
We zijn langs een aantal mud geisers gereden en hebben daar een klein stukje gelopen daarbij heel veel stinkende, slechte, walmende luchten inademend. De mud geisers vielen een beetje tegen maar de omgeving waar we doorheen liepen was, zoals we ondertussen gewend zijn, verschrikkelijk mooi.
Terug in de rv rijden we door de mooie Hayden Valley, Uiteraard zijn we nog even gestopt om te zien of de beren die we de dag ervoor hebben gespot weer te zien zijn. Eén grizzly met cub zit er weer en door de enórme verrekijker van een andere toerist hebben we goed zicht op hen. Even verderop zien we een coyote een beetje rondscharrelen. Op zoek naar muisjes of eekhoorntjes wroet ‘ie wat met z’n neus in de grond en vangt zowaar ook nog het één en ander. Deze coyote staat ongeveer 30 meter van ons af, dichtbij genoeg dus om wat mooie plaatjes te krijgen!
Verder rijdend naar het noorden komen we door Lamar Valley, volgens de Lonely Planet dé place to be als het gaat om het spotten van dieren. En we hebben de afslag nog niet genomen of er staat een groepje big horn sheep langs de kant van de weg. Da’s mooi want die hadden we nog niet gezien… Het toeval wil dat P nét had gezegd dat we ze nog niet af hadden gestreept…. De vrouwtjes van deze schapensoort hebben respectabele hoorntjes; de mannetjes daarentegen hebben enorm indrukwekkende ronde hoorns… Vooral het mannetje in deze groep heeft dus het meeste succes onder de omstanders.
Na de nodige foto’s en oooo’s en aaaa’s stappen we weer in en rijden even later langs grote kuddes bisons en elk. Een elk is trouwens een soort edelhert, om precies te zijn worden deze dieren in het Nederlands Wapiti genoemd.
Omdat Lamar Valley precies de verkeerde kant op is voor ons (qua plaats waar we wilden overnachten) keren we aan het eind van de vallei, wat ook meteen het eind van het park is, weer om. Op de terugweg komen we wéér een bear jam tegen en natuurlijk stoppen we. Ook hier staat weer een aardige man met een grote kijker zodat we de beer die op een afstand van 800 meter zit kunnen bewonderen. Iets dichterbij staat een groepje Pronghorn. Pronghorn is een antilope soort met een witte buik en een lichtbruin/oranje vacht. Ze rennen zelfs als anitlopes, dat betekend dus dat ze meer springen als rennen. Erg leuk.
Verder rijdend richting Mammoth springs staan er ongeveer 40 auto’s langs de weg geparkeerd; wij rijden iets verder en lopen terug om een zwarte beer op een afstandje van 20 meter rond te zien scharrelen. Ondanks de camera’s die met hoge snelheid klikken en de chaos van auto’s en mensen lijkt de beer totaal op zijn gemak te zijn en zich niet druk te maken. Ik denk trouwens dat als het een grizzly was geweest we niet allemaal zo relaxed en dichtbij hadden staan kijken!
Eenmaal terug in de rv willen we doorrijden naar de camping in Gardiner maar we worden onderweg wederom opgehouden door een hele rij auto’s en camera’s. Deze keer is het een enorme elk die vlak langs de weg staat te eten. Het is een mannetje van ongeveer 4 jaar oud met een indrukwekkend groot gewei op zijn kop. Na dit “oponthoud” stappen we wederom in en rijden de laatste mijlen naar Gardiner, een plaatsje nét buiten Yellowstone NP.
“s Avonds besluiten we voor het eerst deze vakantie dat we niet gaan koken maar het schattige dorpje inlopen om wat te eten. We belanden bij een goede Italiaan waar we gezellig én lekker eten. Na het eten lopen we naar de lokale Saloon voor een biertje en drinken er daarna nog één en dan in een andere kroeg nog een paar. Waarschijnlijk hoef ik het niet verder uit te leggen maar het was een érg leuke avond waarop we met heel veel verschillende mensen hebben staan kletsen en dansen en poolen en ook tafelvoetballen. Enigszins onvast op de benen worden rond 2-en de tent uitgeveegd en gaan we terug naar de camping.
Zondag staan we niet vroeg op en gaan we in het dorp een Kater-waardig ontbijt eten. Dat betekend dat we eieren met spek en french toast eten. Veel en vet dus. Renate en ik nemen de verdere regie van de dag op ons en rijden naar Bozeman, Montana. Gewapend met een gigantische boodschappenlijst duiken we de Smith’s in en slaan voor de eerst komende dagen/week eten en drinken in. De campings die redelijk dichtbij Bozeman liggen blijken allemaal meteen naast de Hihgway te liggen, dat doen we dus niet! De laatste optie is weliswaar 9 mijl buiten Bozeman maar wel op een mooie locatie.
Onderweg krijgen de eerste echte regenbui van deze vakantie over ons heen en nu blijkt dat de camper niet helemaal waterdicht is… Er is een lek bij de airconditioning…. het water stroomt zo’n beetje de camper in. Mooi balen dus. We bellen cruise America maar vanwege het tijdstip kunnen ze niks voor ons doen.
Als we vanochtend terug bellen blijkt dat ze weer niks voor ons kunnen aangezien het Memorial Day is, dat is een Nationale Feestdag. dat wisten we natuurlijk al en gelukkig komt het niet slecht uit aangezien we vandaag toch een rust- was- en internetdag hadden ingepland. Morgen nog maar eens proberen. Vandaag hebben we dus een rustdagje en het rustig is het! Beetje in de zon zitten en vanavond gaan de mannen bbq-en. Lekker hoor! Morgen kunnen we als het goed is het dak laten repareren. Als dat eenmaal gebeurd is rijden we verder richting Noorden waar we Glacier NP zullen bezoeken. Daarna zullen we de grens met Canada overgaan….
Maar eerst maar even genieten van deze rustige dag.
See ya later, you guys!
Piet en Pat
.png){kind=small}
.png)
