Time flies….

Wauw, het is nu alweer dinsdagochtend 2 juni….. Wat is de tijd snel gegaan sinds ik het laatste stukje heb geschreven. En wat hebben we weer veel gedaan en gezien. Sommigen van jullie hebben wellicht al enkele foto’s gezien ondertussen en ik zal proberen de tekst te updaten. Natuurlijk kan ik gaan proberen alles tot in detail te beschrijven maar omdat het dan een heel lang verhaal zal worden (en ook omdat mijn woordenschat soms gewoon niet toereikend is om het landschap te beschrijven) zal ik een kort verslag doen van de afgelopen dagen.

De dagen na Waterton NP stonden in het teken van de grote Nationale parken van Canada. Dat wil zeggen: Banff NP, Jasper NP, Kootenay NP en Yoho NP. Deze 4 parken liggen tegen elkaar aan en overlappen elkaar zo’n beetje. Om jullie een idee te geven: deze parken beslaan de helft van de totale oppervlakte van Nederland! Nogal logisch dus dat je in een paar dagen eigenlijk maar het topje van de ijsberg te zien krijgt. In ons geval trouwens letterlijk het topje van de ijsberg. Omdat we zo vroeg in het jaar zijn ligt er overal nog heel veel sneeuw en ijs en is het lastig om veel wandelingen te maken (lees: de trails zijn gewoon nog niet open). 

Afijn, we zijn dus vrijdag 30 mei via de mooie, landelijke cowboy Highway een kilometer of 300 naar het Noorden gereden om in Banff aan te komen. Eénmaal op de camping zijn we het dorpje Banff  ingelopen wat ons een beetje tegenviel. Wat een poppenkast zeg! We weten natuurlijk allemaal dat Banff NP met z’n 5 miljoen bezoekers per jaar een heel drukbezocht park is en dat daar dan ook faciliteiten voor moeten zijn is logisch maar dit vonden we allemaal toch wat overdreven. Het grote voordeel van Banff is dat we er een Ierse Pub hebben gevonden en dus eindelijk voor het eerst deze vakantie een Guinness hebben kunnen drinken! Jippiee! Daar worden ze blij van! Zo blij dat we na 2 pints besluiten in de pub onze maaltijd te nuttigen, ook zo’n beetje de eerste keer deze vakantie dat we buiten de deur eten.

Na deze gezellige avond zijn we op zaterdagochtend weer fris en fruitig opgestaan om naar de eerste stop van de dag te rijden: Marble Canyon in Kootenay NP. Deze canyon is in de loop der eeuwen uitgesleten door het water en is indrukwekkend diep. Een ander interessant punt hier is dat er een aantal jaren geleden (2003) een hele grote brand heeft gewoed die alle bomen en groen in de verre omgeving heeft weggevaagd, er staan alleen maar zwartgeblakerde stammen. Het mooie hieraan is dat er ondertussen alweer een groene waas van nieuwe plantjes aan het ontstaan is en de bodem de komende jaren heel vruchtbaar is. Het korte trailtje dat om de canyon heen aangelegd is gaat meerdere keren over de canyon heen waardoor je een goed idee krijgt hoe diep de canyon eigenlijk is.

Terug in de camper rijden we over de Icefields Parkway via Lake Louise richting de Athabasca Glacier. De Icefields Parkway staat aangeschreven als één van de mooiste routes ter wereld en het is inderdaad prachtig. Het dal waar de weg doorrijdt wordt aan beide kanten omgeven door behoorlijke bergjes met enorme ijsvelden en gletsjers! De vele meertjes waar  we langs zijn gereden zijn nog niet ontdooid waardoor we de plaatjes die ons in de brochure zijn belooft (prachtige spiegelingen in het water van besneeuwde bergen ) niet te zien krijgen. Maar de route van 120 kilometer is desalniettemin schitterend. de Athabasca gletsjer is daarentegen een teleurstelling. Hij is groot maar de mooie heldere blauwe kleur aan de onderkant van de gletsjer is niet meer te zien. Wat wél indrukwekkend is zijn de bordjes die aangeven wanneer de gletsjer tot waar kwam. de afgelopen 25 jaar is de gletsjer zéker met 60 meter geslonken (maal een breedte van zeker 100 meter).

Omdat er geen trails zijn die we kunnen doen rijden we terug naar het zuiden en overnachten we in Yoho NP bij het plaatjes Fields. Dit is weer zo’n typische camping waar we allemaal blij van worden. Midden in de natuur en mét fire ring. Lekker vuurtjes stoken dus!!  Zondag 31 mei pakken we onze campert weer op en rijden we naar Emerald Lake alwaar we een mooie wandeling van anderhalf uur maken. Aan éne kant van het meer is de omgeving vrij droog terwijl we aan de andere kant van het meer door een nat stuk oud woud lopen. En dat allemaal omzoomd door besneeuwde bergen die perfect spiegelen in het turqouise gekleurde meer. Terug bij de camper genieten we van een zelf gemaakt kopje koffie (het is zó handig om alles bij je te hebben!).

We rijden vervolgens door Glacier NP en Mount Revelstoke NP. Deze 2 nationale parken zijn ook grotendeels nog niet begaanbaar en we rijden er dan ook alleen doorheen. Maar de route is mooi en we genieten volop. Eénmaal door Revelstoke NP komen we in het plaatsje Revelstoke aan en omdat het inmiddels alweer 4 uur is gaan we een camping zoeken. We komen terecht op Williams Lake Campground. Een leuke rustige camping aan de rand van dit meertje dat ook als publieke zwemplaats wordt gebruikt, er wordt zowaar al gezwommen in het meertje!

We besluiten dat we een rustdag wel verdiend hebben en gebruiken daar de maandag   voor. Gisteren hebben we voor het eerst van deze vakantie de wekker niet gezet maar alsnog waren we om 8 uur wakker. Na de obligate zaken als wassen en de vloer schoonmaken maken Erik en Renate wentelteefjes voor ons (lekker!) en doen we waar we zin in hebben. In de middag lopen we het dorp Revelstoke in. Volgens de dame van de camping een wandeling van goed 3 kwartier.  Na anderhalf uur en 7 kilometer zijn we eindelijk in het dorp. Gelukkig vinden we ook hier weer vrij snel een plek om de dorst te lessen met een Guinness. Op de heenweg hebben we al een Chinees gezien en omdat we allemaal wel zin hebben om Chinees te eten gaan we daarheen. Chinezen in Canada koken anders maar minstens net zo lekker als bij ons! We hebben geen zin om  nog anderhalf uur terug te lopen dus nemen we voor 8 Euro een taxi terug naar de camping. Op de camping wordt het vuur nog even aangestoken en drinken we nog wat. Uiteindelijk komt ook aan deze relaxte dag een einde….

En zo zie je maar dat we veel doen en optimaal genieten van onze dagen…. en al doende vliegt de tijd….

See ya all soon!

Pat en Syl