Thailand ontdekken van resort naar resort

Het is vrijdagmiddag half 4 en 30 graden een beetje buiig, we zijn aangekomen op ons 3de resort. Vandaag zijn we vanuit Krabi in het zuiden naar Hat Ban Krut 450 km noordelijker gereden. Eerder deze week hebben we na 10 nachten ons luie resort verlaten om met een huurauto naar het plaatsje Krabi te rijden. Vanuit Krabi zouden we dan voor een dag een eiland kunnen gaan bezoeken, zover is het niet gekomen. Woensdag rond 12 uur staat er een mannetje met een auto klaar bij ons resort in Phuket. We hadden met klem om een Toyota Yaris gevraagd, maar niet met klem genoeg want we krijgen een Honda City.

Meest lelijke en anonieme auto die we ooit hebben gezien hahaha. Nouja we weten dat de Aziaten het één en ander niet erg serieus nemen dus we accepteren de Honda maar. In Thailand rijd men links maar daar zijn we al helemaal aan gewend geraakt in Fiji, Australië en Nieuw Zeeland, piece of cake. Ohja we hebben nog een grappig staaltje van het Aziatische ‘niet serieus nemen’. Syl bestelde langs de weg in een klein eettentje een gerechtje met kip. Na een kort ogenblik  wachten waarin het gerechtje vers voor onze neus wordt bereid ziet Syl dat er geen kip in zit maar seafood. Syl roept er een dame bij en verteld dat ze kip heeft besteld, geen seafood. De dame kijkt niet langer dan 1 seconde bedenkelijk en laat Syl weten ‘so now you have seafood’. Met andere woorden, ja maar nu heb je toch seafood. De dame was geen enkel moment van plan om het bord terug te nemen en om te ruilen. Tsja zo gaat dat dus hier enne zo’n maaltijd kost dan ook maar 1 euro.

Terug naar onze anonieme auto. We rijden op de bonnefooi richting het noorden van het eiland om de brug te vinden die ons naar het vaste land brengt. Zonder moeite vinden we de juiste weg en zetten weer koers naar het zuiden. Pat wilde al een hele tijd een voorbeeld van Karst gebergte zien, dit is tot nu toe nog niet gelukt tijdens onze eerdere reizen (we gaan nog wel eens naar Guilin, China). Vrijwel direct nadat we het eiland van Phuket afrijden zien we aan de west kust wat Karst gebergte verschijnen (zeg je dat zo?). Karst is een verzamelnaam voor kalksteen dat is gevormd door (zure) regen. In het geval van Karst gebergte lijken er enorme losstaande rosten uit de aarde of uit zee op te doemen. Deze rosten of bergen nemen vaak hele bijzondere vormen aan en maken het uitzicht voor ons toeristjes erg interessant.

Langs de hele route naar Krabi zien we het Karst gebergte links van ons in zee staan. Als we dichterbij Krabi komen verschijnen de Karst bergen ook in het landschap voor ons, het word al moeilijker om de ogen op de weg te houden. Na een paar uur rijden komen we toch zonder schade aan op de plaats van bestemming. Een resort buiten het plaatsje met zijn eigen Karst gebergte in de tuin. Ja  echt hoor, we versieren een hoekkamer op de 5de verdieping van een resort met 180 graden uitzicht over de rotspartijen. Zo Pat ook weer blij, hij heeft z’n Karst. ‘s avonds verschijnt er boven de bergen een mooie dieprode gloed van de zonsondergang. Ik geloof dat we weer eens geluk hebben met deze kamer met 2 balkons voor 35 euro.

De volgende dag staan we na lange tijd weer eens vroeg op en gaan we richting Ao Nang. Vanuit hier zou het eenvoudig moeten zijn om een bootje naar een van de mooie eilanden aan de kust te nemen. Er is keuze uit vele bekende eilanden zoals Ko Phi Phi, Chicken island en James Bond island. Wij willen graag naar Railey omdat het nog niet erg verpest is door toeristen. Dat blijkt al snel genoeg te kloppen, bij de eerste boot meneer schrikken we behoorlijk van de prijs van deze korte boot rit. Bij de 2de is de prijs wat beter, maar moeten we zelf 6 extra passagiers zoeken. Daar hebben we geen zin in, vooral niet als we horen dat dezelfde procedure geldt om het eiland weer af te komen. Nouja om het verhaal kort te houden, we hebben wat eilandjes vanuit de kust gezien en hebben niet meer de moeite genomen om de boot te nemen, we worden wat lui deze laatste weken.

We bezoeken nog wel even een monument ter nagedachtenis van de Tsunami van 26 dec. 2004. De Tsunami kwam op de kust en de eilanden terecht waar wij op dat moment zijn. Wat ons enorm verbaast is dat er een prachtig monument staat, maar het onderhoud voor het gemak maar word vergeten. Na een aantal jaren is het monument dus wat verpauperd, ook weer zoiets Aziatisch ‘niet serieus nemen’, jammer. We kijken en rijden nog wat rond in de buurt en besluiten terug te gaan naar ons resort. Ons resort lijkt helemaal verlaten te zijn, Syl krijgt een ‘The Shining’ gevoel. Voordeel is dat het enorme zwembad ook leeg is en wij er ons er een uurtje vermaken terwijl het nog steeds erg heet is buiten. Tussen de middag en ‘s avonds eten we in het zelfde restaurant. Het restaurant staat naast de ingang van ons resort, we willen niet te moe worden van een lange wandeling natuurlijk ;-) Het blijkt een toppie restaurant te zijn met een uitstraling van een onbetaalbaar sjiek en coole strandtent. Het eten is er verrukkelijk de bediening perfect en het kost echt helemaal niets, een gerecht voor b.v. 3-5 euro.

Vandaag, vrijdag, verlaten we ons mooie resort weer om met onze anonieme auto 450 km naar het noorden te crossen. Je kunt van Thailand zeggen wat je wilt, maar de snelwegen zijn uitstekend. Nou hebben wij ook wel meteen de hoofdweg te pakken die grofweg van Singapore naar Chang Mai loopt. Overigens hebben we nu in 2 reizen de route Singapore-Bangkok (2000 km) vrijwel in z’n geheel over land gemaakt. Mooie route en zeker een aanrader als je er de tijd voor hebt. We rijden langs nog meer Karst gebergte, vele palmolie plantages, bergruggen en zee. Helaas zijn we zo uitgerust dat we vergeten mooi foto’s te maken, maar goed het is onze reis en we onthouden de mooie dingen wel hoor. Onderweg zien we hoe je echt op een Thaise snelweg dient te rijden. Links inhalen omdat iedereen rechts blijft rijden hebben we snel zelf geleerd. Overal steken brommertjes over en nemen deel aan het snelweg verkeer. Natuurlijk zijn er ook hier weer ‘niet serieus nemen’ momenten. Zoals het met meer dan 100 km per uur over de weg racen met diverse mensen hangend aan je vrachtauto. Natuurlijk lopen honden rustig langs en over de snelweg. De vrachtwagens worden echt veel te hoog geladen, maar ja in plaats van een viaducten word er gebruik gemaakt van u-turns. Het gras langs de weg word met de hand gemaaid en de mannetjes die dit uitvoeren lopen zomaar pardoes met hun maaiertje de weg op om het resultaat te bekijken, slik. Zo kunnen we nog wel even doorgaan, de snelwegen zijn erg goed, maar ook een belevenis waarbij je altijd scherp bij moet blijven als je zelf rijdt.

Na de mooie rit komen we na wat zoeken aan in Hat Ban Krut. Een kustplaatsje dat nog niet is ontdekt door veel westerlingen. Het is vooral populair bij weekend Thais. Dat merken we ook meteen, als we aankomen staan er 2 touring cars voor ons. Ze zijn net aan het inchecken, na even te hebben gewacht is er gelukkig nog wel een bungalow vrij. We bekijken de bungalow eerst, het blijkt prachtig in de jungle te liggen en we zien er wel wat in. Omdat het de allerlaatste bungalow is en het ook nog weekend is kunnen we niets van de prijs afkrijgen. We besluiten i.p.v. de eerder bedachte 2 nachten voor 3 nachten te boeken, nu krijgen we wel wat korting. Niet dat we de korting echt nodig hebben want het is ook hier weer spotgoedkoop. Een vrijstaande bungalow, 2 slaapkamers, een woonkamer, veranda, betaalbare minibar, airco, tv, gratis internet, paraplu’s en jawel 2 zwembaden en direct aan het strand. Onze auto kan naast het huisje en het naastgelegen cafe en het restaurant is zoals alle restaurants goed en zeer goedkoop. De prijzen van het restaurant gelden trouwens ook voor de room service. Zo hebben we in de 2 voorgaande resorts al een aantal keren gebruik gemaakt van de room service. Normaal boven ons budget, dus nu best wel eens aantrekkelijk voor ons.

De volgende keer hopelijk weer mooie foto’s. Dusse tot de volgende keer maar weer.

Pat en Syl