Bye Fiji, hello New Zealand

Jammer genoeg hebben we Fiji inmiddels al verlaten. Ik typ dit op onze 2de dag in New Zealand vanuit het plaatsje Coromandel op het gelijknamige schiereiland (23 juni). Toch eerst nog even terug naar Fiji. We hadden onze mooie Landcruiser voor 4 dagen gehuurd, het vorige verhaaltje hield op bij dag 2. We zijn aanbeland in het noorden van Viti Levu alwaar we een hotel hebben genomen. Het blijkt een hotelschool te zijn waar we dus nogal wat gastvrijheid verwacht. Met de gastvrijheid en de hotelkamer is weinig mis. Het restaurant is daarentegen vrij slecht.

We krijgen soppige groenten, droge vis, smakeloze curry, maar gelukkig wel lekkere soep. Vanuit het plaatsje Rakiraki willen we naar het binnenland. Na een stukje snelweg langs de noordkust vinden we het weggetje dat ons het binnenland in moet voeren. Op de weg naar het uitgekozen plaatsje lezen we dat we ons moeten melden bij de ‘chief’ aldaar. Ook moest er een kadootje meegenomen worden en 15 Fiji dollar betaald om foto’s te mogen maken. We bereiden ons dus voor op een hartelijke ontvangst. Na een dik uur rijden op de onverharde weg wordt de weg zo enorm slecht en stijl dat we besluiten het dorpje niet meer te kunnen bereiken. De wolken zeggen ook dat we het beter niet kunnen doen, we waren overigens pas op 1/4 van de route.

Weer op de ‘snelweg’ beland cruisen we richting Nadi, hier is ook het vliegveld. We zoeken heel kort naar een geschikt hotel en nemen er natuurlijk weer eentje boven budget. We krijgen een prachtige suite met uitzicht op de Zuid Pacific, strand, eilandjes en schepen, mooi hoor. Als we ons balkon op stappen worden we getrakteerd door een goede live band. Dit zou onze voorlaatste avond op Fiji worden, dus hadden we afgesproken dat het wel weer eens tijd was voor een biertje of 2, 3, 4 blurp.

Het was een gezellige avond met simpele pizza, goed bier en aardige mensen. Midden in de nacht zijn we het strand nog even opgeslopen om lichtend op onze rug de sterren te bekijken. We zagen er ontelbaar en hadden ook goed zicht op de melkweg. De laatste dag in Fiji moeten we onze Landcruiser inleveren. Voordat we dat doen nemen we de auto nog even mee naar de Garden of the sleeping giant. Een privé bloemen en planten tuin. We zien er heel veel orchideeën, palmen, bomen, struiken, vogeltjes en ander botanisch spul. Zeer de moeite waard van een bezoek. Hierna gaan we naar het plaatsje Denarau, dit is de haven en behoorlijk toeristisch. We gaan er wat winkels in en luchen bij het Hardrock Cafe. Tussen neus en lippen door kopen we er beide een tshirt. We rijden nog even langs het vliegveld om te informeren of de Nintendo DS van Syl is gevonden. Ik (Pat) was namelijk zo dom geweest om deze te laten liggen na de vorige vlucht. Syl is de DS dus kwijt en errug verdrietig.

We leveren de auto in, luieren wat in onze suite, eten, drinken een biertje, kijken naar een lokale show van leuke boys en girls vanaf ons balkon en gaan vroeg naar bed. Onze vlucht naar Auckland is rond 9 uur, dus we zijn om 7 uur op het vliegveld. Na een vlucht van 3 uur komen we in New Zealand aan. We nemen direct een bus en worden afgezet bij het hotel dat onze camper verhuur bedrijf had geregeld. Wederom is het een prachtige suite, we hebben weer geluk voor het luttele bedrag van €50. Ohja, in Fiji was het 32 gr. in Auckland 14. We hebben dus weer een lange broek aan, de jassen en mutsen bij de hand.

Rond 2 uur ‘s middags zijn we klaar met vliegen, bussen nemen en hotels inchecken en kunnen we de stad in. Ons hotel ligt aan Queen Street, midden in downtown Auckland. We wandelen wat door de stad en merken op dat er weinig hoogbouw is en erg veel Aziaten. Daarbij zijn er belachelijk veel Aziatische restaurantjes, Chinees, Japans, Taiwans, Koreaans, Indisch, noem maar op. Er wonen ongeveer 1 miljoen mensen in Auckland en door de weinige hoogbouw is de stad enorm uitgestrekt. Wij beperken ons tot downtown en het financiële gedeelte waar nog wel wat skyscrapers staan. Ook komen we langs de haven waar het zoals altijd in een haven een drukte van jewelste is. Intussen  is het half 6 en hebben we behoorlijk wat door de stad gestruind. We gaan wat relaxen in onze mooie kamer en gaan iets later naar de Japanse take away, we eten het op op onze kamer, ach waarom niet.

Vandaag, de 23ste word onze camper rond 10:00 bij ons hotel afgeleverd. We rijden met de camper meneer naar een supermarkt waar hij op de parkeerplaats het e.e.a. uitlegt over de kamper. Het blijkt een zeer vernuftig apparaat te zijn, een Volkswagen nog wel. Het is in feite gewoon een busje, maar omdat alles zo slim is ingebouwd zien we het wel zitten. We tekenen wat papieren en nemen de sleutels in ontvangst. Omdat we nu ons eigen huis weer bij ons hebben net als in de VS en Canada toppen we de camper op met boodschappen. Er gaat fruit, groente, kruiden, brood, beleg, drinken etc.. etc.. mee. We proberen alles z’n plek te geven, maar dat lukt niet meteen. We eten onze eerste boterhammetje in de camper, rond half 2 zijn we klaar en kunnen we gaan crossen.

We rijden de stad uit, eerst richting het zuiden, daarna oostelijk naar het schiereiland Coromandel. De  route langs de kust van het schiereiland is werkelijk fantastisch mooi. We vinden het zelfs mooier dan de Icefields parkway in Banff, maar goed dat is ook iets heel anders. We rijden op millimeters na vlak langs de kust en stappen een aantal keren uit voor het prachtige zee uitzicht. Na een aantal kilometer moeten we het schiereiland oversteken via een bergpasje. Hier zien we hoe enorme groen het gebied is en hoeveel kleuren groen er eigenlijk zijn, prachtig. Zelfs Syl denkt niet zoveel kleuren groen te kunnen mengen op haar palletje.

Na een paar uurtjes rijden zoeken we een camping, er blijkt slechts 1 andere camper te staan, het is winter. Onderweg naar het dorpje zijn we nog even gestopt om bij een supermarkt wat lege dozen te halen. Nu we op de camping staan richten de rest van de camper in. De lege dozen worden gebruikt voor de boodschappen. Onder de banken (bed) stoppen we onze kleren. De slaapspullen, 4 kussens, een dekbed en 2 dekens kunnen boven de achterbank onder het plafond. De rest van de spulletjes gaat in het mini keukentje, in de cabine of daarboven, prima voor 2 mensen.

Het is echt behoorlijk koud aan het worden nu rond 7 uur en we hebben de kachel aangezet. Deze werkt op stroom, dit is aangesloten aan de camper voor het opladen van de accu’s en het gebruik van 220v in de camper. Er zit zelfs een TV en DVD speler in de camper. We hebben een soort van uitschuif antenne meegekregen, deze kan aan de zijkant van de camper geklikt worden. Het zou kunnen dat we die best eens gaan gebruiken, de dagen zijn namelijk vrij kort.

De volgende keer melden we wel of het slapen in zo’n busje een beetje te doen is. Vast wel.

Dusse, tot later en de groetekes van Pat en Syl vanuit Kiwi land