Zondag ochtend, onze laatste volledige dag hier op het schiereiland van Bodrum stappen we na het ontbijt in onze auto. De sleutel van de auto ligt bij een mannetje die de parkeerplaats 'bewaakt'. Hij laat ons een la met sleutels zien en vraagt welke van ons is, een uitstekende bewaking dus. Vandaag willen we het rondje over het schiereiland afmaken, dan hebben we het hele gebied uitgekamd. Vanuit Gumbet, rijden we voorbij Bodrum en nemen vrijwel de eerste afslag naar de baai bij Torba. Meteen zie je hier het verschil tussen het massa toerisme en de plezierige baaitjes. Pat stuurt het autootje het minuscule plaatsje met de relaxte sfeer direct aan het water in. Deze ritjes zijn een goede les voor
ons, we weten dat we niet van massa toerisme houden, dus de volgende keer kunnen we beter iets minder snel beslissen. Wat ons betreft geen all-inclusive resort meer en vooral niet de hele tijd op 1 plek. Maar een auto huren kan overal, dus uitstapjes maken is ook een mogelijkheid. Die van zondag was het laatste uitstapje en wederom een verdraait leuke. Vanuit het sjieke Torba rijden we door naar Golturkbuku, met een nog relaxter strandje. Hier drinken we een bakje koffie en rusten we wat uit, op het strand, aan het water, in een mini baai. Super! Langs de bergachtige kust rijden we verder westwaarts via Gundogan naar Yalikavak. Als het dan toch toeristisch moet zijn, ga dan hier heen. Deze mensen zijn er trots op dat ze geen toeristen lastig vallen. Dat klopt, dat gebeurd hier niet er heerst een rustige sfeer, sommige mensen lijken zelfs een beetje verlegen.
In Yalikavak eten we onze lunch bij een aardige Turk. We bestellen weer een aantal gerechten waaronder de dag special, een mousaka. Het eten word voor onze neus in elkaar gezet en alles smaakt erg goed. Op veel Turkse en Griekse huizen en voorwerpen hebben we de laatste dagen glazen ogen gezien. Het blijkt een 'evil eye' te zijn. Deze is bedoelt om 'evil eyes' af te weren. Beetje rare naam dus voor dit glazen oog, maar we vinden de betekenis wel leuk. In de uitleg staat ook dat het wordt gebruikt op voorwerpen om aan te geven dat mensen er niet jaloers op hoeven te zijn. Die willen we wel aan de deur, we hoeven niet lang te zoeken want vrijwel elk winkeltje verkoopt wel een variant van het oog. Terwijl in een bak met ogen zit te graaien komt de eigenaar van het winkeltje en overhandigt ons een piepklein glazen oogje aan een speld. Deze moeten we opspelden en is een geschenk. Als we binnen gaan afrekenen valt Syl's oog op een enorme uitstalling van zilveren ringen, bling bling. Meneer geeft ons meteen korting en Syl gaat opzoek naar wat leuks. Even later lopen we het winkeltje uit met 3 ogen, een ring en de uitleg van de ogen. In Yalikavak staat ook nog een oude molen die we bekijken, het gaat om een mooi gerestaureerd exemplaar. Het is een typsich Grieks aandoende molen, blijkbaar staan ze ook veel op het Bodrums schiereiland. Om het rondje compleet te maken rijden we langs de kust naar Gumusluk, hier is het konijnen eiland waar we eerder deze week waren.
We zijn nog helemaal niet in Bodrum zelf geweest. Dit is de drukst bezochte badplaats in deze regio met continue zo'n 200.000 bezoekers. Bodrum ligt aan een mooie baai, met in de baai een schiereiland waarop een groot kasteel staat. Verder hebben we niets interessants aan deze plaats kunnen ontdekken. Er lopen drommen toeristen en het enige wat er te doen is, zijn de toeristen winkels. Veel nep rotzooi en het bekende toeristen spul, te dure restaurants en ijs barretjes. We proberen nog wat leuks te ontdekken door een steegje in te lopen waar verder niemand is. Hier zien we nog wel wat typsiche Turkse huizen, maar het dorp ligt er zo op het eerst gezicht niet mee bezaait. We vertrekken weer naar ons resort.
We hebben het vandaag weer warm gehad, dus een paar baantjes zwemmen werkt lekker verkoelend, we spingen daarom nog een keer in het zwembad. Na het buffet wat weer erg goed bevalt lopen we nog een klein stukje de boulevard op. Bij Roy's Karaoke zijn wat tafeltjes bezet, om onze vakantie een beetje af te sluiten bezetten we ook een tafeltje en drinken een paar cocktails. Aan de karaoke hebben we deze keer niet meegedaan, dat deden de schaamteloze Engelse gezinnen voor ons. Maandag, onze laatste dag worden we pas om half 5 's middags opgehaald om naar het vliegveld gebracht te worden. Om lekker rustig de dag te breken willen we een late checkout regelen. Maar jammer genoeg is het hele resort propvol en moeten we om 12 uur onze kamer al af. We zorgen dat de spullen gepakt zijn en gaan wat zwemmen, eten en luieren. Vlak voordat we het resort verlaten krijgen we nog bezoek van een oud reisleidster collega van Syl. Er worden even wat ouwe koeien uit de sloot getrokken en we horen aan dat de plaats (Gumbet) waar we verblijven de achterbuurt van Bodrum word genoemd. Tsja, we hebben nu eenmaal een goeie smaak.
De terugvlucht was een belevenis op zich. We hebben beide nog nooit op een vakantie vlucht gezeten. Deze van Corendon was erg onrustig, er werd harde dance muziek gedraaid en ede passagiers waren erg luidruchtig. Sommige stonden zelfs de hele vlucht op de bank, rare mensen die vakantiegangers. Rond half 12 worden we opgehaald door de ouders van Syl die ons netjes thuis afzetten. We liggen om 1 uur op bed en om 7 uur gaat de wekker, we mogen weer aan het werk. Ook leuk…
Tot over den week of 10 voor ons reisje naar Oman en de Verenigde Arabische Emiraten.
Pat en Syl
.png){kind=small}
.png)
