Wat er na Petra gebeurde....

Ondertussen is het oudjaarsavond en zitten wij in het Salome hotel in Madaba. Er zal hier weinig feest zijn vanavond maar nu kunnen we jullie op ons gemakje vertellen wat we allemaal hebben meegemaakt....

We zijn zaterdag 29 december onder begeleiding van een stralend blauwe hemel vertrokken uit Petra. De reis zou uiteindelijk naar Madaba gaan, een stadje zo'n 30 km ten zuiden van Amman. De goed onderhouden weg voerde ons langs diverse natuurparken (waar we niet zijn gestopt deze keer) naar de Dode Zee. Om hier te komen moeten we van 1000 meter boven zee niveau naar 400 meter onder zee niveau, het laagste punt op aarde... een behoorlijke afdaling dus. We gaan van de dorre bergen naar de "groene" omgeving van de Dode Zee. Een rit van 3 uur brengt ons van Petra naar de meest toeristische plaats aan deze zeer zoute zee. Natuurlijk moeten we weten hoe het is om te drijven op het water dus we trekken onze zwembroek/bikini aan en nemen een " duik" in zee. In eerste instantie barsten we allebei in lachen uit als we maar niet onder water kunnen komen.... handen en voeten blijven willoos drijven en witte zoutbaarden ontstaan op onze gezichten alsom aan te geven tot hoever we met ons gezicht in het water zijn geweest. Niet zo heel ver.... de grens loopt ergens onder de mond of in Pat zijn geval net boven de mond... Booaaaah, wat is dat ZOUT!!!

Natuurlijk hebben we diverse foto's genomen om het thuisfont te laten zien hoe makkelijk het is om te drijven op water. Na deze toch wel unieke ervaring hebben we het strand verlaten en gaan we op zoek naar wat eten. We komen langs een keurig wegrestaurant, en dan bedoel ik echt keurig. Het gemiddelde Jordaanse restaurant bestaat uit wat tafels en tl verlichting, dit restaurant is mooi ingericht en afgewerkt en heeft een keurige wc (niet geheel onbelangrijk). We eten hier even wat en gaan verder richting Madaba. Wederom een prachtige rit deze keer van 400 meter onder zee niveau tot 500 meter daarboven. In Madaba gaan we op zoek naar het Mariam Hotel wat na meedere malen vragen aan de supervriendelijke Jordanezen toch gevonden is. Helaas is het hotelletje dat ons door Erik en Renate was aanbevolen, vol. we gaan maar bij de buren slapen dan. Voor ons doen een heeel net hotel maar goed betaalbaar en met een fijn ontbijt. Zondag hebben we de auto richting noord Jordanie gestuurd.

Eerst hebben we de Romeinse stad Jerash bezocht. De opgravingen in Jerash zijn gerust indrukwekkend te noemen. Een groot amfitheater en een hippodrome behoren tot de topattracties van deze site. In het hippodrome worden nu dagelijks 2 voorstellingen gegeven om te laten zien hoe het leven van een Romeinse legionair eruit gezien heeft. Erg interessant om te zien en de paard-en-wagen race aan het eind van de voorstelling is erg vermakelijk. Dat ziet er dus a la Ben Hur uit. Ten noorden van Jerash, op de grens van Jordanie, Syrie en Israel is nog een opgraving. Qum Quais geheten. Lang niet zo indrukwekkend als Jerash maar omdat de reis erheen niet zonder slag of stoot is gegaan toch zeer de moeite van het bezoeken waard. En dan bedoel ik met slag of stoot dat de site heel lang goed aangegeven heeft gestaan maar dat wij op een gegeven moment de bordjes zijn kwijtgeraakt... en dus kwamen we tot op 3 km afstand van de grens van Syrie. Thrillseekers als we zijn zijn we maar omgedraaid en zijn we door de stad Irbid (3x zo groot en veeeeel rommeliger als Apeldoorn) gereden met wederom met behulp van locals hebben we onze weg weer gevonden.

Eenmaal aangekomen blijkt vooral het uitzicht op het 3-landenpunt en het meer van Galilei de grote trekpleister te zijn. De terugweg is wat voorspoediger gegaan en om 7 uur s avonds waren we weer in ons hotelleke. We moesten natuurlijk nog eten maar aangezien Madaba na zonsondergang niet meer echt bruist zijn we in een klein tentje terechtgekomen waar ze eigenlijk alleen shish kebab serveerden. Wel heeel erg lekker en met behulp van de eigenaar (de kok sprak niet zo goed engels maar bleef uiteraard wel heel erg vriendelijk lachen en Welcome zeggen) hebben we een bestelling geplaatst. Voor 6 eurootjes hebben we heerlijk gegeten! Als afsluiting van deze dag hebben we een dvd + dvd speler meegenomen naar onze kamer en de Da Vinci Code gekekeken. Wat een luxe! Zo, dat allemaal over gisteren. Het verhaal word erg lang dus ik brei er nu een eind aan, in het volgende verhaal dat straks gepost wordt vind je meer over deze avontuurlijke reis!

Pat en Syl