Globetrotten - De laatste dagen am der Rhein

Details: Hongarije 2011; 22 aug 2011

Vrijdag de 19de zijn we in een klap van de Königssee naar de Rijn tussen Bingen en Koblenz gereden. We zien het niet zitten om vanaf de Königssee direct naar huis te rijden, dat is namelijk zo’n 900 km. We hebben niet eerder zo’n afstand met het oude busje gereden. We doen dus een tussenstop op een paar uurtjes van huis. Eenmaal thuis is dat erg goed bevallen, alhoewel we achteraf best 900 km met het busje hadden kunnen rijden in 1 dag. Weten we dat alvast voor een volgende keer. De rit van de Königssee naar de Rijn is toch nog 650 km en het karretje brengt ons er zonder enig probleem naartoe. Ons campertje rijd moeiteloos 110 km per uur, en dat blijkt een prima snelheid.

Als je ergens 100 mag, pruttelen wij netjes 110, als je ergens geen snelheid limiet meer hebt pruttelen we nog steeds 110. Zo blijkt dat we een prima gemiddelde snelheid hebben en vrijwel niet hoeven te remmen of op te trekken. Het rijd allemaal erg rustig en we doen er weinig langer over dan met een personenwagen. Onderweg van de Königssee naar de Rijn bepalen we via de Lonely Planet dat het plaatsje St. Goar een leuke omgeving is. De camping in dit plaatsje ligt direct aan de Rijn en tegenover de Loreley rots. Als we aankomen kunnen we eerst een plekje zoeken voordat we inchecken. We gaan op het bovenste terras tussen 2 bomen in staan. Deze plek heeft een mooi overzicht over de camping, de Rijn, de Loreley en de bergen (heuvels) tegenover de Rijn.

Kortom een erg mooi plek, met een lekker schaduwtje van de bomen. We vragen bij de receptie waar we kunnen pinnen en of er een supermarkt in de buurt is. Om te pinnen moeten we naar links, voor de supermarkt naar rechts. We kiezen voor links, dan maar geen supermarkt en niet zelf koken. Omdat we op het festival ‘s avonds niet hoefde te koken en de restaurants in Oostenrijk en Duitsland erg goedkoop zijn hebben we maar 3 keer zelf gekookt onderweg. We worden steeds luxere campeerders. Maarja, wat wil je als je voor 20 euro samen kan uiteten met een biertje of 4 erbij.

Het volgende plaatsje (Oberwesel) is een half uurtje langs de Rijn fietsen. We lopen wat door het dorpje, pinnen en gaan er lekker eten en een biertje drinken in een populaire biergarten. Terug op de camping is het nog erg warm en kunnen we lekker voor ons busje zitten met uitzicht op de bootjes die voorbij varen. Het is allemaal lekker kneuterig, maar vinden het toch wel lachen om bootjes te kunnen kijken vanaf onze camping. Vooral de beruchte Loreley bocht is apart om te zien. Het is een vrij haakse bocht waardoor de lange Rijnschepen zich heen moeten manoeuvreren. Sommige moeten echt een kunstje uithalen om de bocht goed te maken. En dat allemaal met hulp van een verkeersleider (heet dat zo in scheepvaart?).

Omdat we 2 nachtjes op deze camping blijven hebben we nog 1 hele zaterdag om wat leuks in de omgeving te doen. Pat heeft zich ‘s morgens vergist en zit al om kwart voor zeven voor de camper te lezen. Hij dacht dat het kwart over acht was en vond het tijd om op te staan, gekke knakker. Na het ontbijt pakken we fiets en rijden naar het volgende dorpje, rechtsaf deze keer. Na 1 kilometer zijn we al in het dorpje. Boven het dorp staat burcht Rheinfels, een burch uit de middelweeuwen. We lopen het bergje midden in de brandende zon naar boven, eenmaal boven is het weer zweten als een otter. De burcht is meer een ruïne, met veel kamers, je zou er de weg kwijtraken. Het uitzicht op de Rijn met z’n wijn ranken en de Loreley is erg mooi.

We wandelen weer naar beneden naar onze fietsen en nemen de pont naar de overkant. De eerste 30 kilometer links of rechtsom is er geen brug te bekennen, dus iedereen is hier aangewezen op de pontjes. Aan de overkant is het plaatsje St. Goarshausen en de Loreley. De legende van de loreley verteld dat er een nimf met gouden haren op de rots zat te zingen die de schippers afleidde waardoor er nogal wat scheeps ongelukken waren in het verleden. Een beeld van de nimf staat op een lang smal schiereiland, we gaan er even een kijkje nemen. De zon brand nog heftig op onze hoofden, dus het klif beklimmen hebben we niet echt zin, ondanks dat het maar 113 meter hoog is.

Terug op de camping sluiten we onze laatste dag af met wat biertjes, internetten en lezen. ‘s avonds gaan we wat eten en drinken in een restaurantje (rechtsaf was korter, dus dat doen we dan maar). Zondag zijn we op tijd wakker, alle campeer spullen zijn goed opgedroogd, dus we kunnen definitief inpakken. Na een ontbijtje pakken we de bus en rijden we op weg naar huis. In slechts 4 uurtjes zijn we al thuis. Er word meteen begonnen met het uitpakken van de bus en het opbergen van alle spulletjes. Rond 4 uur is alles klaar en genieten we nog even van een ultra warme Nederlandse dag op een terrasje her en der in de stad om deze vakantie af te sluiten.

Dat was het weer voor deze zomer. Next stop: Japan op 14 oktober.

Konnichiwa