De berg en wijnroute

Dit weekend gaan we het gebied nabij Colmar uitkammen. Vlakbij ons huisje loopt de bergkam route en de wijnroute. De ene loopt over de bergtoppen met uitzicht aan beide kanten op de dalen. De andere loopt door wijngebied en door boeren dorpjes. Zaterdag rijden we in de ochtend naar het zuiden, hier is het begin van de wijnroute. De hele route is zo’n 170km lang, da’s wat lang voor 1 dag op deze kleine wegen. Aangezien we zaterdag “pas” om 8.30 u wakker worden en we geen ontbijt in huis hebben besluiten we direct in de auto te stappen. Eenmaal op de wijnroute, die start op ongeveer 45 minuten rijden van ons huis, lopen we een bakker in en kopen ons ontbijtje dat we op een bankje in de zon lekker opeten. Nu kunnen we echt starten op de wijnroute!

We rijden over mooie kronkel wegen door de wijnvelden, door mooie dorpjes met vaak mooie vakwerkhuisjes en een overdaad aan bloemen. Het is een toeristisch gebied waar we in rond rijden, dat wordt vooral duidelijk in populaire plaatsjes als Colmar, Riquewihr en Equisheim. In plaatsjes als Uffholz, Wattwiller en Hartmannswiller is dan weer weinig te doen. Rond 11 uur hebben we het zuidelijkste deel van de route gedaan, van Cernan naar Equisheim. Dat laatste plaatsje is in 2013 uitgeroepen tot mooiste dorp van Frankrijk, daar stappen we dus even uit. We dwalen door het stadje met keurig afgewerkte vakwerkhuisjes, een mooi dorpsplein en gebouwd in een rondje. Het is niet zo groot dus voor je het weet loop je je tijdens je tweede rondje dezelfde huisjes te bewonderen ;-). Op het mooie dorpsplein vinden we een plekje op het enige terras dat het plein rijk is. We zijn toe aan koffie met een klein taartje. Terwijl we lekker zitten te genieten van de rust, de koffie en het weer komt er een groepje Nederlanders aan. Zij verbouwen zonder iets te vragen het terras om vervolgens ongegeneerd weer te vertrekken als er een beter plekje in de schaduw vrijkomt. Het verbouwde terras wordt natuurlijk niet keurig teruggezet…. En dan klagen ze ook nog dat het niet snel genoeg gaat en het personeel niet zo vriendelijk is…. Ai!

We gaan weer op weg, het volgende deel van de wijnroute wacht. We rijden door groene heuvels, omringd door wijnranken en komen uit in het plaatsje Niedermorschwihr. Op zich niet groot of super bijzonder (alhoewel ook hier een paar leuke huisjes staan) maar Syl wilde hier graag heen omdat ze er vroeger met haar ouders is geweest en omdat haar ouders hier in de jaren 60 hun eerste vakantie samen hadden. Het hotel waar Jan en Jose hebben verbleven vinden we niet maar het is toch leuk om hier even rond te lopen. Ondertussen is het alweer in de middag dus rijden we terug naar ons huisje. We doen onderweg wat boodschapjes voor het ontbijt van zondag. Thuis doen we even een uurtje niks voordat we het stadje Colmar ingaan. Het is ook vandaag 30 graden, best warm dus. We lopen in een kwartiertje het stadje in en dwalen wat rond in de oude straatjes, ondertussen proberend in de schaduw te blijven. Hier en daar drinken we wat en uiteindelijk nemen we ook een hapje te eten, het is dan al wat later en een beetje afgekoeld. Het eten in de deze streek varieert van Duitse keuken tot foie gras, slakken en salade nicoise. Je kunt dus alle kanten op. We hebben de afgelopen dagen flammkuchen, rösti a l’alsacienne, kip in Rieslingsaus, Cordon bleu en salades met foie gras en gerookte eend gegeten. En eigenlijk smaakte het allemaal prima!

Op zondagochtend rijden we naar de bakker voor een lekker stokbroodje en een croissant en ontbijten we rustig in ons mooie huisje. Vandaag staat het de route des cretes, oftewel de kamroute, op het programma. De kamroute is tijdens de eerste wereldoorlog gebruikt als bevoorradingsroute voor het Franse leger, na deze oorlog is de Elzas weer bij Frankrijk gevoegd. Vanaf Cernan rijden we de heuvels in over een kronkelige route die vrij steil omhoog gaat. We stoppen onderweg bij een monument voor gevallen soldaten uit de eerste wereldoorlog. Indrukwekkend, al die kruizen op de steile helling… We stappen weer in om verder omhoog te kronkelen naar Le Grand Ballon, het hoogste punt van de Vogezen op 1424 meter hoogte. Het is duidelijk zondag, er zijn veel wandelaar, fietsers, motorrijders en automobilisten op de weg, goed opletten dus. We drinken koffie en genieten van het uitzicht bij Le Grand Ballon. Als we verder rijden over de diverse kammen zien we een aantal ski gebieden, wat stuwmeertjes en veel ruig bosgebied. Het zijn de alpen, maar dan in het klein, mooi hoor. Tegen het eind van de route worden de heuvels steeds lager en rijden we naar Ribeauville. In dit dorpje lopen we wat rond, eten we een late lunch en kopen we wat wijn en bier. Daarna rijden we via het ieniemienie dorp Katzenthal over kleine landweggetjes tussen de wijnranken door naar Colmar. Het is onze laatste dag hier dus we pakken onze tas in, chillen even en lopen voor de laatste keer het gezellige centrum van Colmar in. We eten een heerlijke salade op het terras van Café Jupiler, drinken een biertje en wijntje en gaan op tijd terug naar ons huisje.

Op maandagochtend stappen we na het ontbijt in onze auto en rijden rustig naar huis. Het is een prima ritje met weinig vertraging….