Leuke wandelingen met uitzichten

Na de dagen met nattigheid is er nu ruimte voor de zon, gelukkig voor de mensen die hier komen voor het hemelvaart weekend. Vandaag heeft Pat geen zin in een bergwandeling, er moet ge-shopped worden. Dat kan prima in Oberstdorf denken we. De auto wordt aan de rand van het dorp geparkeerd en we wandelen om het plaatsje heen. Sommige dingen herkennen we wel van de keer dat we hier in een pension zijn verbleven. Na een half uurtje is het wel tijd om wat te drinken, het is intussen 24 graden en het voelt erg benauwd aan. Het wordt een apfelschorle bij Zur Currywurst, ja echt zo heet dit hotel -restaurant. We zitten op een terrasje tegenover de berglift naar de Nebelhorn. We waren vandaag niet van plan een lift naar boven te nemen, maar nu we zien dat de rij steeds korter wordt spreken we af om alleen even naar boven te gaan, een zelf gemeerd broodje te eten terwijl we van het uitzicht genieten en weer naar beneden te gaan.

Zo doen we dat dan ook, we nemen de lift, de langste van Duitsland, eten er ons broodje en gaan weer naar beneden. Zonder Walsertal pas zou dit €110 hebben gekost, nu kunnen we zomaar beslissen om even op en neer te gaan. In het dorp koopt Pat wat biertjes van de lokale Dampfbierbrauerei, een brouwerij waar we in 2023 al eens wat hebben gegeten. Even erna wordt er een lekkere warme hoodie gekocht voor Pat. Verder valt het shoppen wat tegen omdat hier vooral sportkleding te vinden is. Verderop in het dorp doen we boodschappen voor een paar dagen, op zondag is namelijk vrijwel alles dicht. Op de camping is het nog steeds vrij warm, maar precies om 19u gaat de zon achter een berg en koelt het heerlijk af. Syl kookt buiten en als het te koud wordt buiten kijken we binnen wat TV. Zo hebben we op deze rustige dag nog best veel gedaan.

De zaterdag van het Hemelvaart weekend wordt het nog wat warmer, dus het lijkt ons een goed idee om weer met een lift omhoog te gaan. We kiezen voor de Kanzelwandbahn naar 1957 meter. Hopelijk is het hier wat minder warm, volgens de schermen in het dalstation is het 17 graden, prima temperatuur om te wandelen. Het is hierboven weer erg druk en op sommige plekken bijna file lopen. Met wat stijgen en dalen komen we bij een berghut voor een apfelschorle. We hebben wat extra vocht nodig omdat het toch wel erg warm is in de volle zon. Hierna wandelen we door naar de Fellhornbahn mittelstation. Vandaar pakken we lift terug omhoog en wandelen stijl naar beneden en vervolgens terug omhoog naar de Kanzelwandbahn. Terug op de camping koelen we even af en lopen daarna naar Baad voor een drankje en hapje. Syl merkt dat ze plotseling moe word, dus weer terug naar de camping. Hier wordt Pat ook plotseling moe en moet 's nachts een paar keer naar de WC. Hopelijk hebben we niets verkeerds gegeten.

De lift die we nog niet naar boven hebben genomen is de twee persoons zessellift Zaferna. Deze brengt ons over een mooie groene Alpen weide waar de wilde bloemen in allerlei kleuren bloeien naar een berghut. We hebben deze loft genomen voor de lunch, dat denken meer mensen op deze heerlijke wandel zondag. We kiezen beide voor de hamburger, met het altijd mooi uitzicht over een horizon van bergpieken smaakt deze erg goed. Na de lunch wandelen een stukje over de hoheweg, de weg, of eigenlijk een pad dat hoog boven Mittelberg loopt. Via de verborgen Max Hutte lopen we terug naar de auto. Op de camping spot Pat zomaar een ree boven op de berg, met het blote oog. Als we onze verrekijker pakken zien we dat er 3 reeën boven ons verschuilt zitten op de berg, diertjes zijn altijd leuk. Het was een lekkere rustige zondag, maar nietzo rustig als de dag erna. Na 2 weken elke dag dingen doen zijn we toe aan een dag met echt nix doen. Nouja nix, de was moet gedaan worden en dat kan gelukkig op de camping. We claimen 2 wasmachines tegelijk en gaan ervan uit dat we met de schone kleding de laatste 2 weken van deze vakantie wel doorkomen. En anders stinken we een beetje, haha. Pat loopt nog wel even naar het dorp om geld te pinnen. Op de een of andere manier kunnen de Germanen nog niet echt wennen aan betalen via de pin, heel vaak moeten we contant afrekenen, dat zijn we al zo lang niet gewent in Nederland. Na anderhalf uur wandelen komt ie weer terug met wat geld. De WC moet nog schoongemaakt worden, deze wordt vakkundig open gemaakt en zo goed als het lukt schoongemaakt. De caravan camera wordt getest, maar blijkt het echt niet meer te doen. Waar het euvel zicht precies bevind is niet duidelijk. Er zit 25 meter kabel tussen met 2 plugjes, dus misschien zijn die defect. Later maar eens doormeten als er zin is. Het is best aardig weer en we kunnen nog buiten zitten, maar op een gegeven moment komen de wolken en regen zo snel op ons af dat het binnen 3 minuten te koud is om buiten te blijven. De rest van de avond blijft het goed doorregenen. We proberen wat tv te kijken maar de wifi van de camping is op zn zachtst gezegd wiebelig en ons wifi kastje met e-sim werkt soms wel en soms niet dus een filmpie kijken zit er vanavond ook niet in. Nouja, morgen weer een dag.

Ondanks dat de voorspellingen niet heel goed waren schijnt de zon als we wakker worden en ziet het eruit als mooi wandelweer. Volgens de apps is het boven op de berg koud, ver onder de 10 graden dus we trekken onze lange wandelbroeken aan en stoppen een dikke jas en regenjas in onze rugzak. We doen onze ochtend dingen op vakantiesnelheid en stappen rond 11 uur in de auto richting Söllereckbahn. Deze lift ligt net over de Duitse grens vlakbij Oberstdorf en we hadden hem nog niet gehad, tijd dus om ook deze lift uit te proberen. Boven aangekomen drinken we eerst een koffietje bij een berghut en besluiten om een rondwandeling te maken die ons langs de Freibergsee en skivliegschans leidt. Er staat dat de wandeling 3,5 uur duurt, we zullen we zien hoe het loopt. De temperatuur blijkt hierboven overigens boven de 15 graden te zijn, we zijn dus een beetje te warm gekleed maar ja, het weer kan snel omslaan in de bergen dus de dikke jassen zitten prima in onze rugzakjes. 

Vanaf de eerste berghut stijgen we een stukje om vervolgens over een breed bospad naar beneden te lopen. Als we bij een splitsing komen die ons de keus geeft om op het brede pad te blijven of een steiler bospaadje te nemen doen we dat laatste. Af en toe een beetje klauteren en over boomstronken en langs rotsen wandelen vinden we leuk. Na 1.15 uur komen we bij de Freibergsee aan, tijd voor een broodje. We lopen wat heen en weer en vinden een bankje met fraai uitzicht op de Freibergsee en daarachter de skivliegschans. Wat een gevaarte dat boven de bomen uitstijgt zeg! Daar gaan we nog een x een bezoek aan brengen, we zijn benieuwd het hoe, wie, wat en waar van het rode gevaarte. Het broodje smaakt goed na al die meters dalen en geconcentreerd blijven wandelen om niet de berg af te kukelen. Vanaf de Freibergsee wandelen we terug naar de Söllereckbahn, het is een goed onderhouden bospad dat stiekem toch best omhoog gaat, we stijgen zo'n 170 meter in 40 minuutjes tijd. De beloofde 3,5 uur halen we bij lange na niet, geen idee hoe ze dat berekend hebben, meestal kloppen de aangegeven tijden heel goed. Overigens stond op de wandelbordjes in het bos wel steeds de goede tijden aangegeven dus waarschijnlijk heeft iemand een typo gemaakt bij het drukken van het kaartje. Nou ja, we hebben lekker gewandeld en nu blijft er nog tijd over om wat boodschappen te doen, dat doen we op de terugweg naar de Pep. 

Rond half 6 zien we de wolken alweer aankomen, er komt regen aan. Een half uur later is het kabaal in de caravan oorverdovend, het duurt maar even. Door de ramen zien we joekels van hagelstenen zo groot als een euro munt. Daarna begint het gezellige getik op het dak weer, de rust is terug, maar de regen blijft. De Pep is gelukkig comfortabel, warm en droog.

Servus