Dubrovnik

De vakantie start op donderdagmiddag goed met een spontaan bezoekje aan eetcafé Fijn. Een hapje, een drankje, gezellige mensen, vakantie is meteen aan! Op vrijdagochtend staan we op de normale tijd op en stappen in de auto richting Schiphol. Vanuit de Stationsstraat gingen we vaak met de trein naar Schiphol maar de logistiek is vanuit ons nieuw huisje net anders dus nemen we de auto. We zijn er lekker op tijd dus als de rij voor de veiligheidscontroles wat lang blijkt te zijn maken we ons niet druk. Eenmaal alles gecheckt en door de douane doen we even koffie en een tosti, slenteren wat rond en vervoegen ons bij de gate.

Met een half uurtje vertraging stijgt Croatia airlines op naar Zagreb. Op de vlucht van 1,5 uur krijgen we een hapje en drankje en landen rustig. We kunnen meteen doorlopen naar de volgende vlucht, die keurig op tijd vertrekt. Om 15.45 uur landen we op het vliegveld van Dubrovnik, de eind bestemming van vandaag. De koffer is er, de lokale bus staat voor de deur en de lucht is blauw, het kan niet beter!

De rit naar Dubrovnik duurt ongeveer 35 minuten en gaat over een geweldige kustweg. Hoog boven de zee is de kronkelige weg tegen de berg aangeplakt en geeft ons hele mooie uitzichten. We worden bij de oude stad afgezet en omdat we vandaar nog 30 minuten zouden moeten lopen naar ons hotelletje nemen we een taxi, die brengt ons in 5 minuten waar we moeten zijn. De eigenaresse van het pension blijkt een zeer vriendelijke Sloveense dame zijn. Ze laat ons onze kamer zien en verwelkomt ons met een eigen gestookte schnapps en zelfgemaakte jam. We douchen en staan dan te springen om het oude centrum van Dubrovnik te gaan ontdekken. Pat koopt een belegd broodje bij de bakker en we wandelen door de late middagzon naar de stad. We slenteren lekker rond door de mooie straten en steegjes, over pleinen en langs mooi gerestaureerde huizen en kerken. We lopen de ommuurde stad uit om in de haven uit te komen. Terug binnen de stadsmuren lopen we langs de buitenmuur en komen bij een gat in de muur, onze nieuwsgierigheid borrelt naar boven en voor we het weten staan we buiten de muren naar het mooist gelegen terras ooit te kijken. Er staan tafeltjes en stoelen op kleine vlakke stukken rots, op verschillende hoogtes. Relaxt muziekje aan en bijna zonsondergang… tuurlijk gaan we even aan het enige vrije tafeltje zitten om een biertje te drinken en lucht van blauw naar oranje, roze, rood en paars te zien verkleuren. De eerste sterren beginnen te fonkelen als we onze verkenningstocht voortzetten. We gaan ergens zitten en delen een pizza en een salade, drinken nog wat, kijken mensen , slenteren verder en komen uiteindelijk bij een wijnbarretje uit. Gelukkig is dit straat heel smal en zit er precies tegenover de wijnbar een craftbeer bar, perfect dus. Syl blij, Pat blij, iedereen blij!

Als we terug zijn in ons hotelletje laten we de balkondeuren openstaan en vallen dus in slaap met uitzicht op zee. Zo worden we ook weer wakker en als we een bakkie koffie hebben gedronken gaan we onze huisbaas vragen of ze een prive gids voor ons kan regelen voor diezelfde dag. Helaas kan dat niet want de gidsen die zij kent zijn allemaal al bezet. We krijgen wel een glaasje eigen gemaakt medicijn (lees schnapps) en een praatje. Ok, tijd voor ontbijt. De bakker zit om de hoek dus dat is snel gehaald. We ontbijten in de zon op ons balkon en tegen 10.30 u lopen we de stad in. We hebben het idee om met een gids de stad te zien nog niet laten varen dus bij de Pile gate zoeken we naar een gids die ons de geschiedenis van de stad wil vertellen. Helaas vinden we geen prive gids, dan moeten we misschien aan het eind van de vakantie nog een nacht naar Dubrovnik om alsnog met een gids door de stad te gaan. Dat regelen we dan wel even vooraf… Afijn, we kopen tickets om over de stadsmuren te kunnen lopen. Het is niet goedkoop, de tickets kosten € 25,- maar zeker wel de moeite waard. We beklimmen de trappen om op de muur te komen en worden getrakteerd op een geweldig uitzicht op de wirwar van rode daken in de oude stad. Buiten de muren hebben we uitzicht op baaien en het superblauwe zeewater. De ronde over de stadswallen duurt ongeveer 2 uur waarbij je aardig wat trappen op en af loopt. Aan de zee kant staan er op een aantal punten barretjes met een terras. De muren zijn dus zo dik dat dat erop past! Het valt ons op dat we overal waar we de oude stad in turen katten zien zitten, die zijn er dus genoeg. Als we de wallen weer verlaten is het lunchtijd dus gaan we op zoek naar een restaurantje dat we vanaf de stadsmuren hadden zien liggen. Het bijbehoren terras zag er zo gezellig uit onder de druivenranken dat we in ieder geval willen proberen om het te vinden. Dat betekent wel dat we vanuit de hoofdstraat weer een heel aantal steile trappen moeten beklimmen om er te komen; nou ja, hebben we onze lunch in ieder geval verdiend! We vinden het restaurantje maar er blijkt zo’n lange rij wachtenden te staan dat we besluiten ergens anders heen te lopen. Geen probleem in deze stad, er is op iedere straathoek en ook daar tussenin een restaurantje te vinden. We eten een prima pasta en gaan door naar het volgende programma onderdeel. De kabelbaan naar het uitzichtpunt over de stad. Syl heeft dat vorig jaar tijdens de studiereis gedaan vlak voor zonsondergang en vond het uitzicht mooi. Dus nu nog maar een keer zodat Pat ook van het uitzicht kan genieten. Vorig jaar hoefde Syl niet te betalen voor de kabelbaan dus als er nu € 21,- pp afgetikt moet worden is dat toch wel schrikken. Eenmaal boven genieten we natuurlijk van het uitzicht over de stad, de zee en alle eilanden die in dit deel van de Middellandse zee liggen. Na niet al te lange tijd gaan we weer naar beneden en concluderen we dat het ritje eigenlijk te duur is voor wat je ervoor krijgt.

Tijd voor koffie! We gaan ergens zitten en drinken een lekkere ijskoffie, gewoon zwarte koffie met ijsklontjes. Het is een afkoelend drankje in de warmte. We gaan weer struinen door achteraf straatjes, zoeken het barretje buiten de muur van gisteren weer op, vinden geen plekje en struinen dus maar weer wat verder. Pat koopt een Game of Thrones t-shirt, dat hoort er toch een beetje bij hier. We zoeken Cercei’s stairs op en gaan uiteindelijk een biertje drinken op een plein en mensen kijken. Overdag is het serieus druk in de hoofdstraat van Dubrovnik maar zodra je een zijstraat instapt zijn er direct een heel stuk minder mensen en na 17.00 uur zijn de meeste groepen weg en wordt de stad rustig en relaxed. We hoeven geen grote maaltijd maar willen wel wat eten dus we zoeken de wijnbar van gisteravond weer op en bestellen er een plank met kaas, vleeswaren, olijven, brood, gevulde pepertjes. De wijn past er uitstekend bij, en het biertje ook natuurlijk! Het is tijd om richting huis te gaan waar we op ons balkonnetje met uitzicht op zee en stad nog wat drinken. We vallen weer in slaap met de balkondeuren open. Heerlijk!

Op zondagochtend lopen we naar de supermarkt voor ons ontbijt en een lunch voor onderweg. We ontbijten weer op ons balkon, pakken de tas in en gaan onderweg naar de autoverhuur om onze auto op te halen. Ter plekke besluiten we dat we een iets grotere auto willen dus we betalen wat bij en gaan op weg. Als we net buiten Dubrovnik zijn worden we gebeld, we zijn onze rijbewijzen vergeten mee te nemen… oeps…. Een half uur later verlaten we Dubrovnik definitief en rijden over de kustweg naar het zuiden, naar Montenegro. Het doel van vandaag is Kotor aan de baai van Kotor. Onderweg komen we langs pittoreske dorpjes, mooie baaien en grote schepen. Onderweg stoppen we een paar keer om van het uitzicht te genieten. Bij de grens van Montenegro wachten we zo’n 20 minuten om het land in te mogen (wat een ouderwetse toestand met paspoorten laten zien enzo). Het is lunchtijd dus we parkeren ergens aan de kust en eten met een geweldig uitzicht onze bammetjes op. Om bij Kotor te komen moeten we een heel stuk om de baai van Kotor rijden en dat is schitterend. De baai is een soort fjord, smal en door hoge steile bergen omgeven. Hard rijden is er hier niet bij dus we doen het lekker rustig aan. Ons huisje is makkelijk gevonden en de omschrijving klopt. Het is een huis met uitzicht op zee, comfortabel ingericht en je kunt er heerlijk op het balkon zitten. Het straatje om er te komen is wel supersmal en steil met de auto. We hebben ons voorgenomen om het deze vakantie iets rustiger aan te doen dan dat we anders doen dus we lopen naar de supermarkt halen wat eten en drinken en sloffen weer terug naar ons huisje op de berg. In de baai ligt een enorm cruiseschip en tenders varen af en aan om de gasten van en naar het stadje te brengen.

Syl werkt even, Pat slaapt even en uiteindelijk lopen we toch nog de oude stad van Kotor in. We eten ergens en slenteren door de smalle straatjes. Morgen gaan we echt op verkenning!

Groetjes uit zonnig Montenegro! Pat en Syl