Joehoe, we zijn weer in Amerika

Jippie, we gaan weer een mooie reis maken door Amerika. Syl wordt tijdens deze reis 50 en mocht de bestemming bepalen. Na een kleine aarzeling bedacht ze dat Yellowstone National Park nog wel een bezoek waard is. We zijn hier 2 keer eerder geweest en vonden het fantastisch. Het afgelopen jaar is er het een en ander geregeld om dit te realiseren. Vrijdag 19 september begint de reis eigenlijk al met het ophalen van een Toyota Aygo X bij Avis in Apeldoorn. We proberen onze reis naar Denver zo efficient mogelijk en zonder teveel energie verlies af te leggen. Dit huur autootje helpt daarbij want we kunnen het inleveren op Schiphol. Vrijdag worden er 2 nieuwe telefoons besteld die we later gaan ophalen, ook de eerste camping in de buurt van Denver wordt gereserveerd.

Zaterdag is het vooral wachten tot we weg kunnen, de tassen zijn gepakt, het huis is schoon, dus we kunnen. De rit naar het Corendon Hotel op Schiphol is vanwege files best lang, gelukkig hebben we een comfortabele kamer om even bij te komen. Na een uurtje brengen we de auto weg en nemen de bus terug naar het hotel. Hier eten we wat in de Bistro en kijken TV. 's morgens melden we ons bij het ontbijt en nemen wat later de bus naar het vliegveld. Om half 2 stappen we in het Icelandair vliegtuig naar Keflavik, dit is maar 3 uur vliegen. De door ons bedachte manier om in Denver te komen lijkt te werken en kost niet overdreven veel energie. Op IJsland lopen we meteen door naar het vliegtuig dat ons naar Denver brengt. Deze vlucht duurt 7 uur en verloopt vrij kalm op wat blèrende kinderen na. We hebben 3 plekjes met z'n tweeën, van te voren hebben we wat eten besteld en dat smaakt prima met uitzicht op het bergachtige Groenland. Via Labrador en de Hudsonbaai steken we bij Winnipeg de grens met de VS over. Na heel veel kilometers over de Great Plains zien we rechts van ons de Rocky Mountains opdoemen. Het laatste stuk gaat over Denver, een hele grote uitgestrekte en vooral vlakke stad aan de rand van de Rockies. We zijn er eerder geweest, maar er is geen herkenning.

Onze tassen liggen al klaar op de band, de douane afhandeling gaat probleemloos en in record tempo, we zijn weer in Amerika. De eerste de beste taxi brengt ons in een kort druk ritje naar het hotel. Het hotel staat in een treurige straat die bestaat uit asfalt, hotels, restaurant ketens, parkeerplaatsen en nog meer asfalt. Op het asfalt waar ons hotel staat, zien we een Mexicaans restaurant waar we heerlijk eten. Het is half 10 als we na een lange, maar rustige reisdag in slaap vallen. In de kamer staat een grote machine die af en toe aangaat om de kamer te koelen, niet erg relaxed, maar door de vermoeidheid slapen we er min of meer doorheen. Zoals verwacht zijn we om 5 uur wakker, we kunnen wederom rustig aan doen. Een ontbijtje en een korte wandeling zorgt ervoor dat we de dag weer aankunnen. Tijdens het wandelinkje zien we in de verte de Rockies liggen, hier zullen we morgen al heen gaan. Denver heeft trouwens als bijnaam 'Mile High City' omdat het precies 1 mile (1600m) boven zee ligt. Pat belt nog even met de camperverhuurder om te vragen of we dat ding niet eerder dan 1 uur kunnen ophalen omdat we ons in het hotel vervelen. Een waterdicht antwoord krijgen we niet, maar we gaan er wel wat eerder heen. Om 11 uur komt onze Uber voorrijden en een half uur later zijn we bij Cruise America.

We zijn meteen aan de beurt, de vriendelijke dame handelt wat papierwerk af, we zetten wat handtekeningen en krijgen meteen de inventaris. Op onze vriendelijkste toon vragen we om extra dekens en kapen nog wat spullen van vorige huurders die bij Cruise America worden achtergelaten. Er zit een topper bij die over het matras past, het matras heeft een plastic hoes, dit ligt niet zo lekker, maar met deze gratis topper hopelijk een stuk beter.

We stappen in en rijden weg alsof we het vaker hebben gedaan, het voelt heel vertrouwt. De camper is best al veel gebruikt, dat is vooral aan de binnenkant te zien, Pat riep tegen de camper mevrouw dat het een ‘vintage’ model is. Een half uurtje later zijn we bij een Walmart, thuis is er een hele lange boodschappen lijst gemaakt inclusief gangpad nummers zodat we de spullen makkelijk vinden en niet afgeleid raken. Het eerste dat we kopen is een broodrooster en een oven - airfryer. In de camper zit alleen een magnetron, voor het gemak willen we er regelmatig een pizza ofzo instoppen. We lunchen in de camper en gaan terug de winkel in. We hebben veel water, groenten, fruit, vlees, kruiden, brood en beleg nodig. In Yellowstone is niet echt een betaalbare supermarkt vandaar 2 karren vol proviand voor minimaal een week. We houden ons keurig in en kopen geen enorme grote verpakkingen of ‘over processed’ eten, we zijn best trots op onszelf. Het is een kwartiertje rijden naar de eerst camping in St. Vrain State Park. Hier beginnen we meteen vlijtig en met uiterste precisie de camper in te richten. Kleding wordt in kastjes gedaan, keuken spul wordt op z’n plek gezet, opladers worden aangesloten en zo hebben we best snel een keurig campertje die bovendien al wat schoner is door het gebruik van natte doekjes. Om 7 uur gaat de oven aan en deze doet wat belooft is, er past een 12 inch pizza in. Na de pizza zijn we uitgeteld, we waren natuurlijk veel te vroeg wakker en hopen morgen iets later te kunnen opstaan.

Howdy