Hemelvaart aan de Moezel

Het is pas zo'n 6 weken geleden, maar we zijn alweer op reis. Dit keer in een mooi huis aan de Moezel. De reden is het 45 jarige huwelijk van Pa en Ma Zonneveld. Met de kinderen en kleinkinderen hebben we een weekje Moezel georganiseerd en kado gedaan. Dinsdag avond na een dag werken rijden we rustig naar Noordwijk. We overnachten er zodat we op woensdag uitgerust de weg op kunnen. We rekenen van te voren uit dat de rit zo'n 5 uur zal duren, incl. een lunchpauze onderweg. Precies na 5 uur komen we aan in het plaatsje Reil. Na een korte zoekactie en wat rondvragen vinden we ons huis dat bovenop de berg staat. Het is een 10 persoons huis, dit voldoende ruimte voor 8 personen.

Vanuit het huis hebben we een mooi uitzicht op de wijnranken, de Moezel en de bergen aan de overkant van de rivier. Boven verwachting is het ook nog eens mooi weer, wat het uitzicht nog mooier maakt.

Na een bakkie koffie en 'wennen'  aan het huis stappen we met z'n 3'en (Ma, Pat en Syl) in de auto op zoek naar een supermarkt. Vlakbij Zell zou een supermarkt moeten zijn, een hele grote. We rijden Zell helemaal door, maar geen spoor van de supermarkt. Als we terug rijden zien we een bord naar de supermarkt. We moeten naar de overkant va de rivier, de berg op. Bovenop de berg staat een kolossaal winkelcentrum. We zijn zo een uur bezig om alle boodschappen te vinden in deze grote winkel. Pasta, voor 's avonds, duits beleg voor 's ochtends en natuurlijk wijn en bier voor 's avonds. Terug in Reil beginnen we met de pasta, veel uien, paprika's, champignons en gehakt. Dat is een gezond pastaatje zeg! Iets na 7'en komen Syl, Rich, Sam en Lisa ook aan in het huis. Met z'n 8'en aan tafel eten we de pasta en al pratend nemen we het draaiboek door voor de komende dagen, we hebben een druk programma. Voordat Sam en Lisa naar bed gaan versieren we met een paar man nog de woonkamer met slingers en posters voor de feestelijke gebeurtenis. De volwassenen spelen een spelletje Trivial Pursuit en drinken wat wijntjes en biertjes. Het is al snel na middernacht, dus tijd om te gaan slapen. Op donderdag begint de dag weer vrij vroeg.

Wij zijn er om 7:30 uit en halen verse broodjes, het is hemelvaartsdag, maar verse broodjes kunnen we gelukkig gewoon krijgen. Het ontbijt is lekker uitgebreid en zelfs Pa en Ma eten wat broodjes terwijl ze bijna nooit ontbijten. Om 10 uur zitten we in de auto richting Traben Trarbach. We nemen de route vanaf Reil langs de Moezel, door het mooie weer hebben we een mooi uitzicht over de rivier en de wijnbergen, mooi! We gaan opzoek naar het Boeddha museum, Pat had van te voren op de kaart gekeken en wist uit z'n hoofd wel ongeveer waar het was. Uhhh, nou niet helemaal, de kaart stond zeker op z'n kop want het museum is aan de andere kan van de rivier. Ook goed, dan wandelen we rustig de brug over richting het andere gedeelte van het dorp. Pa, Ma en Pat gaan het museum binnen, terwijl de rest het dorpje in gaat. In het museum staan 2000 boeddha beelden en schilderijen. Ik heb niet zoveel verstand van boeddha, dus hoe ze allemaal heten weet ik niet. Wel weet ik dat we veel verschillende verschijningen van deze meneer zien. Wat opvalt is dat elk (vooral) Aziatisch land er z'n eigen draai aangeeft. Zo zien we liggende, zittende en staande beelden. Maar ook alleen koppen en en schilderijen. De beelden zijn gemaakt van steen, brons of ander materiaal, een grote verscheidenheid dus. Het is een erg mooi museum en vooral erg rustig. Na de beelden te hebben bezichtigd drinken we er nog even een bakkie koffie. Via SMS laten we weten waar we zijn zodat de andere leden van de groep ons bij de brug weer ontmoeten.

De rest van de groep heeft ondertussen wat lichaamsbeweging gekregen. Het blijkt dat zij via een smalle trap bij wijnvelden uitgekomen en via een leuk paadje naar een uitzichtpunt op de berg Mont Royal gelopen. Het blijkt een herdenkingsmonument te zijn voor gevallenen uit de oorlog tussen Duitsland en Frankrijk in 1870 en 1871. De energie is nog niet op en ze klauteren nog wat verder naar boven. Ze komen uit bij een ruïne van een eeuwenoude burcht, de Grevenburg. Ook hier een geweldig uitzicht over de Moezel en Traben Trarbach. Er is een terras en de verloren energie wordt opgetopt met wat te drinken en voor Lisa en Sam natuurlijk een ijsje.

Als we elkaar weer hebben getroffen stappen we in de auto om richting de kopermijn in Fischbach te rijden. Deze keer rijden we niet langs de rivier, maar crossen we berg over. De rit voert ons langs de glooiende heuvels van de Eiffel langs tientallen knalgele lijnzaad velden. Aangekomen bij de kopermijn eten we een stevige lunch bij de Kupferstube, lekker buiten in het zonnetje. Wij en Pa gaan niet mee de mijn in en blijven lekker buiten van het zonnetje genieten. De anderen hebben zich goed vermaakt tijdens de rondleiding in de Kupferbergwerk. Eind van de middag rijden we weer terug naar ons huis in Reil. Onderweg is er weer veel te zien, maar de auto voor ons neemt niet de moeite om ergens te stoppen om het uitzicht te bekijken. We moeten nog even een hartig woordje met ze spreken :-))) Donderdag avond willen we eigenlijk aan een wijnproeverij meedoen. Tsja, de Moezel staat toch bekend om z'n vooral witte wijnen. Vanuit ons huis bovenop de berg lopen we in 45 minuten naar de Moezelkade om er op een terrasje een biertje, wijntje, frisje te drinken. Als de aardige mevrouw de frisdrank komt brengen stoot Lisa  per ongeluk het dienblad om, door de schrik begint de mevrouw een beetje te mopperen. Na een paar minuten komt de mevrouw weer helemaal rustig terug en geeft de geschrokken Lisa een kus en een lollie, Sam krijgt ook een lollie. Ze vraagt nog of we echt niets willen eten, we slaan het aanbod af. We willen immers een wijnproeverij. Jammer genoeg lukt dat niet op hemelvaartsdag, het is te druk in de hotels om 's avonds een proeverij te organiseren, we gaan wel een keer 's middags. Ook het vinden van een tafeltje om wat te eten valt niet mee, maar na een half uurtje zoeken zitten we op een mooi terras met z'n 8'en aan een tafel, goed geregeld. Of toch niet? We lijken een beetje genegeerd te worden en de mannen beginnen zich al op te winden en te dreigen dat we opstappen. Na een tijdje word er echter uitgelegd dat het erg druk en dat het eten ook wel 45 minuten op zich laat wachten. Hadden we het eerdere aanbod maar aanvaard?! Maar goed, we blijven toch zitten en drinken er wat. Als het eten komt blijkt het wachten 100% de moeite waard te zijn, want vooral de schnitzels en de Runderlever van Elly zijn bijzonder lekker. Van te voren hadden we bedacht om een taxi terug te nemen naar ons huis, het is inmiddels donker en de weg gaat best stijl omhoog. Als Rich om een taxi vraagt blijkt die er niet te zijn, of moet uit een ander dorp komen, dat wordt wat prijzig. De kok wil ons echter best even naar boven brengen voor een kleine vergoeding. Oh, da's aardig, dat willen we wel. Syl, Rich en de kinderen stappen als eerste in de grote X5 om naar huis gebracht te worden. Niet lang daarna is de snelle auto weer terug om de rest naar huis te brengen. Prima service toch van deze aardige mensen! 'Thuis'  drinken we nog wat, maar rond 1 uur is de dag voor iedereen wel lang genoeg geweest en kruipen we ons nestje in.

Vrijdag ochtend is iedereen er toch wel weer fit uit en nuttigen we ons ontbijtje weer zoals de dag ervoor. Maar niet voordat we verse broodjes en beleg hebben gekocht bij de lokale super. Het is een mini supermarktje en van alles wat, blijkbaar is het het enige winkeltje in de buurt want het is er behoorlijk druk. Na het ontbijt smeren we wat broodjes voor de lunch van vanmiddag. Het weer ziet er op vrijdag weer prima uit, het doel van deze ochtend is het openlucht museum in Konz, vlakbij Trier. We stappen om 10:30 in de auto, na een rit van anderhalf uur stappen we in Konz uit. Deze keer zijn we over de snelweg gegaan, dus niet de mooiste route. Bij binnenkomst in het museum bekijken we eerst allerlei uitstallingen. We beginnen met een koetsen verzameling, Veel soorten van oud tot heel oud inclusief een rouwkoets. We lopen trouwens door een soort hoeve, met 2 verdiepingen en 2 grote binnenplaatsen. Verderop in het gebouw staan allerlei attributen die te maken hebben met wijsmaken, er staat zelfs een stukje ' wijnberg'. Veel ketels, persen, flessen, gereedschap en andere instrumenten. Ook is er te zien hoe vroeger in dit gebied de scholen, en winkels eruit zagen. Er zijn wel 10 verschillende winkeltjes nagemaakt, een kruidenier, tandarts, fotograaf, kapper, naaierij en andere ouderwetse winkels. Buiten gekomen komen we in een rozentuin terecht, jammer genoeg zonder bloeiende rozen. Maar wel met een origineel paviljoen uit Trier waar we onze boterhammen hebben opgepeuzeld. Via een pad lopen we verder naar beneden richting een nagebouwd dorpje. De vakwerkhuisjes die hier staan zijn vroeger echt gebruikt, afgebroken in in dit park weer opgebouwd. Leuk te zien hoe mensen hierin leefde, werkte en leerde. Als we een kopje koffie of biertje hebben gedronken blijkt het te regenen. Goed getimed, want we zijn net klaar. Via dezelfde weg rijden we terug naar Reil. Voor de mannen is het een rustmiddag, voor de dames is het tijd om boodschappen te doen. We gaan niet met z'n allen omdat het boodschappen doen dan uuurren gaat duren. Na 2 uurtjes komen de dames terug met veel vlees, bier en wijn, echte Duitse boodschappen dus ;-)

De mannen hebben een tukkie gedaan, biertje gedronken, geinternet en spelletjes gespeeld, relaxed hoor. De meiden krijgen de vibe snel te pakken en relaxen even mee. Intussen word de barbecue aangestoken en de salade gemaakt. Ja, we gaan barbecuen, ondanks dat het buiten niet al te warm is. De mannen barbecuen het vlees zodat we daarna binnen alles kunnen opeten. Zo hebben we wederom een geslaagde dag. De Moezel is een mooi groen gebied in deze periode (mei). De druiven beginnen net te groeien en de bomen hebben net blad, dus veel kleuren groen. Met de vakantie drukte valt het nog reuze mee, we hoeven dus niet te file rijden langs de Moezel. Morgen word een 'trip down memory lane', we gaan naar Cochem. De plaats waar de Zonneveldjes zijn hier vroeger in de zomer regelmatig geweest. Maar dat zien we morgen wel weer.

Groetjes van Pat, Syl, Pa, Ma, Syl, Rich en natuurlijk Sam en Lisa