5 dagen op studiereis naar Kroatië.... wat doe je dan zoal? Nou ja, heel veel, echt heel veel en het is allemaal verrassend en leuk en zeker ook met de hele fijne temperatuur in het voorjaar is het een ideale bestemming! Maar hoezo studiereis? Als zelfstandig reisadviseur moet je natuurlijk af en toe op studiereis. Dat is goed voor je kennis over de bestemming, voor je netwerk en daarnaast is het natuurlijk ook gewoon heel leuk. Op uitnodiging van Croatia Airlines mogen we met 11 zra’s van The Travel Club en YourTravel op Koningsdag in het vliegtuig stappen met eindbestemming Zadar.
In Zagreb stappen we zeer soepeltjes over op een kleiner (propeller) vliegtuig en na een mooie vlucht langs de kust landen we in Zadar. Daar stappen we meteen in de klaarstaande busjes en na wat opstart problemen, zoals een bekeuring voor fout parkeren van de zeer streng kijkende Policia en het kwijt zijn van het parkeerkaartje, zijn we op weg naar Šibenik. Dat is een kuststadje waar de mensen van originele Kroatische oorsprong zijn en dat een heel mooi oud stadscentrum heeft. Het gezellige stadje is een hele fijne kennismaking met de Dalmatische kust. Een vriendelijke gids neemt ons mee en laat ons meteen de 300 treden naar het fort beklimmen, het uitzicht maakt alles goed. Het weer helpt daar natuurlijk ook aan mee, 26 graden, strakblauwe lucht, klein briesje... in het fort worden in de zomeravonden muziek voorstellingen in de buitenlucht gegeven. We genieten van het uitzicht en lopen vervolgens weer door kronkelige straatjes naar beneden. Onderweg stoppen we in een verborgen restaurant met een geweldige binnentuin. Er staan vijgenbomen, er is een kruidentuin met 120 verschillende kruiden en druivenranken zorgen voor schaduw. Een prima plek om even af te koelen. Het valt ons op dat alles aan het centrum netjes is, er ligt geen zwerfvuil, de stenen glimmen, de was hangt buiten en terrasjes zien er keurig verzorgd uit. We bezoeken de St. James Kathedraal uit de 15 e eeuw, waar bij de bouw geen cement is gebruikt, de stenen zijn via blinde verbanden vastgezet.
Na dit bliksem bezoek worden we naar ons hotel, Hotel Ivan, gebracht waar we ook dineren. Het hotel ligt prachtig aan de kust, er is een lekker zwembad en het strand met ligbedden en parasolletjes ziet er uitnodigend uit. Er is een gezellig traditional village waar kleine restaurantjes en barretjes zijn. Het hele complex is sfeervol en keurig onderhouden.
Op dag twee beginnen we vroeg want we hebben een druk programma, dat start met een wandeling door het Krka National Park. Dit is, na de Plvici meren, het meest bezochte national park van Kroatië, en we snappen al snel waarom. Het is gelegen in een bergachtig gebied en als je vanaf de ingang, te voet of met de auto, afdaalt komt je terecht in een meren gebied. Samen met de gids wandelen we over bruggen en kijken we naar het stromende water onder ons. Het water is zo helder dat we de vissen zien zwemmen terwijl de waterplanten zachtjes meedeinen met de stroming. De kikkers geven een mooi concert weg, de vogels fluiten, de lucht is wederom mooi blauw, dit is een goed begin van de dag. De route door het NP brengt ons steeds verder stroomafwaarts en we komen dan ook langs flink wat watervallen. Op het laagste punt kijken we naar een muur van water die zich over de breedte van de rivier uitstrekt. Aangezien we een druk programma hebben stappen we snel de bus weer in, richting Trogir.
Trogir is een kleine ommuurde havenstad, er werd vroeg handel gedreven met de Venetianen, tegenwoordig stap je hier op een cruise, bijvoorbeeld op een van de schapen van ID Riva. Ook in deze stad wacht ons een zeer vriendelijke gids en zij vertelt kort wat over de geschiedenis van Trogir. Het is een charmante stad met smalle straatjes, wat pleintjes en een klein eilandje voor de kust dat te bereiken is met een brug. Aan de andere kant van het eiland zijn mooie rustige stranden te vinden, nog niet overspoeld door massa’s toeristen. De volgende stop is Split. Onze gids uit Trogir staat ons hier weer op te wachten en we maken een mooie stadswandeling. Ook Split is een havenstad en door de dikke stadsmuren waan je je in een middeleeuws kasteel, wat feitelijk ook zo is. De Romeinse keizer Diocletianus heeft hier zijn buitenverblijf gebouwd, bestaande uit een groot kasteel, een kathedraal en gastenverblijven. Zodra je binnen de stadsmuren loopt, loop je eigenlijk in het kasteel. Bij een van de toegangspoorten staat het indrukwekkende standbeeld van Grgur Ninski. Dit is in de tweede wereldoorlog in stukken gezaagd en her en der in het kasteel verstopt. Na de oorlog blijkt dat de stukken moeilijk weer in elkaar te zetten zijn, dat lukt niet binnen de kasteelmuren wegens ruimtegebrek dus alle stukken worden naar buiten gebracht en daar weer in elkaar gepuzzeld. En aangezien het wegens de afmetingen van het beeld niet meer naar binnen te vervoeren is, staat het daar nu nog. We krijgen wat vrije tijd in Split die gebruikt wordt om wat souveniertjes te kopen en vooral de sfeer in de stad te proeven. Het blijkt een stad te zijn met heel veel restaurantje, pleinen en cafeetjes. Wat een heerlijke stad voor een citytrip! Veel te snel moeten we naar de ferry naar Braç, een van de grootste eilanden van Kroatië. De overtocht is erg rustig en terwijl we achter ons de mooie haven van Split kleiner zien worden doemt de haven van Supetar voor ons op.
We ontschepen soepeltjes en 15 minuten later draaien we het parkeerterrein van het Waterman Supetar resort op. We worden ondergebracht in keurige 2-kamerappartementen en schuiven aan voor het diner. De hoteleigenaar ontvangt ons hartelijk met een Slivovitz (proost!) en terwijl de band achter ons een lekker deuntje speelt zitten we na te genieten van wederom een heerlijke dag.
Wat ons allemaal is opgevallen in Kroatië is hoe schoon en netjes het hier allemaal is. Je ziet geen papiertjes op straat, geen rommel in de bermen en de huizen zijn keurig onderhouden. De restaurants en barretjes zien er keurig en gezellig uit en het eten is zeer smaakvol. Er is veel vis, dat krijg je als je een route langs de zee rijdt, maar ook voor de vleesliefhebber is er veel keuze. Op veel plaatsen zijn openbare toiletten te vinden en ook deze zijn, en dat is niet geheel onbelangrijk, heel schoon.
Op zondagochtend worden we door wederom een nieuwe gids opgewacht, we gaan op onderzoek uit op Braç. We rijden eerst naar het hoogste punt van het eiland, Vidova Gora. Vanaf dit 778 meter hoge punt zou je op een heldere dag naar Italië kunnen kijken.... zo helder is het nu niet. Het uitzicht is wel geweldig, overal waar we kijken zien we kleine eilandjes uit de zee opdoemen. De gids vertelt dat Braç bekend is om zijn harde kalksteen en daar veel van de huizen mee zijn gebouwd. Op dit eiland is 1 van de enige twee scholen wereldwijd die volledig gewijd is aan steenhouwen. We rijden door een prachtig bos van oude eiken, langs olijfboomgaarden, zien schapen rustig grazen en stoppen in een oud dorpje waar een aantal daken traditioneel wit zijn gekalkt om de hitte van de zon buiten te houden. De volgende stop is op een mooi strandje waar we een heerlijke kop koffie drinken, nog zoiets... overal is de koffie lekker. Lopend langs over de boulevard komen we in Bol. We lopen langs een duikschool, een kano verhuur, sup verhuur, surfschool, wat stranden met parasols, kortom er is genoeg te doen. Je kunt alleen aan het strand verblijven maar met een huurauto kun je de kleine dorpjes, mooie baaitjes en het hoogste punt van Braç ook ontdekken.
De lunch is heerlijk relaxed en lang en Mediterraans, we eten allemaal te veel maar lopen wel heel blij weer weg! Eenmaal bij de ferry aangekomen is er wat verwarring over of we wel of niet op de boot passen. Dit is de laatste ferry van de dag naar Makarska en je kunt geen plaats boeken vooraf dus is het een kwestie is van wie het eerst komt wie het eerst maalt. En wij waren, wegens een kleine vertraging in het programma, nou eenmaal niet de eerste. Maar het gaat goed. We mogen mee en rijden achteruit(!) de boot op en genieten weer van een rustige overtocht.
De aankomst in Makarska is ronduit spectaculair. De natuurlijk haven van Markarska is halve maanvormig en waar de zee ophoudt, beginnen de bergen. Precies achter Makarska doemt de een na hoogste berg van het land op, met zijn 1770 meter een indrukwekkende verschijning vanaf het water. Maar ook als je in het stadje zelf loopt zie je de bergrug constant ergens opdoemen. Vanavond verblijven we in hotel Park, direct aan de zee en de boulevard. De kamers zijn prachtig, een aantal van ons heeft een 2 verdieping tellende suite, inclusief 2 badkamers en natuurlijk zeezicht. We hebben precies genoeg tijd om even te relaxen en vanaf onze balkonnetjes de zon in de zee te zien zakken. Na het diner lonkt de gezellige boulevard ons en we lopen wat, kijken in winkeltjes en zien de volle maan in zee schijnen.
Op maandagochtend lopen we door het oude stadscentrum van Makarska en daarmee lijkt dit stadje een mooie mix tussen oud en nieuwer. Maar we kunnen niet te lang blijven, vandaag staan Ston en Dubrovnik op het programma. Via de geweldige Kroatische kust met zijn bochtige wegen, helder blauwe baaitjes en eilandjes rijden we naar Ston. Onderweg moeten we de grens met Bosnië-Herzegovina nog oversteken maar dat gaat soepeltjes en na een kilometer of 20 rijden we de Kroatische grens weer over. We komen aan in Ston, deze plaats is bekend om zijn zoutwinning en om zijn muur, die in 1500 Kroatië moest verdedigen tegen de Venetianen. De Venetianen hadden het eiland Korçula in handen, dat niet meer dan 1,5 km van het schiereiland Ston af ligt en de bewoners van Ston en Mali-Ston moesten verdedigd worden tegen hen, maar het ging niet alleen om de bewoners, het ging ook om de zoutwinning die in Ston een belangrijk economisch plaats innam. Dus de muur van 5,5 kilometer, met 40 wachttorens is van Ston naar Mali-Ston gebouwd. Tegenwoordig kun je de zoutvelden bezoeken en over de muur wandelen, wat zeker een aanrader is. De steile tocht naar boven wordt goedgemaakt door het geweldige uitzicht dat je hebt als je op het hoogste punt staat. Aangekomen in Mali-Ston eten we oesters en andere zeevruchten die die ochtend uit de baai waar het restaurant op uitkijkt zijn gevist. Zelfs als je geen liefhebber bent van zeevruchten is dit toch wel een echte aanrader!
Volgende stop: Dubrovnik, een stad waar ik me persoonlijk zeer op heb verheugd. Zou het net zo mooi zijn als de plaatjes doen vermoeden? Maar eerst nog even inchecken in ons superluxe hotel: Kompas. Het hotel is gebouwd op een heuvel en de receptie is dan ook op de 10e verdieping. Om bij onze kamers te komen moeten we dus naar beneden. Het uitzicht over de rotsachtige kust en baai is ronduit spectaculair. Maar er is geen tijd te verliezen, onze volgende gids staat alweer te popelen om ons zijn verhalen te vertellen over de geschiedenis van Dubrovnik. Bijna zonder vertraging lopen we de ommuurde stad in. Vanaf deze kant is de stadswal voorzien van dubbele muren en moet er een hoogteverschil worden overbrugd, er is dus een muur, een scherpe s-bocht naar beneden en nog een muur. Best bijzonder. Eenmaal binnen de muren zien we mooie gebouwen, smalle straatjes met steile trappen, fonteinen, kerken, een heus paleis en best veel mensen. Het is hier in de zomer vast heel druk en ook best warm. Het voorjaar of najaar zijn de beste tijden om deze stad te verkennen. Ook Dubrovnik is niet zo heel groot maar je kunt je hier prima een paar dagen vermaken, zeker als je af en toe op een terras gaat zitten om te proeven van de heerlijke lokale wijn en keuken. We nemen de kabelbaan omhoog en kijken vanaf het platform op de bekende rode daken van de stad en zien duidelijk hoe de muren lopen. Prachtig. Alhoewel wij er geen tijd voor hadden is een wandeling over de muren ook zeer de moeite waard. Eenmaal terug in het centrum vertelt de gids ons nog meer verhalen maar om heel eerlijk te zijn, hebben wij vooral genoten van de rust, mooie gebouwen en sfeer die er na het vallen van de avond in deze stad heersen. Vanavond dineren we in een restaurant net buiten de stadsmuren, waar je de zee hoort ruisen onder je en uitzicht hebt op de steile kliffen.
De volgende ochtend is het relaxed wakker worden met het zachte ochtendlicht op de mooie baai en een kop koffie in de hand. Het zwembad ziet er uitnodigend uit maar daar is geen tijd voor. Na het ontbijt rijden we naar Cavtat. Dit gezellige dorp ligt op een half uur rijden van Dubrovnik en is ook met de boot in 45 minuten te bereiken. Een leuk dagtochtje als je even de drukte van de stad wil ontvluchten. Na vluchtig rond te hebben gekeken, en een laatste kop koffie te hebben gedronken rijden we naar onze laatste stop van deze studiereis. Dat is Ljuta, in deze plaats ligt een oude watermolen, die geweven wol kleding met hamers “aanstampt” om ze waterdicht te maken. We krijgen hier wat lokale snacks en drankjes te proeven en dan is het tijd. Tijd om naar het vliegveld van Dubrovnik te gaan en afscheid te nemen van onze twee geweldige chauffeurs die na 5 dagen met 12 vrouwen op pad te zijn geweest vast aan wat rust toe zijn! En dan nemen we afscheid van onze gidsen, Ines Lončarić van Croatian Airlines en Zlatan Buzdon van het Kroatisch verkeersbureau. Zij hebben ons met heel veel enthousiasme kennis laten maken met deze prachtige regio. Als we in het vliegtuig zitten genieten we na van alles wat we gezien hebben en roepen allemaal dat dit een regio is waar we zeker nog een keer naar terug zullen gaan. En eentje waarvan we vinden dat iedereen er keer naar toe moet, of het nou voor een strandvakantie, een familie vakantie, een roodtrip of een citytrip is…. in Dalmatië kan het allemaal!
Over 2 weken zitten beide Globetrotters in de VS en Canada, ik kan niet wachten!
Tot dan!
Syl
.png){kind=small}
.png)
